¹Þá svaraði Job og sagði:

¹　神的智慧與能力約伯回答說：

²Vissulega, ég veit að það er svo, og hvernig ætti maðurinn að hafa rétt fyrir sér gagnvart Guði?

²“我實在知道是這樣，但是，人在　神面前怎能算為公義呢？

³Þóknist honum að deila við hann, getur hann ekki svarað einni spurningu af þúsund.

³人若願意與他辯論，連千分之一也答不出來。

⁴Hann er vitur í hjarta og máttkur að afli _ hver þrjóskaðist gegn honum og sakaði eigi? _

⁴他心裡有智慧，而且有極大的能力，有誰對他剛硬而平安無事呢？

⁵Hann sem flytur fjöll, svo að þau vita ekki af, hann sem kollvarpar þeim í reiði sinni,

⁵他在怒中移山翻岡；山岡卻不知道；

⁶hann sem hrærir jörðina úr stað, svo að stoðir hennar leika á reiðiskjálfi,

⁶他使大地震動離開本處，大地的柱子就搖撼；

⁷hann sem býður sólinni, og hún rennur ekki upp, og setur innsigli fyrir stjörnurnar,

⁷他吩咐太陽，太陽就不上升，又封閉眾星；

⁸hann sem þenur út himininn aleinn, og gengur á háöldum sjávarins,

⁸他獨自鋪開蒼天，步行在海浪之上；

⁹hann sem skóp Vagnstirnið og Óríon, Sjöstjörnuna og forðabúr sunnanvindsins,

⁹他造北斗與參星，昴星和南方的星座；

¹⁰hann sem gjörir mikla hluti og órannsakanlega og dásemdarverk, er eigi verða talin,

¹⁰他所行的大事無法測度，所行的奇事不可勝數。

¹¹sjá, hann gengur fram hjá mér, en ég sé hann ekki, hann strýkst fram hjá, en ég verð hans ekki var.

¹¹他行過我身邊，我卻看不見；他掠過去，我竟不覺察。

¹²Þegar hann þrífur til, hver vill þá aftra honum, hver vill segja við hann: ,,Hvað gjörir þú?``

¹²他奪取，誰能攔阻他？誰敢問他：‘你幹甚麼？’

¹³Guð heldur ekki aftur reiði sinni, bandamenn hafdrekans beygðu sig undir hann.

¹³人受苦難不一定因為罪　神必不抑制他的怒氣，海怪拉哈伯的助手都俯伏在他以下。

¹⁴Hversu miklu síður mundi ég þá geta svarað honum, geta valið orð mín gagnvart honum,

¹⁴何況我呢？我怎敢回答他，措辭與他辯論呢？

¹⁵ég sem ekki mætti svara, þótt ég hefði rétt fyrir mér, heldur verð að beiðast miskunnar af dómara mínum.

¹⁵即使我有理，也不敢回答，只向那審判我的求憐憫；

¹⁶Þótt ég kallaði og hann svaraði mér, þá mundi ég ekki trúa, að hann hlustaði á mig.

¹⁶即使我呼求，他也回答我，我還是不信他會垂聽我的聲音。

¹⁷Miklu fremur mundi hann hvæsa á mig í stormviðri og margfalda sár mín án saka,

¹⁷他用暴風傷害我，無緣無故加添我的創傷。

¹⁸aldrei leyfa mér að draga andann, heldur metta mig beiskri kvöl.

¹⁸他不讓我喘一口氣，卻使我飽嘗苦楚。

¹⁹Sé um kraft að ræða, er mátturinn hans, sé um rétt að ræða, hver vill þá stefna honum?

¹⁹若論力量，他多麼強大，若論訴訟，他說：‘誰能把我傳來？’

²⁰Þótt ég hefði rétt fyrir mér, þá mundi munnur minn sakfella mig, þótt ég væri saklaus, mundi hann koma á mig sektinni.

²⁰即使我有理，我的口還是定我有罪；即使我完全，我的口還是判我乖謬。

²¹Saklaus er ég, ég hirði ekkert um líf mitt, ég virði að vettugi tilveru mína!

²¹我雖然完全，卻不顧我自己，倒厭惡我的生命。

²²Mér stendur á sama um það. Fyrir því segi ég: hann tortímir jafnt saklausum sem óguðlegum.

²²所以我說，善惡都是一樣，完全人和惡人，他都滅盡。

²³Þegar svipan deyðir snögglega, þá gjörir hann gys að örvænting hinna saklausu.

²³災禍忽然把人殺害的時候，他就必嘲笑無辜人的遭遇。

²⁴Jörðin er gefin í vald hinna óguðlegu, hann byrgir fyrir andlitið á dómendum hennar. Sé það ekki hann _ hver þá?

²⁴全世界交在惡人的手中，他蒙蔽世上審判官的臉，如果不是他，那麼是誰呢？

²⁵Dagar mínir voru skjótari en hraðboði, liðu svo hjá, að þeir litu enga hamingju.

²⁵我的日子過得比信差還快，飛快逝去，不見福樂。

²⁶Þeir brunuðu áfram eins og reyrbátar, eins og örn, sem steypir sér niður á æti.

²⁶我的日子消逝有如快船，好像俯衝猛撲食物的鷹。

²⁷Ef ég segi: Ég ætla að gleyma volæði mínu, ég ætla að breyta andlitssvip mínum og vera kátur, _

²⁷我若說：‘我要忘記我的苦情，要除去愁容，面露喜樂。’

²⁸þá hryllir mig við öllum þjáningum mínum, því ég veit þú sýknar mig ekki.

²⁸我就懼怕我的一切痛苦，因為我知道你必不以我為無辜。

²⁹Ég á nú að vera sekur, hví skyldi ég þá vera að mæðast til ónýtis?

²⁹我既然被定為有罪，又何必徒然勞苦呢？

³⁰Þótt ég þvægi mér úr snjó og hreinsaði hendur mínar í lút,

³⁰我若用雪水洗淨我的身，又用鹼水潔淨我的手，

³¹þá mundir þú dýfa mér ofan í forarvilpu, svo að klæðum mínum byði við mér.

³¹你還是把我扔入坑中，連我的衣服也憎惡我。

³²Guð er ekki maður eins og ég, að ég geti svarað honum, að við getum gengið saman fyrir réttinn.

³²他不像我是個人，使我可以答他，讓我們一起對簿公堂。

³³Enginn er sá, er úr skeri okkar í milli, er lagt geti hönd sína á okkur báða.

³³我倆之間並沒有仲裁者，能夠按手在我們雙方身上。

³⁴Hann taki vönd sinn frá mér og láti ekki skelfing sína hræða mig,þá vil ég tala og eigi óttast hann, því að svo er mér eigi farið hið innra.

³⁴願他使他的刑杖離開我，願他可畏的威嚴不驚嚇我，

³⁵þá vil ég tala og eigi óttast hann, því að svo er mér eigi farið hið innra.

³⁵我就說話，也不怕他，因為我本身並不是這種人。”