1Mér býður við lífi mínu, ég ætla því að gefa kveinstöfum mínum lausan tauminn, ætla að tala í sálarkvöl minni.
1 神为什么要定人的罪
2Ég segi við Guð: Sakfell mig ekki! lát mig vita, hvers vegna þú deilir við mig.
2我要对 神说:不要定我有罪,请告诉我你为什么与我相争。
3Er það ávinningur fyrir þig, að þú undirokar, að þú hafnar verki handa þinna, en lætur ljós skína yfir ráðagerð hinna óguðlegu?
3压迫无辜,又弃绝你手所作的,却喜悦恶人的计谋,你都以为美吗?
4Hefir þú holdleg augu, eða sér þú eins og menn sjá?
4你的眼不是肉眼,你观看不像人观看,
5Eru dagar þínir eins og dagar mannanna, eru ár þín eins og mannsævi,
5你的日子不如人的日子,你的年岁不像人的年岁,
6er þú leitar að misgjörð minni og grennslast eftir synd minni,
6以致你追究我的罪孽,细察我的罪过吗?
7þótt þú vitir, að ég er ekki sekur, og að enginn frelsar af þinni hendi?
7你知道我并没有罪,但没有人能救我脱离你的手。
8Hendur þínar hafa skapað mig og myndað mig, allan í krók og kring, og samt ætlar þú að tortíma mér?
8你的手塑我造我,但一转过来你就要毁灭我。
9Minnstu þó þess, að þú myndaðir mig sem leir, og nú vilt þú aftur gjöra mig að dufti.
9求你记念你造我如抟泥,你还要使我归于尘土吗?
10Hefir þú ekki hellt mér sem mjólk og hleypt mig sem ost?
10你不是把我倒出来像倒奶,又使我凝结像乳酪凝固吗?
11Hörundi og holdi klæddir þú mig og ófst mig saman úr beinum og sinum.
11你以皮肉为衣给我穿上,以筋骨接络我;
12Líf og náð veittir þú mér, og umsjá þín varðveitti andardrátt minn.
12你赐我生命,又向我施慈爱,你的眷顾保守我的心灵。
13En þetta falst þú í hjarta þínu, ég veit þú hafðir slíkt í hyggju.
13要人受苦,不如夭折这些事你都藏在你的心里,我知道这是你的旨意。
14Ef ég syndgaði, þá ætlaðir þú að hafa gætur á mér og eigi sýkna mig af misgjörð minni.
14我若犯罪,你就鉴察,绝不赦免我的罪孽;
15Væri ég sekur, þá vei mér! Og þótt ég væri réttlátur, þá mundi ég samt ekki bera höfuð mitt hátt, mettur af smán og þjakaður af eymd.
15我若有罪,就有祸了;我若有理,也不敢抬头,饱尝羞辱,看看自己的苦难。
16Og ef ég reisti mig upp, þá mundir þú elta mig sem ljón, og ávallt að nýju sýna á mér undramátt þinn.
16我若昂首自得,你就猎我如猎猛狮,又在我身上彰显你惊人的大能。
17Þú mundir leiða fram ný vitni á móti mér og herða á gremju þinni gegn mér, senda nýjan og nýjan kvalaher á hendur mér.
17你重新设立见证攻击我,对我加增你的忿怒,派兵轮流攻击我。
18Hvers vegna útleiddir þú mig þá af móðurlífi? Ég hefði átt að deyja, áður en nokkurt auga leit mig!
18你为什么使我出母胎呢?我不如死去,无人得见我,
19Ég hefði átt að verða eins og ég hefði aldrei verið til, verið borinn frá móðurkviði til grafar!
19这样,就像从来没有我一样,一出母腹就被送入坟墓。
20Eru ekki dagar mínir fáir? Slepptu mér, svo að ég megi gleðjast lítið eitt,
20我的日子不是很少吗?请住手,转离我,使我在往黑暗死荫之地以先,
21áður en ég fer burt og kem aldrei aftur, fer í land myrkurs og niðdimmu,land svartamyrkurs sem um hánótt, land niðdimmu og skipuleysis, þar sem birtan sjálf er sem svartnætti.
21在去而不返之前,可以喜乐片刻;
22land svartamyrkurs sem um hánótt, land niðdimmu og skipuleysis, þar sem birtan sjálf er sem svartnætti.
22那地黑暗,如死荫的幽暗,毫无秩序,即使有光也像幽暗。”