¹Andi minn er bugaður, dagar mínir þrotnir, gröfin bíður mín.

¹再陈他的痛苦

²Vissulega eru þeir enn að gjöra gys að mér! Auga mitt verður að horfa upp á móðganir þeirra!

²真有嘲笑人的在我这里，我的眼看着他们的悖逆。

³Set veð, gakk í ábyrgð fyrir mig hjá þér, Guð, hver mun annars taka í hönd mér?

³愿你给我保证，亲自为我作保；除你以外有谁肯与我击掌作保呢？

⁴Því að hjörtum þeirra hefir þú varnað vits, fyrir því munt þú ekki láta þá sigri hrósa.

⁴你蒙蔽了他们的心，不让他们明白；因此你必不高举他们。

⁵Hver sem með svikum framselur vini sína að herfangi, _ augu barna hans munu daprast.

⁵为分产业而控告朋友的，他子孙的眼睛也要昏花。

⁶Hann hefir gjört mig að orðskviði meðal manna, og ég verð að láta hrækja í andlit mitt.

⁶他使我成为民众的笑柄，人人都吐唾沫在我的脸上。

⁷Fyrir því dapraðist auga mitt af harmi, og limir mínir eru allir orðnir sem skuggi.

⁷我的眼睛因忧愁而昏花，我的身体瘦骨如柴。

⁸Réttvísir menn skelfast yfir því, og hinn saklausi fárast yfir hinum óguðlega.

⁸正直人必因此惊讶，要被激发起来，攻击不敬虔的人。

⁹En hinn réttláti heldur fast við sína leið, og sá sem hefir hreinar hendur, verður enn styrkari.

⁹义人必坚守自己的道路，手洁的人要力上加力。

¹⁰En komið þér allir hingað aftur, og ég mun ekki finna neinn vitran mann meðal yðar.

¹⁰然而你们众人，可以再来，在你们中间我找不到一个有智慧的人。

¹¹Dagar mínir eru liðnir, fyrirætlanir mínar sundurtættar, _ hin dýrasta eign hjarta míns.

¹¹等候死亡来临我的日子已过，我的谋算和我心中所想的都已粉碎。

¹²Nóttina gjöra þeir að degi, ljósið á að vera nær mér en myrkrið.

¹²他们把黑夜变为白昼，因为黑暗的缘故，他们就说：‘光明临近了。’

¹³Þegar ég vonast eftir að dánarheimar verði híbýli mitt, bý mér hvílu í myrkrinu,

¹³我若等待阴间作我的家，在黑暗中铺张我的床榻；

¹⁴þegar ég kalla gröfina ,,föður minn``, ormana ,,móður mína og systur`` _

¹⁴我若对深坑说：‘你是我的父亲’，对虫说：‘你是我的母亲，我的姊妹’，

¹⁵hvar er þá von mín, já, von mín _ hver eygir hana?Að slagbröndum Heljar stígur hún niður, þá er ég um leið fæ hvíld í moldu.

¹⁵那么，我的指望在哪里呢？我的指望谁能看得见呢？

¹⁶Að slagbröndum Heljar stígur hún niður, þá er ég um leið fæ hvíld í moldu.

¹⁶等到安息在尘土中的时候，那些指望必下到阴间的门闩那里。”