¹Þá svaraði Job og sagði:

¹約伯自述苦況於是約伯回答說：

²Ó að gremja mín væri vegin og ógæfa mín lögð á vogarskálar!

²“但願稱稱我的煩惱，把我的災害一起放在天平上。

³Hún er þyngri en sandur hafsins, fyrir því hefi ég eigi taumhald á tungu minni.

³現在這些都比海沙更重，所以我冒失發言。

⁴Því að örvar hins Almáttka sitja fastar í mér, og andi minn drekkur í sig eitur þeirra. Ógnir Guðs steðja að mér.

⁴因為全能者的箭射中我，我的靈喝盡了箭的毒液，　神的驚嚇排陣攻擊我。

⁵Rymur skógarasninn yfir grængresinu, eða öskrar nautið yfir fóðri sínu?

⁵野驢有草料還會哀鳴嗎？牛有飼料還會窮叫嗎？

⁶Verður hið bragðlausa etið saltlaust, eða er gott bragð að hvítunni í egginu?

⁶淡而無鹽的食物有甚麼好吃呢？蛋白有甚麼味道呢？

⁷Matur minn fær mér ógleði, mig velgir við að snerta hann.

⁷這些使我惡心的食物，我必不肯嘗。

⁸Ó að ósk mín uppfylltist, og Guð léti von mína rætast!

⁸切願被　神剪除但願我得著我所祈求的，願　神賜我所盼望的。

⁹Ég vildi að Guði þóknaðist að merja mig sundur, rétta út höndina og skera lífsþráð minn sundur!

⁹願他樂意把我壓碎，願他放手把我剪除。

¹⁰Þá væri það þó enn huggun mín _ og ég skyldi hoppa af gleði í vægðarlausri kvölinni _ að ég hefi aldrei afneitað orðum hins Heilaga.

¹⁰這樣，我們得安慰，在痛苦之中我還可以歡躍，因為我沒有否認那聖者的言語。

¹¹Hver er kraftur minn, að ég skyldi þreyja, og hver verða endalok mín, að ég skyldi vera þolinmóður?

¹¹我有甚麼力量使我能等候呢？我的結局是甚麼好叫我忍耐呢？

¹²Er þá kraftur minn kletta kraftur, eða er líkami minn af eiri?

¹²我的氣力是石頭一樣嗎？我的肉身是銅的嗎？

¹³Er ég ekki með öllu hjálparvana og öll frelsun frá mér hrakin?

¹³我裡面不是無能自助嗎？見識不是離我而去嗎？

¹⁴Hrelldur maður á heimting á meðaumkun hjá vini sínum, enda þótt hann hætti að óttast hinn Almáttka.

¹⁴責友缺乏愛心朋友應該憐憫灰心的人，因為他捨棄了對全能者的敬畏。

¹⁵Bræður mínir brugðust eins og lækur, eins og farvegur lækja, sem flóa yfir,

¹⁵我的兄弟詭詐像乾涸的溪流，又像流乾的溪水；

¹⁶sem gruggugir eru af ís og snjórinn hverfur ofan í.

¹⁶水流因冰塊融化而混濁，有雪隱藏在其中。

¹⁷Jafnskjótt og þeir bakast af sólinni, þorna þeir upp, þegar hitnar, hverfa þeir burt af stað sínum.

¹⁷天氣一暖溪水就消失，氣候一熱就乾涸。

¹⁸Kaupmannalestirnar beygja af leið sinni, halda upp í eyðimörkina og farast.

¹⁸商隊順溪而行，結果偏離原道，走到荒野之地而死亡。

¹⁹Kaupmannalestir frá Tema skyggndust eftir þeim, ferðamannahópar frá Saba reiddu sig á þá.

¹⁹提瑪的商隊瞻望溪水，示巴的客旅等候水流。

²⁰Þeir urðu sér til skammar fyrir vonina, þeir komu þangað og urðu sneyptir.

²⁰他們失望，因為所盼望的落了空；他們到達那裡就灰心。

²¹Þannig eruð þér nú orðnir fyrir mér, þér sáuð skelfing og skelfdust.

²¹現在你們就是這樣，看見我的災難就害怕。

²²Hefi ég sagt: ,,Færið mér eitthvað og borgið af eigum yðar fyrir mig,

²²難道我說過‘請供給我’，或說‘取你們的財物餽贈我’嗎？

²³frelsið mig úr höndum óvinarins og leysið mig undan valdi kúgarans``?

²³或我說過‘救我脫離敵人的手’，或說‘贖我脫離強暴人的手’嗎？

²⁴Fræðið mig, og ég skal þegja, og sýnið mér, í hverju mér hefir á orðið.

²⁴勸友說話公平請指教，我就默不作聲；請指示，我有甚麼過錯。

²⁵Hversu áhrifamikil eru einlægninnar orð, en hvað sanna átölur yðar?

²⁵正直的言語多麼有力！但你們的責備究竟責備甚麼呢？

²⁶Hafið þér í hyggju að ásaka orð? Ummæli örvilnaðs manns hverfa út í vindinn.

²⁶絕望人的話不過是風，你們還想批判嗎？

²⁷Þér munduð jafnvel hluta um föðurleysingjann og selja vin yðar.

²⁷你們竟抽籤得孤兒，拿朋友當貨物。

²⁸Og nú _ ó að yður mætti þóknast að líta á mig, ég mun vissulega ekki ljúga upp í opið geðið á yður.

²⁸現在請你們看看我，我絕不當你們的面撒謊。

²⁹Snúið við, fremjið eigi ranglæti, já, snúið við, enn þá hefi ég rétt fyrir mér.Er ranglæti á minni tungu, eða ætli gómur minn greini ekki hvað illt er?

²⁹請轉意，不要不公道；請再轉意，我還有道理在。

³⁰Er ranglæti á minni tungu, eða ætli gómur minn greini ekki hvað illt er?

³⁰我的舌上有不義嗎？我的口不能辨別災害嗎？”