1Ayub meneruskan uraiannya, katanya, "Demi Allah yang hidup, yang tak memberi keadilan kepadaku,
1In Job je nadaljeval govor svoj in rekel:
2(27:1)
2Kakor res živi Bog silni, ki mi je odvzel pravico, in Vsegamogočni, ki žali dušo mojo
3aku bersumpah: Selama Allah masih memberi napas kepadaku, selama nyawa masih ada dalam badanku,
3(kajti življenje moje je še v meni in duh Božji v nosnicah mojih):
4bibirku tak akan menyebut kata dusta, lidahku tak akan mengucapkan tipu daya.
4ustne moje ne govore krivičnega in jezik moj ne izreče prevare!
5Jadi, tak mau aku mengatakan bahwa kamu benar; sampai mati pun kupertahankan bahwa aku tak cemar.
5Vam nikakor ne priznam pravičnosti; dokler ne umrem, ne dam si vzeti brezmadežnosti svoje.
6Aku tetap berpegang kepada kepatuhanku, dan hati nuraniku pun bersih selalu.
6Pravičnosti svoje se držim in je ne pustim; srce mi ne očita ne enega mojih dni.
7Semoga musuhku dihukum sebagai pendurhaka, dan lawanku dihajar sebagai orang durjana.
7Sovražnik moj naj se pokaže kot brezbožnik, in kdor se stavi zoper mene, kakor krivičnik.
8Adakah harapan bagi orang dursila pada saat Allah menuntut jiwanya?
8Kajti kaj je bogapozabnikova nada, če mu Bog prestriže življenje in vzame dušo?
9Apakah Allah akan mendengar tangisnya bilamana kesulitan menimpa dia?
9Bo li Bog mogočni slišal njegovo vpitje, ko pride stiska nadenj?
10Seharusnya ia merindukan kesenangan dari Allah, dan berdoa kepada-Nya tanpa merasa lelah.
10More se li veseliti Vsemogočnega in klicati Boga vsakteri čas?
11Kamu akan kuajari tentang besarnya kuasa Allah, kuberitahukan kepadamu rencana Yang Mahakuasa.
11Naj vas poučim o roki Boga silnega; kar je pri Vsegamogočnem, nočem utajiti.
12Tetapi, kamu semua telah melihatnya sendiri. Jadi, mengapa kamu berikan nasihat yang tak berarti?"
12Glejte, sami ste to vsi videli, zakaj torej blebetate ničevo?
13Maka berkatalah Zofar, "Beginilah caranya Allah Yang Mahakuasa menghukum orang yang lalim dan durhaka.
13To je delež krivičnega človeka pri Bogu mogočnem in silovitnikov dediščina, ki jo dobivajo od Vsemogočnega:
14Jika anaknya banyak, mereka akan mati dalam perang dan anak cucunya akan hidup berkekurangan.
14Ko se mu množe otroci, množe se za meč, in potomci njegovi nimajo kruha dositega.
15Sanaknya yang masih ada, mati karena wabah, dan janda-jandanya tidak menangisi mereka.
15Kar preostane njegovih, bodo pokopani v pomoru, in vdove njegove ne bodo žalovale.
16Boleh saja peraknya bertimbun-timbun dan pakaiannya bersusun-susun,
16Ako si nakopiči srebra kakor prahu in si oblačil oskrbi kakor blata:
17tetapi perak dan pakaian itu semua akan menjadi milik orang yang tulus hatinya.
17pripravi si jih, a pravičnik jih bo oblekel, in nedolžni si med seboj razdele srebro.
18Rumah orang jahat rapuh seperti sarang laba-laba, hanya rumah sementara seperti gubug seorang penjaga.
18Zida si hišo, ki je kakor moljava in kakor koča, ki si jo napravi čuvaj.
19Ia membaringkan diri sebagai orang kaya, tetapi ia tak dapat mengulanginya, ketika ia bangun dari tidurnya, sudah hilang lenyaplah kekayaannya.
19Bogat gre spat, a ne leže v drugič, odpre oči, in ni ga več.
20Kedahsyatan menimpa seperti air bah yang datang tiba-tiba. Angin ribut di malam hari meniup dan menyeret dia pergi.
20Grozote ga dohite kakor voda, po noči ga ugrabi vihar.
21Angin timur mengangkat dia, dan menyapunya dari rumahnya.
21Vzhodni veter ga vzame, da odide, in ga odnese z mesta njegovega.
22Ia dilanda tanpa kasihan, dan terpaksa lari mencari perlindungan.
22In Bog bo lučal vanj brez prizanašanja, roki Njegovi zaman bo poskušal ubežati.Ploskali bodo nad njim z rokami in izžvižgajo ga z mesta njegovega.
23Jatuhnya disambut orang dengan tepuk tangan; di mana-mana ia mendapat penghinaan."
23Ploskali bodo nad njim z rokami in izžvižgajo ga z mesta njegovega.