¹Er ekki líf mannsins á jörðinni herþjónusta og dagar hans sem dagar daglaunamanns?

¹人生在世多有愁苦“人在世上怎能沒有勞役呢？你的日子不像雇工的日子嗎？

²Eins og þræll, sem þráir forsælu, og eins og daglaunamaður, sem bíður eftir kaupi sínu,

²正如僕人切慕暮影，又像雇工盼望工價。

³svo hafa mér hlotnast mæðumánuðir og kvalanætur orðið hlutskipti mitt.

³照樣，我有空虛的歲月，也有勞苦的黑夜為我派定。

⁴Þegar ég leggst til hvíldar, hugsa ég: ,,Nær mun ég rísa á fætur?`` Og kveldið er langt, og ég fæ mig fullsaddan á að bylta mér uns aftur eldir.

⁴我躺下的時候，就說：‘我甚麼時候起來？’然而，長夜漫漫，我輾轉反側，直到黎明。

⁵Líkami minn er þakinn ormum og moldarskánum, húð mín skorpnar og rifnar upp aftur.

⁵我的肉體以蟲子和土塊為衣裳，我的皮膚裂開又流膿。

⁶Dagar mínir eru hraðfleygari en vefjarskyttan, og þeir hverfa án vonar.

⁶我過的日子比梭還要快，在毫無盼望之中而結束。

⁷Minnstu þess, Guð, að líf mitt er andgustur! Aldrei framar mun auga mitt gæfu líta.

⁷求你記念我的性命不過是一口氣，我的眼必不再看見福樂。

⁸Það auga, sem nú sér mig, mun eigi líta mig framar, augu þín leita mín, en ég er horfinn.

⁸看我的，他的眼再也看不到我，你的眼要看我，我已經不在了。

⁹Eins og skýið eyðist og hverfur, svo kemur og sá eigi aftur, er niður stígur til Heljar.

⁹雲彩怎樣消散逝去，照樣，人下陰間也不再上來。

¹⁰Hann hverfur aldrei aftur til húss síns, og heimili hans þekkir hann eigi framar.

¹⁰他不再回自己的家，故鄉再也不認識他。

¹¹Ég ætla þá ekki heldur að hafa taum á tungu minni, ég ætla að tala í hugarangist minni, ég ætla að kveina í sálarkvöl minni.

¹¹因此，我不再禁止我的口，我要說出靈裡的憂愁，傾訴心中的痛苦。

¹²Er ég haf eða sjóskrímsl, svo að þú þurfir að setja vörð yfir mig?

¹²埋怨　神待他過嚴我豈是洋海或是海怪，你竟然設守衛防備我？

¹³Þegar ég hugsa með sjálfum mér: ,,Rúmið mitt skal hugga mig, hvílan mín létta mér hörmung mína``

¹³我若說：‘我的床必安慰我，我的榻必減輕我的苦情’，

¹⁴þá hræðir þú mig með draumum og skelfir mig með sýnum,

¹⁴你就用夢驚擾我，又用異象驚嚇我，

¹⁵svo að ég kýs heldur að kafna, heldur að deyja en að vera slík beinagrind.

¹⁵以致我寧可窒息而死，也不肯保留我這一身的骨頭。

¹⁶Ég er leiður á þessu _ ekki lifi ég eilíflega _, slepptu mér, því að dagar mínir eru andartak.

¹⁶我厭惡自己，不願永遠活下去。任憑我吧，因為我的日子都是空虛的。

¹⁷Hvað er maðurinn, að þú metir hann svo mikils og að þú snúir huga þínum til hans?

¹⁷人算甚麼，你竟看他為大，又把他放在心上；

¹⁸að þú heimsækir hann á hverjum morgni og reynir hann á hverri stundu?

¹⁸每天早晨你都鑒察他，每時每刻你也試驗他。

¹⁹Hvenær ætlar þú loks að líta af mér, loks að sleppa mér, meðan ég renni niður munnvatninu?

¹⁹你到甚麼時候才轉眼不看我，任憑我咽下唾沫呢？

²⁰Hafi ég syndgað _ hvað get ég gert þér, þú vörður manna? Hvers vegna hefir þú mig þér að skotspæni, svo að ég er sjálfum mér byrði?Og hví fyrirgefur þú mér eigi synd mína og nemur burt sekt mína? Því að nú leggst ég til hvíldar í moldu, og leitir þú mín, þá er ég eigi framar til.

²⁰鑒察世人的主啊！我若犯了罪，跟你有甚麼關係呢？你為甚麼把我當作箭靶，使我以自己為重擔呢？

²¹Og hví fyrirgefur þú mér eigi synd mína og nemur burt sekt mína? Því að nú leggst ég til hvíldar í moldu, og leitir þú mín, þá er ég eigi framar til.

²¹你為甚麼不赦免我的過犯，除去我的罪孽呢？現在我快要躺臥在塵土中，那時你尋找我，我卻不在了。”