¹מזמור לאסף אך טוב לישראל אלהים לברי לבב׃

¹ به راستی خدا برای قوم اسرائیل و همهٔ کسانی‌که دل پاک دارند، نیکوست.

²ואני כמעט נטוי רגלי כאין שפכה אשרי׃

² امّا من، نزدیک بود ایمان خود را از دست بدهم و از راه راست منحرف شوم.

³כי קנאתי בהוללים שלום רשעים אראה׃

³ زیرا از دیدن موفقیّت اشخاص متکبّر و شریر حسد می‌‌ورزیدم.

⁴כי אין חרצבות למותם ובריא אולם׃

⁴ زیرا که زحمت نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

⁵בעמל אנוש אינמו ועם אדם לא ינגעו׃

⁵ مانند دیگران رنج و زحمت نمی‌کشند و گرفتاری‌های دیگران را هم ندارند.

⁶לכן ענקתמו גאוה יעטף שית חמס למו׃

⁶ بنابراین به غرور آراسته‌اند، و به خشونت ملبّس شده‌اند.

⁷יצא מחלב עינמו עברו משכיות לבב׃

⁷ دلهایشان پُر از شرارت است و افکار شرارت‌آمیز در سر خود می‌پرورانند.

⁸ימיקו וידברו ברע עשק ממרום ידברו׃

⁸ مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای زشت می‌زنند. متکبّرند و در پی آزار دیگران هستند.

⁹שתו בשמים פיהם ולשונם תהלך בארץ׃

⁹ حرفهای کفرآمیز به ضد خدا می‌زنند، و با گستاخی بر مردم حکمرانی می‌کنند.

¹⁰לכן ישיב עמו הלם ומי מלא ימצו למו׃

¹⁰ بنابراین حتّی قوم خدا از آنها پیروی می‌کنند و آنها را می‌ستایند.

¹¹ואמרו איכה ידע אל ויש דעה בעליון׃

¹¹ آنها می‌گویند: «خدا نمی‌‌داند. خدای متعال از کارهای ما باخبر نمی‌شود.»

¹²הנה אלה רשעים ושלוי עולם השגו חיל׃

¹² مردمان شریر را ببینید! آنها زندگی راحتی دارند و ثروتشان روز به روز زیادتر می‌شود.

¹³אך ריק זכיתי לבבי וארחץ בנקיון כפי׃

¹³ من بیهوده خود را پاک نگه داشته و از گناه دوری می‌کنم.

¹⁴ואהי נגוע כל היום ותוכחתי לבקרים׃

¹⁴ صبح تا شب در زحمت و محنت به سر می‌برم و هر روز سرزنش می‌شوم.

¹⁵אם אמרתי אספרה כמו הנה דור בניך בגדתי׃

¹⁵ اگر من آن حرفها را زده بودم، در مقابل قوم تو خیانتکار محسوب می‌شدم.

¹⁶ואחשבה לדעת זאת עמל היא בעיני׃

¹⁶ من کوشش کردم که این موضوع را بفهمم، امّا فکرم به جایی نرسید.

¹⁷עד אבוא אל מקדשי אל אבינה לאחריתם׃

¹⁷ تا آن که به معبد بزرگ تو رفتم، آنگاه فهمیدم که چه سرنوشت بدی در انتظار شریران است.

¹⁸אך בחלקות תשית למו הפלתם למשואות׃

¹⁸ تو آنها را در پرتگاهی لغزنده قرار خواهی داد تا بیفتند و نابود شوند.

¹⁹איך היו לשמה כרגע ספו תמו מן בלהות׃

¹⁹ آنها در لحظه‌ای نابود می‌گردند و عاقبتی هولناک خواهند داشت.

²⁰כחלום מהקיץ אדני בעיר צלמם תבזה׃

²⁰ آنها مانند خوابی هستند که صبح فراموش می‌شود. هنگامی‌که تو ای خداوند برخیزی آنان محو می‌گردند.

²¹כי יתחמץ לבבי וכליותי אשתונן׃

²¹ زمانی که روح من افسرده و دلم شکسته بود،

²²ואני בער ולא אדע בהמות הייתי עמך׃

²² احمق و نادان بودم و در حضور تو مانند حیوانی بی‌شعور رفتار کردم!

²³ואני תמיד עמך אחזת ביד ימיני׃

²³ با این وجود، همیشه به تو نزدیک بودم و تو پیوسته دست مرا گرفته‌ای.

²⁴בעצתך תנחני ואחר כבוד תקחני׃

²⁴ تو مرا طبق خواست خود هدایت می‌کنی، و سرانجام مرا با احترام در پیشگاه خود می‌پذیری.

²⁵מי לי בשמים ועמך לא חפצתי בארץ׃

²⁵ در آسمان غیراز تو کسی را ندارم و بر روی زمین هم جز تو، چیزی نمی‌خواهم.

²⁶כלה שארי ולבבי צור לבבי וחלקי אלהים לעולם׃

²⁶ هر چند بدنم فرسوده و فکرم ضعیف گردد، امّا خداوند قوّت قلب و همه‌چیز من است.

²⁷כי הנה רחקיך יאבדו הצמתה כל זונה ממך׃

²⁷ کسانی‌که از تو دور می‌شوند، هلاک خواهند گردید. آنهایی را که به تو وفادار نیستند، نابود خواهی كرد. امّا برای من چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم. به خداوند متعال پناه می‌برم و تمام کارهای او را اعلام می‌کنم.

²⁸ואני קרבת אלהים לי טוב שתי באדני יהוה מחסי לספר כל מלאכותיך׃

²⁸ امّا برای من چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم. به خداوند متعال پناه می‌برم و تمام کارهای او را اعلام می‌کنم.