1משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך׃
1
خدایا، چرا ما را برای همیشه ترک کردی؟
چرا بر ما که گوسفندان مرتع تو هستیم چنین خشمگین شده‌ای؟
2זכר עדתך קנית קדם גאלת שבט נחלתך הר ציון זה שכנת בו׃
2
قوم خود را به یاد آور، آنانی را که از زمان قدیم برگزیدی تا قوم تو باشند.
آنانی را که از بردگی بازخرید کردی تا طایفهٔ خاص تو باشند.
صهیون را که در آن ساکن بودی به یاد آور.
3הרימה פעמיך למשאות נצח כל הרע אויב בקדש׃
3
بر این خرابه‌ها عبور کن
و ببین که دشمن چگونه همه‌چیز را در خانهٔ تو ویران نموده است!
4שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות׃
4
دشمنانت در معبد بزرگ تو، بانگ پیروزی برآوردند
و پرچم خود را در آنجا برافراشتند.
5יודע כמביא למעלה בסבך עץ קרדמות׃
5
مانند هیزم‌شکنانی که با تبر
برای قطع درختان آمده باشند،
6ועת פתוחיה יחד בכשיל וכילפת יהלמון׃
6
تمام نقش‌های تراشیده شده را
با چکش و تبر خراب کردند.
7שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן שמך׃
7
مکانهای مقدّس تو را خراب کردند و آن را به آتش کشیدند
و جایی را که محل پرستش تو بود، بی‌حرمت ساختند.
8אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל מועדי אל בארץ׃
8
با خود گفتند: «آنها را بکلّی لِه می‌کنیم.»
پس تمام معابد را در سراسر خاک اسرائیل آتش زدند.
9אותתינו לא ראינו אין עוד נביא ולא אתנו ידע עד מה׃
9
همه آثار مقدّس ما را از بین بردند.
هیچ‌یک از انبیا باقی نمانده‌اند
و هیچ‌کس نمی‌‌داند که این وضع تا به کی ادامه خواهد داشت.
10עד מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח׃
10
خدایا، تا به کی به دشمنانت اجازه می‌دهی که به تو توهین کنند؟
آیا آنان همیشه نام تو را بی‌حرمت خواهند ساخت؟
11למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך כלה׃
11
چرا به ما کمک نمی‌کنی؟
چرا دست خود را عقب کشیده‌ای؟
12ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ׃
12
امّا تو ای خدا، از روز ازل پادشاه ما بوده‌ای
و بارها ما را نجات داده‌ای.
13אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על המים׃
13
با قدرت خود دریا را شکافتی
و سر نهنگها را در اعماق دریا شکستی.
14אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים׃
14
تو سر هیولای دریایی را شکستی
و او را خوراک صحرانشینان کردی.
15אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן׃
15
چشمه‌ها و جوی‌ها را جاری ساختی
و رودخانه‌های بزرگی را که همیشه جاری بودند خشک کردی.
16לך יום אף לך לילה אתה הכינות מאור ושמש׃
16
شب و روز را پدید آوردی و ماه
و خورشید را در آسمان قرار دادی.
17אתה הצבת כל גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם׃
17
حدّ و حدود تمام جهان از توست
و تو تابستان و زمستان را به وجود آوردی.
18זכר זאת אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך׃
18
امّا خداوندا، ببین که دشمنان چگونه تو را مسخره می‌کنند
و مردم بی‌خدا، به نام تو توهین می‌کنند.
19אל תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל תשכח לנצח׃
19
قوم بیچاره‌ات را فراموش نکن
و قوم خود را به دست دشمنانشان رها مکن.
20הבט לברית כי מלאו מחשכי ארץ נאות חמס׃
20
پیمانی را که با ما بسته‌ای به یاد آور،
زیرا که شریران در مکانهای تاریک، در سرتاسر سرزمین ما در کمینند.
21אל ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך׃
21
مظلومان را شرمنده مکن،
تا مردم مسکین و نیازمند نام تو را ستایش کنند.
22קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני נבל כל היום׃
22
خدایا، برخیز و از حق خود دفاع کن،
ببین که مردم بی‌خدا، تمام روز به تو توهین می‌کنند.
فریاد خشمگین دشمنان
و غوغای مخالفین را که همیشه بلند است، نادیده مگیر!
23אל תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד׃
23
فریاد خشمگین دشمنان
و غوغای مخالفین را که همیشه بلند است، نادیده مگیر!