1אל תקנא באנשי רעה ואל תתאו להיות אתם׃
1Ne zavidaj hudobnim ljudem in ne želi bivati ž njimi;
2כי שד יהגה לבם ועמל שפתיהם תדברנה׃
2ker na pogubo misli njih srce in nadlego govore njih ustnice.
3בחכמה יבנה בית ובתבונה יתכונן׃
3Z modrostjo se hiša zida in z umnostjo se utrdi;
4ובדעת חדרים ימלאו כל הון יקר ונעים׃
4in po znanju se napolnijo hrami z vsem blagom dragim in prijetnim.
5גבר חכם בעוז ואיש דעת מאמץ כח׃
5Mož modri je močan in umni mož utrjuje krepkost svojo.
6כי בתחבלות תעשה לך מלחמה ותשועה ברב יועץ׃
6Kajti z razumnim vodstvom se boš srečno vojskoval in zmago pridobil z množico svetovalcev.
7ראמות לאויל חכמות בשער לא יפתח פיהו׃
7Previsoka je neumnežu modrost, pri vratih ne odpre svojih ust.
8מחשב להרע לו בעל מזמות יקראו׃
8Kdor misli kaj hudega storiti, imenovali ga bodo gospodarja spletk.
9זמת אולת חטאת ותועבת לאדם לץ׃
9Namera neumnosti je greh in zasmehovalec je gnusoba ljudem.
10התרפית ביום צרה צר כחכה׃
10Če ti srce upade v čas stiske, majhna je krepost tvoja.
11הצל לקחים למות ומטים להרג אם תחשוך׃
11Otmi nje, ki jih vlečejo v smrt, in ustavi jih, ki gredo na morišče!
12כי תאמר הן לא ידענו זה הלא תכן לבות הוא יבין ונצר נפשך הוא ידע והשיב לאדם כפעלו׃
12Če praviš: Glej, nismo vedeli tega! – ali ne bode on, ki srca pretehtava, pazil na to, in ki straži dušo tvojo, ne bo vedel tega? In ne povrne li vsakemu po delu njegovem?
13אכל בני דבש כי טוב ונפת מתוק על חכך׃
13Jej med, sin moj, ker je dober, in čisto strd, sladko tvojemu grlu;
14כן דעה חכמה לנפשך אם מצאת ויש אחרית ותקותך לא תכרת׃
14spoznaj tudi, da je modrost dobra duši tvoji: če si jo dosegel, je zate bodočnost, in upanje tvoje se ne bo iztrebilo.
15אל תארב רשע לנוה צדיק אל תשדד רבצו׃
15Ne preži, o brezbožnik, na pravičnega prebivališče, ne razdevaj počivališča njegovega!
16כי שבע יפול צדיק וקם ורשעים יכשלו ברעה׃
16Kajti sedemkrat pade pravični, a zopet vstane, brezbožni pa se zvrnejo v nesrečo.
17בנפל אויביך אל תשמח ובכשלו אל יגל לבך׃
17Ko pade sovražnik tvoj, ne veseli se, in ko se zgrudi, ne radúj se srce tvoje;
18פן יראה יהוה ורע בעיניו והשיב מעליו אפו׃
18da ne zagleda GOSPOD in ne bo hudo v očeh njegovih ter ne obrne od njega v tebe jeze svoje.
19אל תתחר במרעים אל תקנא ברשעים׃
19Ne srdi se zaradi hudodelnikov, ne zavidaj brezbožnim:
20כי לא תהיה אחרית לרע נר רשעים ידעך׃
20kajti prihodnosti ne bode hudemu, brezbožnih svetilnica ugasne.
21ירא את יהוה בני ומלך עם שונים אל תתערב׃
21Boj se GOSPODA, sin moj, in kralja, in z uporniki se ne druži:
22כי פתאם יקום אידם ופיד שניהם מי יודע׃
22kajti hipoma vstane njih nesreča, in kdo ve, kakšen bode konec njih let?
23גם אלה לחכמים הכר פנים במשפט בל טוב׃
23Tudi to so izreki modrih: Ozirati se na osebo v sodbi ni dobro.
24אמר לרשע צדיק אתה יקבהו עמים יזעמוהו לאמים׃
24Kdor pravi krivičniku: Pravičen si, klela ga bodo ljudstva, mrzeli narodi;
25ולמוכיחים ינעם ועליהם תבוא ברכת טוב׃
25tistim pa, ki ga karajo, bode prijaznost in pride jim blagoslov dobrega.
26שפתים ישק משיב דברים נכחים׃
26Ustne poljublja, kdor besede prave odgovarja.
27הכן בחוץ מלאכתך ועתדה בשדה לך אחר ובנית ביתך׃
27Opravi zunaj delo svoje in pripravi si ga na polju, potem lahko zidaš hišo svojo.
28אל תהי עד חנם ברעך והפתית בשפתיך׃
28Ne bodi brez sile priča zoper bližnjega svojega, in zakaj bi varal z ustnami svojimi?
29אל תאמר כאשר עשה לי כן אעשה לו אשיב לאיש כפעלו׃
29Ne govóri: Kakor mi je storil, tako mu storim, vsakemu povrnem po delu njegovem.
30על שדה איש עצל עברתי ועל כרם אדם חסר לב׃
30Šel sem mimo polja lenega moža in mimo vinograda človeka brezumnega:
31והנה עלה כלו קמשנים כסו פניו חרלים וגדר אבניו נהרסה׃
31pa glej, plevel ga je docela porastel, s koprivami je bilo pokrito površje njegovo in kamenena ograja njegova je bila podrta.
32ואחזה אנכי אשית לבי ראיתי לקחתי מוסר׃
32Tedaj sem gledal in v srcu preudarjal in, videč to, sem posnel nauk:
33מעט שנות מעט תנומות מעט חבק ידים לשכב׃
33Malo zaspati, malo zadremati, malo roke sklenivši ležati,v tem pride kakor uren popotnik uboštvo tvoje in potreba tvoja kakor oboroženec.
34ובא מתהלך רישך ומחסריך כאיש מגן׃
34v tem pride kakor uren popotnik uboštvo tvoje in potreba tvoja kakor oboroženec.