¹ברכי נפשי את יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת׃

¹Slavi, duša moja, GOSPODA! GOSPOD, Bog moj, velik si silno, lepoto in veličastvo si oblekel;

²עטה אור כשלמה נוטה שמים כיריעה׃

²ogrinjaš se s svetlobo kakor z obleko, nebesa razpenjaš kakor šator.

³המקרה במים עליותיו השם עבים רכובו המהלך על כנפי רוח׃

³Kateri stavi v vodah tramovje hramov svojih, ki nareja oblake za voz svoj, ki hodi po vetrov perutih,

⁴עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט׃

⁴ki dela vetrove za poslance svoje, za služabnike svoje ogenj plamteči.

⁵יסד ארץ על מכוניה בל תמוט עולם ועד׃

⁵Postavil je zemljo na podstave njene, da se ne gane na večne čase.

⁶תהום כלבוש כסיתו על הרים יעמדו מים׃

⁶Z valovjem si jo ogrnil kakor z odejo, čez gore so stale vode.

⁷מן גערתך ינוסון מן קול רעמך יחפזון׃

⁷Na karanje tvoje so pobegnile, pred groma tvojega glasom so urno bežale –

⁸יעלו הרים ירדו בקעות אל מקום זה יסדת להם׃

⁸dvignile so se gore, pogreznile se doline – na mesto, katero si jim bil ustanovil.

⁹גבול שמת בל יעברון בל ישובון לכסות הארץ׃

⁹Mejo si jim postavil, da je ne prestopijo, da se ne povrnejo pokrit zemljo.

¹⁰המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון׃

¹⁰Ti izpuščaš studence po dolinah, da tečejo med gorami;

¹¹ישקו כל חיתו שדי ישברו פראים צמאם׃

¹¹napajajo vse poljske živali, žejo svojo si gasé divji osli.

¹²עליהם עוף השמים ישכון מבין עפאים יתנו קול׃

¹²Poleg njih prebivajo ptice nebeške, glasijo se izmed vej.

¹³משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ׃

¹³On namaka gore iz hramov svojih, s sadom del tvojih se siti zemlja.

¹⁴מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן הארץ׃

¹⁴On daje, da raste trava živini in zelišče človeku v rabo, da si pripravi hrano iz zemlje,

¹⁵ויין ישמח לבב אנוש להצהיל פנים משמן ולחם לבב אנוש יסעד׃

¹⁵in vino, ki razveseljuje srce človeku, in olje, ki svetel nareja obraz, in kruh, ki podpira srce človeku.

¹⁶ישבעו עצי יהוה ארזי לבנון אשר נטע׃

¹⁶Siti se drevje GOSPODOVO, cedre na Libanonu, ki jih je vsadil,

¹⁷אשר שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה׃

¹⁷kjer gnezdijo ptički, tudi štorklja, ki ima hišo svojo na jelkah.

¹⁸הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים׃

¹⁸Gore visoke so divjim kozlom, pečine skalnim jazbecem prebivališče.

¹⁹עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו׃

¹⁹Naredil je mesec, da meri čase, in solnce, ki pozna zahod svoj.

²⁰תשת חשך ויהי לילה בו תרמש כל חיתו יער׃

²⁰Temo narejaš, da je noč, tedaj so vse gozdne živali pokonci:

²¹הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם׃

²¹mladi levi rjovejo za plenom in zahtevajo od Boga mogočnega hrane svoje.

²²תזרח השמש יאספון ואל מעונתם ירבצון׃

²²Ko izhaja solnce, se poskrijejo in ležé v brlogih svojih.

²³יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי ערב׃

²³Človek pa gre na delo svoje in po opravilu svojem do večera.

²⁴מה רבו מעשיך יהוה כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך׃

²⁴Kako mnogotera so dela tvoja, o GOSPOD, v modrosti si jih naredil vsa, polna je zemlja stvorov tvojih!

²⁵זה הים גדול ורחב ידים שם רמש ואין מספר חיות קטנות עם גדלות׃

²⁵Ondi morje, veliko in prostrano, v njem je laznine brez števila, živali velikih in malih.

²⁶שם אניות יהלכון לויתן זה יצרת לשחק בו׃

²⁶Tod hodijo ladje in leviatan, ki si ga ustvaril, naj se v njem igra.

²⁷כלם אליך ישברון לתת אכלם בעתו׃

²⁷Vse to čaka tebe, da jim daš njih živeža o svojem času.

²⁸תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב׃

²⁸Kadar jim daješ, pobirajo, odpreš jim roko svojo, in sitijo se z dobrotami.

²⁹תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל עפרם ישובון׃

²⁹Kadar jim skriješ obličje svoje, se prestrašijo; vzameš jim sapo, in ginejo ter se povračajo v prah svoj.

³⁰תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה׃

³⁰Pošiljaš sapo svojo in jih spet ustvarjaš, in tako obličje obnavljaš zemlji.

³¹יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו׃

³¹Slava GOSPODOVA traja naj vekomaj! Veseli se naj GOSPOD v delih svojih!

³²המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו׃

³²Ko pogleda na zemljo, se trese ona, ko se dotakne gorá, se kadé.

³³אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי׃

³³Pel bom GOSPODU vse svoje žive dni, psalme prepeval Bogu svojemu, dokler bodem živ.

³⁴יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה׃

³⁴O da bi mu bilo prijetno premišljevanje moje! Jaz se hočem radovati v GOSPODU.Izginejo naj grešniki z zemlje in brezbožnikov več ne bodi! Slavi, duša moja, GOSPODA! Aleluja!

³⁵יתמו חטאים מן הארץ ורשעים עוד אינם ברכי נפשי את יהוה הללו יה׃

³⁵Izginejo naj grešniki z zemlje in brezbožnikov več ne bodi! Slavi, duša moja, GOSPODA! Aleluja!