¹Þá svaraði Job og sagði:

¹約伯責友待己寬待人嚴約伯回答說：

²Hversu lengi ætlið þér að angra sál mína og mylja mig sundur með orðum?

²“你們叫我受苦要到幾時呢？用話壓碎我要到幾時呢？

³Þér hafið þegar smánað mig tíu sinnum, þér skammist yðar ekki fyrir að misþyrma mér.

³你們已經十次侮辱我，你們苛刻地對我，也不覺得羞恥。

⁴Og hafi mér í raun og veru orðið á, þá varðar það mig einan.

⁴即使我真的有過錯，由我承擔好了。

⁵Ef þér í raun og veru ætlið að hrokast upp yfir mig, þá sannið mér svívirðing mína.

⁵你們若真的妄自尊大攻擊我，用我的羞辱來證明我的不是，

⁶Kannist þó við, að Guð hafi hallað rétti mínum og umkringt mig með neti sínu.

⁶那麼，就知道是　神顛倒我的案件，用他的網圈住我。

⁷Sjá, ég kalla: Ofbeldi! og fæ ekkert svar, ég kalla á hjálp, en engan rétt er að fá.

⁷我呼叫‘強暴！’卻沒有回答；我呼求，卻得不到公斷。

⁸Guð hefir girt fyrir veg minn, svo að ég kemst ekki áfram, og stigu mína hylur hann myrkri.

⁸　神用籬笆攔阻我的道路，使我不能經過；他又使黑暗籠罩我的路。

⁹Heiðri mínum hefir hann afklætt mig og tekið kórónuna af höfði mér.

⁹他從我身上剝去我的榮耀，又挪去我頭上的冠冕。

¹⁰Hann brýtur mig niður á allar hliðar, svo að ég fari burt, og slítur upp von mína eins og tré.

¹⁰他四面拆毀我，我就離世，他又把我這指望如樹枝一樣拔出來。

¹¹Hann lætur reiði sína bálast gegn mér og telur mig óvin sinn.

¹¹他的怒氣向我發作，把我看作他的敵人；

¹²Skarar hans koma allir saman og leggja braut sína gegn mér og setja herbúðir sínar kringum tjald mitt.

¹²他的軍隊一起上來，他們攻擊我，在我的帳棚周圍安營。

¹³Bræður mína hefir hann gjört mér fráhverfa, og vinir mínir vilja eigi framar við mér líta.

¹³約伯被親友疏遠他使我的族人遠離我，使我熟悉的人完全與我疏遠。

¹⁴Skyldmenni mín láta ekki sjá sig, og kunningjar mínir hafa gleymt mér.

¹⁴我的親戚離棄我，我的朋友忘記我；

¹⁵Skjólstæðingar húss míns og þernur mínar álíta mig aðkomumann, og ég er orðinn útlendingur í augum þeirra.

¹⁵在我家中寄居的和我的婢女，都把我當作外人，我在他們的眼中是個外族人。

¹⁶Kalli ég á þjón minn, svarar hann ekki, ég verð að sárbæna hann með munni mínum.

¹⁶我呼喚僕人，他不回答，我得用口哀求他。

¹⁷Andi minn er konu minni framandlegur, og bræður mínir forðast mig.

¹⁷妻子厭惡我的氣息，同胞兄弟也厭棄我，

¹⁸Jafnvel börnin fyrirlíta mig, standi ég upp, spotta þau mig.

¹⁸連小孩子也藐視我，我一起來，他們就譏笑我；

¹⁹Alla mína alúðarvini stuggar við mér, og þeir sem ég elskaði, hafa snúist á móti mér.

¹⁹我所有的密友都憎惡我，我所愛的人也向我反臉。

²⁰Bein mín límast við hörund mitt og hold, og ég hefi sloppið með tannholdið eitt.

²⁰我的骨頭緊貼著皮肉，我只剩牙皮逃過大難。

²¹Aumkið mig, aumkið mig, vinir mínir, því að hönd Guðs hefir lostið mig.

²¹向友求憐我的朋友啊！求你們憐憫我，憐憫我吧！因為　神的手擊打了我。

²²Hví ofsækið þér mig eins og Guð og verðið eigi saddir á holdi mínu?

²²你們為甚麼有如　神那樣逼迫我？還不因吃我的肉感到滿足嗎？

²³Ó að orð mín væru skrifuð upp, ó að þau væru skráð í bók

²³深信終必得蒙救恩但願我的話現在都寫下，都刻在書簡上，

²⁴með járnstíl og blýi, að eilífu höggvin í klett!

²⁴用鐵筆又用鉛，永遠刻在磐石上。

²⁵Ég veit, að lausnari minn lifir, og hann mun síðastur ganga fram á foldu.

²⁵我知道我的救贖主活著，最後他必在地上興起。

²⁶Og eftir að þessi húð mín er sundurtætt og allt hold er af mér, mun ég líta Guð.

²⁶我的皮肉遭受毀壞以後，這事就要發生，我必在肉體以外得見　神。

²⁷Ég mun líta hann mér til góðs, já, augu mín sjá hann, og það eigi sem andstæðing, _ hjartað brennur af þrá í brjósti mér!

²⁷我必見他在我身邊，我要親眼見他，並非外人，我的心腸在我裡面渴想極了。

²⁸Þegar þér segið: ,,Vér skulum ofsækja hann, rót ógæfunnar er hjá honum sjálfum að finna!``þá hræðist ógn sverðsins, því að sverðið er refsing syndar. Þá munuð þér komast að raun um, að til er dómur.

²⁸你們若說：‘惹事的根既然在他，我們要怎樣逼迫他呢？’

²⁹þá hræðist ógn sverðsins, því að sverðið er refsing syndar. Þá munuð þér komast að raun um, að til er dómur.

²⁹你們就當懼怕刀劍，因為這些罪孽帶來刀劍的懲罰，好使你們知道有審判。”