1Þá svaraði Elífas frá Teman og mælti:
1以利法首次發言責難約伯提幔人以利法回答說：
2Munt þú taka því illa, þótt maður dirfist að yrða á þig? Og þó, hver fær orða bundist?
2“人若對你說一句話，你就厭煩嗎？但誰又忍得住不說話呢？
3Sjá, þú hefir áminnt marga, og magnþrota hendur hefir þú styrkt.
3你曾經教過許多人，又堅固了無力的手；
4Þann sem hrasaði, reistu orð þín á fætur, og hnígandi hnén gjörðir þú stöðug.
4你的話扶起了絆倒的人，你使彎曲乏力的膝堅挺。
5En nú, þegar það kemur yfir þig, gefst þú upp, þegar það nær þér sjálfum, missir þú móðinn.
5但現在禍患臨到你，你就灰心，災禍遇上你，你就驚惶沮喪。
6Er ekki guðhræðsla þín athvarf þitt og þitt grandvara líferni von þín?
6 神賞善罰惡你所自恃的，不是敬畏 神嗎？你所盼望的，不是行為完全嗎？
7Hugsaðu þig um: Hver er sá, er farist hafi saklaus, og hvar hefir hinum réttvísu verið tortímt?
7請想一想，無辜的人有誰滅亡？哪有正直的人被剪除呢？
8Að því, er ég hefi séð: Þeir sem plægðu rangindi og sáðu óhamingju, þeir einir hafa uppskorið það.
8據我所見，耕耘罪孽的，必收割罪孽；種植毒害的，必收割毒害。
9Fyrir andgusti Guðs fórust þeir, fyrir reiðiblæstri hans urðu þeir að engu.
9他們因 神的氣息而滅亡，因他的怒氣而消滅。
10Öskur ljónsins og rödd óargadýrsins, _ tennur ljónshvolpanna eru brotnar sundur.
10獅子的咆哮，猛獅的吼聲，盡都止息，壯獅的牙齒也都斷掉。
11Ljónið ferst, af því að það vantar bráð, og hvolpar ljónynjunnar tvístrast.
11公獅因缺乏獵物而死亡，母獅之子也被分散。
12En til mín laumaðist orð, og eyra mitt nam óminn af því _
12世人微不足道有話偷偷傳給我，我的耳朵聽到細語；
13í heilabrotunum, sem nætursýnirnar valda, þá er þungur svefnhöfgi er fallinn yfir mennina.
13在夜間因異象而煩擾的心思中，世上都在沉睡的時候，
14Ótti kom yfir mig og hræðsla, svo að öll bein mín nötruðu.
14恐懼戰慄臨到我，以致我全身發抖。
15Og vindgustur straukst fram hjá andliti mínu, hárin risu á líkama mínum.
15有靈拂過我面前，使我毛骨悚然。
16Þarna stóð það _ útlitið þekkti ég ekki _, einhver mynd fyrir augum mínum, ég heyrði ymjandi rödd:
16那靈站住，我辨不出他的形狀，只見有一形象在我眼前，然後我聽見低微的聲音，說：
17,,Er maðurinn réttlátur fyrir Guði, nokkur mannkind hrein fyrir skapara sínum?
17‘人能在 神面前算為公義嗎？人能在他的創造主面前算為潔淨嗎？
18Sjá, þjónum sínum treystir hann ekki, og hjá englum sínum finnur hann galla,
18他的僕役他還不信任，他的天使他也指責過錯，
19hvað þá hjá þeim, sem búa í leirhúsum, þeim sem eiga rót sína að rekja til moldarinnar, sem marðir eru sundur sem mölur væri.
19何況那些住在土屋裡，根基在塵土中，比蠹蟲還容易被壓碎的人呢？
20Milli morguns og kvelds eru þeir molaðir sundur, án þess að menn gefi því gaum, tortímast þeir gjörsamlega.Tjaldstaginu er kippt upp, þeir deyja, og það í vanhyggju sinni.``
20在早晚之間就被毀滅，永歸沉淪，無人懷念。
21Tjaldstaginu er kippt upp, þeir deyja, og það í vanhyggju sinni.``
21他們帳棚的繩索不是從他們中間抽出來嗎？他們死去，不是無智慧而死嗎？’”