¹הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו׃

¹Hvalite GOSPODA, razglašujte ime njegovo, med ljudstvi oznanjujte dejanja njegova!

²שירו לו זמרו לו שיחו בכל נפלאותיו׃

²Pojte mu, psalme mu prepevajte, razgovarjajte se o vseh čudovitih delih njegovih!

³התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה׃

³Hvalite se v svetem imenu njegovem; veseli se naj srce njih, ki iščejo GOSPODA.

⁴דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד׃

⁴Iščite GOSPODA in moči njegove, iščite vedno njegovega obličja.

⁵זכרו נפלאותיו אשר עשה מפתיו ומשפטי פיו׃

⁵Spominjajte se čudes njegovih, ki jih je storil, čudovitih del njegovih in razsodkov ust njegovih.

⁶זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו׃

⁶O seme Abrahama, njegovega hlapca, sinovi Jakobovi, izvoljenci njegovi!

⁷הוא יהוה אלהינו בכל הארץ משפטיו׃

⁷On, GOSPOD, je Bog naš, po vsej zemlji se vršé sodbe njegove.

⁸זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור׃

⁸Spominja se vekomaj zaveze svoje, besede, ki jo je zapovedal do tisoč rodov,

⁹אשר כרת את אברהם ושבועתו לישחק׃

⁹zaveze, ki jo je sklenil z Abrahamom, in prisege svoje Izaku.

¹⁰ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם׃

¹⁰In jo je dal Jakobu v postavo, Izraelu v večno zavezo,

¹¹לאמר לך אתן את ארץ כנען חבל נחלתכם׃

¹¹govoreč: Tebi hočem dati deželo Kanaansko kot vam odmerjeno dedno posest.

¹²בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה׃

¹²Ko jih je bilo po številu malo, prav malo, pa so še kot tujci bivali v njej,

¹³ויתהלכו מגוי אל גוי מממלכה אל עם אחר׃

¹³in so hodili od naroda do naroda, iz enega kraljestva k drugemu ljudstvu,

¹⁴לא הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים׃

¹⁴ni dovolil zatirati jih nikomur in kralje je strahoval zavoljo njih:

¹⁵אל תגעו במשיחי ולנביאי אל תרעו׃

¹⁵Ne doteknite se maziljencev mojih in ne storite žalega prorokom mojim!

¹⁶ויקרא רעב על הארץ כל מטה לחם שבר׃

¹⁶Tu je poklical lakoto nad deželo in strl ljudem vso podporo kruha.

¹⁷שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף׃

¹⁷Poslal je pred njimi moža, ki je bil v sužnost prodan, Jožefa.

¹⁸ענו בכבל רגליו ברזל באה נפשו׃

¹⁸Noge njegove so vklenili v spone, železo ga je stiskalo do duše,

¹⁹עד עת בא דברו אמרת יהוה צרפתהו׃

¹⁹do časa, ko se je uresničila beseda njegova: govor GOSPODOV ga je bil prečistil.

²⁰שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו׃

²⁰Poslal je kralj in velel ga razvezati, poglavar ljudstev, in ga je oprostil.

²¹שמו אדון לביתו ומשל בכל קנינו׃

²¹Postavil ga je za gospoda družini svoji in za poglavarja vsej svoji posesti,

²²לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם׃

²²da bi zvezaval kneze njegove po volji svoji in učil modrosti njegove starejšine.

²³ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ חם׃

²³Nato je prišel Izrael v Egipt in Jakob je tujčeval v deželi Hamovi.

²⁴ויפר את עמו מאד ויעצמהו מצריו׃

²⁴Tam je storil Bog ljudstvo svoje silno rodovitno in ga je naredil močnejše od tlačiteljev njegovih.

²⁵הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו׃

²⁵Izpremenil je njih srce, da so sovražili ljudstvo njegovo, da so zvijačne naklepe snovali zoper hlapce njegove.

²⁶שלח משה עבדו אהרן אשר בחר בו׃

²⁶Poslal je Mojzesa, hlapca svojega, Arona, ki ga je bil izvolil.

²⁷שמו בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם׃

²⁷Delala sta pred njimi besede znamenj njegovih in čudeže v deželi Hamovi.

²⁸שלח חשך ויחשך ולא מרו את דבריו׃

²⁸Poslal je temé in omračil je deželo, in nista se upirala besedi njegovi.

²⁹הפך את מימיהם לדם וימת את דגתם׃

²⁹Izpremenil je v kri njih vode in pokončal je njih ribe.

³⁰שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם׃

³⁰Obilo je rodila njih dežela žab, mrgolelo jih je po kraljevih sobanah.

³¹אמר ויבא ערב כנים בכל גבולם׃

³¹Rekel je, in prišle so pasje muhe, komarji na vso njih pokrajino.

³²נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם׃

³²Dal jim je za dež točo, ogenj plamteč spustil na njih kraj,

³³ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם׃

³³in pobil je njih trte in smokve in polomil drevje njih pokrajine.

³⁴אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר׃

³⁴Rekel je, in prišle so kobilice in hrošči, in to brez števila,

³⁵ויאכל כל עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם׃

³⁵in so požrli vso travo v njih deželi in požrli njih poljski sad.

³⁶ויך כל בכור בארצם ראשית לכל אונם׃

³⁶Slednjič je udaril vse prvorojeno v njih deželi, prvino vse njih moči.

³⁷ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל׃

³⁷Tedaj jih je izpeljal s srebrom in zlatom, in ni ga bilo, ki bi bil pešal med njih rodovi.

³⁸שמח מצרים בצאתם כי נפל פחדם עליהם׃

³⁸Veselili so se Egipčani, ko so šli ti, ker strah pred njimi jih je bil obšel.

³⁹פרש ענן למסך ואש להאיר לילה׃

³⁹Razgrnil je oblak, da jih zaslanja, in ogenj, da razsvetljuje noč.

⁴⁰שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם׃

⁴⁰Prosili so, in poslal jim je prepelic in s kruhom nebeškim jih je sitil.

⁴¹פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר׃

⁴¹Odprl je skalo, in pritekle so vode, tekle so po pušči kakor reka.

⁴²כי זכר את דבר קדשו את אברהם עבדו׃

⁴²Ker se je spominjal besede svetosti svoje in Abrahama, hlapca svojega.

⁴³ויוצא עמו בששון ברנה את בחיריו׃

⁴³Zato je izpeljal ljustvo svoje z veseljem, s petjem izvoljence svoje,

⁴⁴ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו׃

⁴⁴in dal jim je dežele poganov in pridelke ljudstev v last,da se naj držé postav njegovih in hranijo zakone njegove. Aleluja!

⁴⁵בעבור ישמרו חקיו ותורתיו ינצרו הללו יה׃

⁴⁵da se naj držé postav njegovih in hranijo zakone njegove. Aleluja!