¹En nú hlæja þeir að mér, sem yngri eru en ég, mundi ég þó ekki hafa virt feður þeirra þess að setja þá hjá fjárhundum mínum.

¹悲歎現在的處境“但現在年紀比我小的人都笑我；我不容許他們的父親與我羊群的犬隻為伴。

²Hvað hefði og kraftur handa þeirra stoðað mig, þar sem þeir aldrei verða fullþroska?

²他們的氣力已經衰退了，他們兩手的力量對我有甚麼益處呢？

³Þeir eru örmagna af skorti og hungri, naga þurrt landið, sem í gær var auðn og eyðimörk.

³他們因窮乏與飢餓而消瘦，在黑夜荒廢與荒涼之地咀嚼曠野的乾草；

⁴Þeir reyta hrímblöðku hjá runnunum, og gýfilrætur er fæða þeirra.

⁴他們在草叢中採摘鹹草，以羅騰樹根作食物。

⁵Þeir eru flæmdir úr félagi manna, menn æpa að þeim eins og að þjóf,

⁵他們從人群中被趕出去，人追喊他們如追喊賊一樣，

⁶svo að þeir verða að hafast við í hræðilegum gjám, í jarðholum og berghellum.

⁶以致他們住在驚嚇谷之中，在地洞和巖穴之間；

⁷Milli runnanna rymja þeir, og undir netlunum safnast þeir saman,

⁷他們在草叢中間喊叫，在雜草之下集合起來。

⁸guðlaust og ærulaust kyn, útreknir úr landinu.

⁸他們都是愚頑人、下流人的子孫，被人鞭打逐出境外。

⁹Og nú er ég orðinn þeim að háðkvæði og orðinn umtalsefni þeirra.

⁹現在他們以我為歌曲，我竟成了他們的笑柄。

¹⁰Þeir hafa andstyggð á mér, koma ekki nærri mér og hlífast jafnvel ekki við að hrækja framan í mig.

¹⁰他們厭惡我，遠遠地離開我，又不住吐唾沫在我臉上，

¹¹Þar sem Guð hefir leyst streng sinn og beygt mig, þá sleppa þeir og beislinu fram af sér gagnvart mér.

¹¹因為　神把我的弓弦鬆開，叫我受苦，他們就在我面前任意妄為。

¹²Mér til hægri handar vex hyski þeirra upp, fótum mínum hrinda þeir frá sér og leggja glötunarbrautir sínar gegn mér.

¹²一窩暴民在我右邊興起，推開我的腳，築起災難的路攻擊我。

¹³Þeir hafa rifið upp stig minn, að falli mínu styðja þeir, sem engan hjálparmann eiga.

¹³他們拆毀了我的路，沒有別人的幫助也能毀滅我；

¹⁴Þeir koma sem inn um vítt múrskarð, velta sér áfram innan um rústir.

¹⁴他們闖進來如闖大破口，在廢墟之中輥過來，

¹⁵Skelfingar hafa snúist móti mér, tign mín er ofsótt eins og af stormi, og gæfa mín er horfin eins og ský.

¹⁵驚駭臨到我的身上，驅逐我的尊嚴如風吹一般，我的好景像雲一樣過去。

¹⁶Og nú rennur sála mín sundur í tárum, eymdardagar halda mér föstum.

¹⁶訴說　神不聽他的呼求現在我的心傷慟有如倒了出來，苦難的日子把我抓住。

¹⁷Nóttin nístir bein mín, svo að þau losna frá mér, og hinar nagandi kvalir mínar hvílast ekki.

¹⁷夜間痛苦刺透我的骨頭，疼痛不止，不住地咀嚼我。

¹⁸Fyrir mikilleik máttar hans er klæðnaður minn aflagaður, hann lykur fast um mig, eins og hálsmál kyrtils míns.

¹⁸我的衣服因　神的大力變了形，他的大力如外衣的領口把我束緊。

¹⁹Guð hefir kastað mér ofan í saurinn, svo að ég er orðinn eins og mold og aska.

¹⁹　神把我扔在泥中，我就像塵土和爐灰一般。

²⁰Ég hrópa til þín, en þú svarar ekki, ég stend þarna, en þú starir á mig.

²⁰　神啊！我向你呼求，你卻不應允我，我站起來，你也不理我。

²¹Þú ert orðinn grimmur við mig, með krafti handar þinnar ofsækir þú mig.

²¹你變成待我殘忍，用你大能的手迫害我，

²²Þú lyftir mér upp á vindinn, lætur mig þeytast áfram, og þú lætur mig farast í stormgný.

²²你把我提到風中，使我被風颳去，使我在暴風中消散。

²³Því að ég veit, að þú vilt leiða mig til Heljar, í samkomustað allra þeirra er lifa.

²³我知道你必使我歸回死地，歸到那為眾生所定的陰宅。

²⁴En _ rétta menn ekki út höndina, þegar allt hrynur? eða hrópa menn ekki á hjálp, þegar þeir eru að farast?

²⁴然而人跌倒，怎會不伸手？人遇災禍，怎會不呼救呢？

²⁵Eða grét ég ekki yfir þeim, sem átti illa daga, og hryggðist ekki sál mín vegna fátæklingsins?

²⁵內心的迷惘與痛苦艱難過日的，我不是為他哀哭；貧窮的，我不是為他憂愁嗎？

²⁶Já, ég bjóst við góðu, en þá kom illt, vænti ljóss, en þá kom myrkur.

²⁶我希望得福樂，災禍就來了；我等候光明，幽暗就到了。

²⁷Það sýður í innýflum mínum án afláts, eymdardagar eru yfir mig komnir.

²⁷我的心腸沸騰、不安，痛苦的日子臨到我。

²⁸Svartur geng ég um, þó ekki af sólarhita, ég stend upp, í söfnuðinum hrópa ég á hjálp.

²⁸我四處行走，全身發黑，並不是因為日曬；我在會中站著呼求。

²⁹Ég er orðinn bróðir sjakalanna og félagi strútsfuglanna.

²⁹我與野狗為兄弟，又與鴕鳥作同伴。

³⁰Hörund mitt er orðið svart og flagnar af mér, og bein mín eru brunnin af hita.Og fyrir því varð gígja mín að gráti og hjarðpípa mín að harmakveini.

³⁰我的皮膚發黑脫落，我的骨頭因熱發燒，

³¹Og fyrir því varð gígja mín að gráti og hjarðpípa mín að harmakveini.

³¹所以我的琴音變為哀音，我的簫聲變為哭聲。”