¹בני שמר אמרי ומצותי תצפן אתך׃

¹Sin moj, pazi na besede moje in zapovedi moje hrani pri sebi.

²שמר מצותי וחיה ותורתי כאישון עיניך׃

²Pazi na zapovedi moje in žívi, pazi na nauk moj kakor na zenico svojih oči.

³קשרם על אצבעתיך כתבם על לוח לבך׃

³Priveži si jih na prste, zapiši jih na srca svojega ploščo.

⁴אמר לחכמה אחתי את ומדע לבינה תקרא׃

⁴Reci modrosti: sestra si moja! in razumnost imenuj sorodnico svojo:

⁵לשמרך מאשה זרה מנכריה אמריה החליקה׃

⁵da te varuje žene vnanje, tujke, ki se dobrika z gladkimi besedami.

⁶כי בחלון ביתי בעד אשנבי נשקפתי׃

⁶Kajti skozi okno hiše svoje, preko omrežja svojega gledajoč,

⁷וארא בפתאים אבינה בבנים נער חסר לב׃

⁷sem videl med abotnimi, zazrl med sinovi brezumnega mladeniča,

⁸עבר בשוק אצל פנה ודרך ביתה יצעד׃

⁸ki se je po ulicah klatil, blizu njenega vogla, stopal po potu do hiše njene,

⁹בנשף בערב יום באישון לילה ואפלה׃

⁹v mraku, na večer dneva, v noči črni in temni.

¹⁰והנה אשה לקראתו שית זונה ונצרת לב׃

¹⁰In glej, ženska mu pride naproti, v kurbji opravi in odrevenelega srca.

¹¹המיה היא וסררת בביתה לא ישכנו רגליה׃

¹¹Jezična je in trdovratna, v njeni hiši ne bivajo noge njene;

¹²פעם בחוץ פעם ברחבות ואצל כל פנה תארב׃

¹²zdaj se klati po ulicah, zdaj po trgih in pri vsakem voglu zalezuje.

¹³והחזיקה בו ונשקה לו העזה פניה ותאמר לו׃

¹³In ga prime ter ga poljubi in s predrznim licem mu reče:

¹⁴זבחי שלמים עלי היום שלמתי נדרי׃

¹⁴Hvalne daritve sem bila dolžna, danes sem opravila obljube svoje.

¹⁵על כן יצאתי לקראתך לשחר פניך ואמצאך׃

¹⁵Zato sem ti prišla naproti, hrepeneč po obličju tvojem, in sem te našla.

¹⁶מרבדים רבדתי ערשי חטבות אטון מצרים׃

¹⁶S preprogami sem prestrla posteljo svojo, s pisanimi odejami iz platna egiptovskega;

¹⁷נפתי משכבי מר אהלים וקנמון׃

¹⁷pokadila sem ležišče svoje z miro, aloo in cimetom.

¹⁸לכה נרוה דדים עד הבקר נתעלסה באהבים׃

¹⁸Dej, radujva se obilo v ljubezni prav do jutra, oslajujva se z ljubkovanjem!

¹⁹כי אין האיש בביתו הלך בדרך מרחוק׃

¹⁹Kajti moža ni v hiši, odšel je na daljni pot;

²⁰צרור הכסף לקח בידו ליום הכסא יבא ביתו׃

²⁰mošnjo denarja je vzel s seboj, povrne se domov šele ob ščipu.

²¹הטתו ברב לקחה בחלק שפתיה תדיחנו׃

²¹Nagnila ga je z mnogim pregovarjanjem svojim, s prilizovanjem ust svojih ga je potegnila:

²²הולך אחריה פתאם כשור אל טבח יבוא וכעכס אל מוסר אויל׃

²²za njo gre takoj, kakor gre vol v klalnico in kakor neumnež v kazen v okovih –

²³עד יפלח חץ כבדו כמהר צפור אל פח ולא ידע כי בנפשו הוא׃

²³dokler mu pšica jeter ne razkolje; kakor ptič hiti v zanko, ne vedoč, da je zoper življenje njegovo.

²⁴ועתה בנים שמעו לי והקשיבו לאמרי פי׃

²⁴Zato sedaj, sinovi, poslušajte me in pazite na ust mojih besede!

²⁵אל ישט אל דרכיה לבך אל תתע בנתיבותיה׃

²⁵Ne kreni na njena pota srce tvoje, ne zavij na steze njene.

²⁶כי רבים חללים הפילה ועצמים כל הרגיה׃

²⁶Ker mnogo jih je prebodla in na tla zvrnila, in veliko jih je, katere je vse pomorila.Hiša njena je pot v kraj mrtvih, gredoča doli v smrtne hrame.

²⁷דרכי שאול ביתה ירדות אל חדרי מות׃

²⁷Hiša njena je pot v kraj mrtvih, gredoča doli v smrtne hrame.