¹ויען בלדד השחי ויאמר׃

¹Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,

²עד אנה תשימון קנצי למלין תבינו ואחר נדבר׃

²Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.

³מדוע נחשבנו כבהמה נטמינו בעיניכם׃

³Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?

⁴טרף נפשו באפו הלמענך תעזב ארץ ויעתק צור ממקמו׃

⁴Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?

⁵גם אור רשעים ידעך ולא יגה שביב אשו׃

⁵Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.

⁶אור חשך באהלו ונרו עליו ידעך׃

⁶Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.

⁷יצרו צעדי אונו ותשליכהו עצתו׃

⁷Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.

⁸כי שלח ברשת ברגליו ועל שבכה יתהלך׃

⁸Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.

⁹יאחז בעקב פח יחזק עליו צמים׃

⁹Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.

¹⁰טמון בארץ חבלו ומלכדתו עלי נתיב׃

¹⁰Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.

¹¹סביב בעתהו בלהות והפיצהו לרגליו׃

¹¹Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.

¹²יהי רעב אנו ואיד נכון לצלעו׃

¹²Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.

¹³יאכל בדי עורו יאכל בדיו בכור מות׃

¹³Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.

¹⁴ינתק מאהלו מבטחו ותצעדהו למלך בלהות׃

¹⁴Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.

¹⁵תשכון באהלו מבלי לו יזרה על נוהו גפרית׃

¹⁵Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.

¹⁶מתחת שרשיו יבשו וממעל ימל קצירו׃

¹⁶Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.

¹⁷זכרו אבד מני ארץ ולא שם לו על פני חוץ׃

¹⁷Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.

¹⁸יהדפהו מאור אל חשך ומתבל ינדהו׃

¹⁸Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.

¹⁹לא נין לו ולא נכד בעמו ואין שריד במגוריו׃

¹⁹Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.

²⁰על יומו נשמו אחרנים וקדמנים אחזו שער׃

²⁰Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.

²¹אך אלה משכנות עול וזה מקום לא ידע אל׃

²¹Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.