¹Felele pedig a sukhi Bildád, és monda:

¹Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,

²Mikor akartok a beszédnek véget vetni? Értsétek meg [a dolgot], azután szóljunk.

²Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.

³Miért állíttatunk barmoknak, és miért vagyunk tisztátalanok a ti szemeitekben?

³Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?

⁴Te éretted, a ki szaggatja lelkét haragjában, vajjon elhagyattatik-é a föld, és felszakasztatik-é a kõszikla helyérõl?

⁴Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?

⁵Sõt inkább a gonoszok világa kialuszik, és nem fénylik az õ tüzöknek szikrája.

⁵Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.

⁶A világosság elsötétedik az õ sátorában, szövétneke kialszik felette.

⁶Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.

⁷Erõs léptei aprókká lesznek, saját tanácsa rontja meg õt.

⁷Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.

⁸Mert lábaival hálóba bonyolódik, és ó-verem felett jár.

⁸Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.

⁹A sarka tõrbe akad, és kelepcze fogja meg õt.

⁹Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.

¹⁰Hurok rejtetett el a földbe ellene, és zsineg az õ [szokott] ösvényén.

¹⁰Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.

¹¹Mindenfelõl félelmek rettentik õt, és üldözik õt léptennyomon.

¹¹Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.

¹²Éhség emészti fel az õ erejét, és nyomorúság leselkedik oldala mellett.

¹²Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.

¹³Megemészti testének izmait, megemészti izmait a halál zsengéje.

¹³Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.

¹⁴Eltünik sátorából az õ bátorsága, és a félelmek királyához folyamodik õ.

¹⁴Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.

¹⁵Az lakik sátorában, a ki nem az övé, és hajlékára kénkövet szórnak.

¹⁵Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.

¹⁶Alant elszáradnak gyökerei, és felülrõl levágatik az ága.

¹⁶Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.

¹⁷Emlékezete elvész a földrõl, még az utczákon sem marad fel a neve.

¹⁷Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.

¹⁸A világosságról a sötétségbe taszítják, a föld kerekségérõl elüldözik õt.

¹⁸Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.

¹⁹Sem fia, sem unokája nem lesz az õ népében, és semmi maradéka az õ tanyáján.

¹⁹Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.

²⁰Az õ pusztulásától megborzadnak, a kik következnek és rettegés fogja el a most élõ embereket.

²⁰Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.

²¹Ilyenek az álnok embernek hajlékai, és ilyen annak lakóhelye, a ki nem tiszteli Istent.

²¹Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.