¹Þá svaraði Job og sagði:

¹安慰人的反叫人愁烦

²Ég hefi heyrt nóg af slíku, hvimleiðir huggarar eruð þér allir saman.

²“像这样的话，我听了很多；你们都是叫人愁烦的安慰者。

³Er orðavindurinn nú á enda? eða hvað knýr þig til andsvara?

³虚空的言语，有穷尽吗？或有什么惹你答个不休的呢？

⁴Ég gæti líka talað eins og þér, ef þér væruð í mínum sporum, gæti spunnið saman ræður gegn yður og hrist yfir yður höfuðið,

⁴你们若处在我的景况，我也能像你们那样说话，我也能砌辞攻击你们，并且能向你们摇头。

⁵ég gæti styrkt yður með munni mínum, og meðaumkun vara minna mundi lina þjáning yðar.

⁵我能用口鼓励你们，我嘴唇的安慰，能缓和你们的痛苦。

⁶Þótt ég tali, þá linar ekki kvöl mína, og gjöri ég það ekki, hvaða létti fæ ég þá?

⁶力陈他的痛苦我若说话，痛苦仍不消解，我若闭口不说，痛苦也不离开我。

⁷Miklu fremur hefir Guð nú örþreytt mig, _ þú hefir eytt öllu ættliði mínu,

⁷现在　神使我困倦，‘你蹂躏了我的全家，

⁸hefir hremmt mig, og það er vitni í móti mér. Sjúkdómur minn rís í gegn mér, ákærir mig upp í opið geðið.

⁸又把我捆绑起来。’这就作为证据；我身体的枯瘦也当面作证反对我。

⁹Reiði hans slítur mig sundur og ofsækir mig, hann nístir tönnum í móti mér, andstæðingur minn hvessir á mig augun.

⁹他的怒气撕裂我，攻击我；他向我咬牙切齿，我的敌人以锐利的眼光看着我。

¹⁰Þeir glenna upp ginið í móti mér, löðrunga mig til háðungar, allir saman gjöra þeir samtök í móti mér.

¹⁰他们向我大大张嘴，以蔑视的态度打我的脸颊，联合一起攻击我。

¹¹Guð gefur mig á vald ranglátra og varpar mér í hendur óguðlegra.

¹¹　神把我交给不义的人，把我丢在恶人的手中。

¹²Ég lifði áhyggjulaus, þá braut hann mig sundur, hann þreif í hnakkann á mér og molaði mig sundur og reisti mig upp sér að skotspæni.

¹²我本来安逸，他却把我压碎；掐着我的颈项，把我摔碎；又把我当作他的箭靶。

¹³Skeyti hans fljúga kringum mig, vægðarlaust sker hann sundur nýru mín, hellir galli mínu á jörðu.

¹³他的弓箭手四面包围我，他剖开我的腰子，全不顾惜，把我的胆倾倒在地上。

¹⁴Hann brýtur í mig skarð á skarð ofan og gjörir áhlaup á mig eins og hetja.

¹⁴他把我破伤，在破口上又加破伤，如勇士一般向我直冲。

¹⁵Ég hefi saumað sekk um hörund mitt og stungið horni mínu ofan í moldina.

¹⁵我把麻布缝在我的皮肤上，把我的角插入尘土中。

¹⁶Andlit mitt er þrútið af gráti, og svartamyrkur hvílir yfir hvörmum mínum,

¹⁶我的脸因哭泣而发红，在我的眼皮上满是黑影。

¹⁷þótt ekkert ranglæti sé í hendi minni og bæn mín sé hrein.

¹⁷然而在我的手中没有强暴，我的祷告也是清洁的。

¹⁸Jörð, hyl þú eigi blóð mitt, og kvein mitt finni engan hvíldarstað!

¹⁸向　神哭诉地啊，不要遮盖我的血；不要让我的哀求有停留的地方。

¹⁹En sjá, á himnum er vottur minn og vitni mitt á hæðum.

¹⁹现今，在天上有我的见证，在高天之上，有我的证人。

²⁰Vinir mínir gjöra gys að mér _ til Guðs lítur auga mitt grátandi,

²⁰讥笑我的，就是我的朋友，我的眼向　神流泪。

²¹að hann láti manninn ná rétti sínum gagnvart Guði og skeri úr milli mannsins og vinar hans.Því að senn eru þessi fáu ár á enda, og ég fer burt þá leiðina, sem ég aldrei sný aftur.

²¹但愿人可以为人与　神分辩，正如世人为朋友辩白一样。

²²Því að senn eru þessi fáu ár á enda, og ég fer burt þá leiðina, sem ég aldrei sný aftur.

²²因为我的年数将尽，我快要走上那条一去不返的路。”