¹Þá svaraði Job og sagði:

¹　神的智慧与能力

²Vissulega, ég veit að það er svo, og hvernig ætti maðurinn að hafa rétt fyrir sér gagnvart Guði?

²“我实在知道是这样，但是，人在　神面前怎能算为公义呢？

³Þóknist honum að deila við hann, getur hann ekki svarað einni spurningu af þúsund.

³人若愿意与他辩论，连千分之一也答不出来。

⁴Hann er vitur í hjarta og máttkur að afli _ hver þrjóskaðist gegn honum og sakaði eigi? _

⁴他心里有智慧，而且有极大的能力，有谁对他刚硬而平安无事呢？

⁵Hann sem flytur fjöll, svo að þau vita ekki af, hann sem kollvarpar þeim í reiði sinni,

⁵他在怒中移山翻冈；山冈却不知道；

⁶hann sem hrærir jörðina úr stað, svo að stoðir hennar leika á reiðiskjálfi,

⁶他使大地震动离开本处，大地的柱子就摇撼；

⁷hann sem býður sólinni, og hún rennur ekki upp, og setur innsigli fyrir stjörnurnar,

⁷他吩咐太阳，太阳就不上升，又封闭众星；

⁸hann sem þenur út himininn aleinn, og gengur á háöldum sjávarins,

⁸他独自铺开苍天，步行在海浪之上；

⁹hann sem skóp Vagnstirnið og Óríon, Sjöstjörnuna og forðabúr sunnanvindsins,

⁹他造北斗与参星，昴星和南方的星座；

¹⁰hann sem gjörir mikla hluti og órannsakanlega og dásemdarverk, er eigi verða talin,

¹⁰他所行的大事无法测度，所行的奇事不可胜数。

¹¹sjá, hann gengur fram hjá mér, en ég sé hann ekki, hann strýkst fram hjá, en ég verð hans ekki var.

¹¹他行过我身边，我却看不见；他掠过去，我竟不觉察。

¹²Þegar hann þrífur til, hver vill þá aftra honum, hver vill segja við hann: ,,Hvað gjörir þú?``

¹²他夺取，谁能拦阻他？谁敢问他：‘你干什么？’

¹³Guð heldur ekki aftur reiði sinni, bandamenn hafdrekans beygðu sig undir hann.

¹³人受苦难不一定因为罪　神必不抑制他的怒气，海怪拉哈伯的助手都俯伏在他以下。

¹⁴Hversu miklu síður mundi ég þá geta svarað honum, geta valið orð mín gagnvart honum,

¹⁴何况我呢？我怎敢回答他，措辞与他辩论呢？

¹⁵ég sem ekki mætti svara, þótt ég hefði rétt fyrir mér, heldur verð að beiðast miskunnar af dómara mínum.

¹⁵即使我有理，也不敢回答，只向那审判我的求怜悯；

¹⁶Þótt ég kallaði og hann svaraði mér, þá mundi ég ekki trúa, að hann hlustaði á mig.

¹⁶即使我呼求，他也回答我，我还是不信他会垂听我的声音。

¹⁷Miklu fremur mundi hann hvæsa á mig í stormviðri og margfalda sár mín án saka,

¹⁷他用暴风伤害我，无缘无故加添我的创伤。

¹⁸aldrei leyfa mér að draga andann, heldur metta mig beiskri kvöl.

¹⁸他不让我喘一口气，却使我饱尝苦楚。

¹⁹Sé um kraft að ræða, er mátturinn hans, sé um rétt að ræða, hver vill þá stefna honum?

¹⁹若论力量，他多么强大，若论诉讼，他说：‘谁能把我传来？’

²⁰Þótt ég hefði rétt fyrir mér, þá mundi munnur minn sakfella mig, þótt ég væri saklaus, mundi hann koma á mig sektinni.

²⁰即使我有理，我的口还是定我有罪；即使我完全，我的口还是判我乖谬。

²¹Saklaus er ég, ég hirði ekkert um líf mitt, ég virði að vettugi tilveru mína!

²¹我虽然完全，却不顾我自己，倒厌恶我的生命。

²²Mér stendur á sama um það. Fyrir því segi ég: hann tortímir jafnt saklausum sem óguðlegum.

²²所以我说，善恶都是一样，完全人和恶人，他都灭尽。

²³Þegar svipan deyðir snögglega, þá gjörir hann gys að örvænting hinna saklausu.

²³灾祸忽然把人杀害的时候，他就必嘲笑无辜人的遭遇。

²⁴Jörðin er gefin í vald hinna óguðlegu, hann byrgir fyrir andlitið á dómendum hennar. Sé það ekki hann _ hver þá?

²⁴全世界交在恶人的手中，他蒙蔽世上审判官的脸，如果不是他，那么是谁呢？

²⁵Dagar mínir voru skjótari en hraðboði, liðu svo hjá, að þeir litu enga hamingju.

²⁵我的日子过得比信差还快，飞快逝去，不见福乐。

²⁶Þeir brunuðu áfram eins og reyrbátar, eins og örn, sem steypir sér niður á æti.

²⁶我的日子消逝有如快船，好像俯冲猛扑食物的鹰。

²⁷Ef ég segi: Ég ætla að gleyma volæði mínu, ég ætla að breyta andlitssvip mínum og vera kátur, _

²⁷我若说：‘我要忘记我的苦情，要除去愁容，面露喜乐。’

²⁸þá hryllir mig við öllum þjáningum mínum, því ég veit þú sýknar mig ekki.

²⁸我就惧怕我的一切痛苦，因为我知道你必不以我为无辜。

²⁹Ég á nú að vera sekur, hví skyldi ég þá vera að mæðast til ónýtis?

²⁹我既然被定为有罪，又何必徒然劳苦呢？

³⁰Þótt ég þvægi mér úr snjó og hreinsaði hendur mínar í lút,

³⁰我若用雪水洗净我的身，又用碱水洁净我的手，

³¹þá mundir þú dýfa mér ofan í forarvilpu, svo að klæðum mínum byði við mér.

³¹你还是把我扔入坑中，连我的衣服也憎恶我。

³²Guð er ekki maður eins og ég, að ég geti svarað honum, að við getum gengið saman fyrir réttinn.

³²他不像我是个人，使我可以答他，让我们一起对簿公堂。

³³Enginn er sá, er úr skeri okkar í milli, er lagt geti hönd sína á okkur báða.

³³我俩之间并没有仲裁者，能够按手在我们双方身上。

³⁴Hann taki vönd sinn frá mér og láti ekki skelfing sína hræða mig,þá vil ég tala og eigi óttast hann, því að svo er mér eigi farið hið innra.

³⁴愿他使他的刑杖离开我，愿他可畏的威严不惊吓我，

³⁵þá vil ég tala og eigi óttast hann, því að svo er mér eigi farið hið innra.

³⁵我就说话，也不怕他，因为我本身并不是这种人。”