¹Þá svaraði Job og sagði:

¹约伯责友待己宽待人严

²Hversu lengi ætlið þér að angra sál mína og mylja mig sundur með orðum?

²“你们叫我受苦要到几时呢？用话压碎我要到几时呢？

³Þér hafið þegar smánað mig tíu sinnum, þér skammist yðar ekki fyrir að misþyrma mér.

³你们已经十次侮辱我，你们苛刻地对我，也不觉得羞耻。

⁴Og hafi mér í raun og veru orðið á, þá varðar það mig einan.

⁴即使我真的有过错，由我承担好了。

⁵Ef þér í raun og veru ætlið að hrokast upp yfir mig, þá sannið mér svívirðing mína.

⁵你们若真的妄自尊大攻击我，用我的羞辱来证明我的不是，

⁶Kannist þó við, að Guð hafi hallað rétti mínum og umkringt mig með neti sínu.

⁶那么，就知道是　神颠倒我的案件，用他的网圈住我。

⁷Sjá, ég kalla: Ofbeldi! og fæ ekkert svar, ég kalla á hjálp, en engan rétt er að fá.

⁷我呼叫‘强暴！’却没有回答；我呼求，却得不到公断。

⁸Guð hefir girt fyrir veg minn, svo að ég kemst ekki áfram, og stigu mína hylur hann myrkri.

⁸　神用篱笆拦阻我的道路，使我不能经过；他又使黑暗笼罩我的路。

⁹Heiðri mínum hefir hann afklætt mig og tekið kórónuna af höfði mér.

⁹他从我身上剥去我的荣耀，又挪去我头上的冠冕。

¹⁰Hann brýtur mig niður á allar hliðar, svo að ég fari burt, og slítur upp von mína eins og tré.

¹⁰他四面拆毁我，我就离世，他又把我这指望如树枝一样拔出来。

¹¹Hann lætur reiði sína bálast gegn mér og telur mig óvin sinn.

¹¹他的怒气向我发作，把我看作他的敌人；

¹²Skarar hans koma allir saman og leggja braut sína gegn mér og setja herbúðir sínar kringum tjald mitt.

¹²他的军队一起上来，他们攻击我，在我的帐棚周围安营。

¹³Bræður mína hefir hann gjört mér fráhverfa, og vinir mínir vilja eigi framar við mér líta.

¹³约伯被亲友疏远他使我的族人远离我，使我熟悉的人完全与我疏远。

¹⁴Skyldmenni mín láta ekki sjá sig, og kunningjar mínir hafa gleymt mér.

¹⁴我的亲戚离弃我，我的朋友忘记我；

¹⁵Skjólstæðingar húss míns og þernur mínar álíta mig aðkomumann, og ég er orðinn útlendingur í augum þeirra.

¹⁵在我家中寄居的和我的婢女，都把我当作外人，我在他们的眼中是个外族人。

¹⁶Kalli ég á þjón minn, svarar hann ekki, ég verð að sárbæna hann með munni mínum.

¹⁶我呼唤仆人，他不回答，我得用口哀求他。

¹⁷Andi minn er konu minni framandlegur, og bræður mínir forðast mig.

¹⁷妻子厌恶我的气息，同胞兄弟也厌弃我，

¹⁸Jafnvel börnin fyrirlíta mig, standi ég upp, spotta þau mig.

¹⁸连小孩子也藐视我，我一起来，他们就讥笑我；

¹⁹Alla mína alúðarvini stuggar við mér, og þeir sem ég elskaði, hafa snúist á móti mér.

¹⁹我所有的密友都憎恶我，我所爱的人也向我反脸。

²⁰Bein mín límast við hörund mitt og hold, og ég hefi sloppið með tannholdið eitt.

²⁰我的骨头紧贴着皮肉，我只剩牙皮逃过大难。

²¹Aumkið mig, aumkið mig, vinir mínir, því að hönd Guðs hefir lostið mig.

²¹向友求怜我的朋友啊！求你们怜悯我，怜悯我吧！因为　神的手击打了我。

²²Hví ofsækið þér mig eins og Guð og verðið eigi saddir á holdi mínu?

²²你们为什么有如　神那样逼迫我？还不因吃我的肉感到满足吗？

²³Ó að orð mín væru skrifuð upp, ó að þau væru skráð í bók

²³深信终必得蒙救恩但愿我的话现在都写下，都刻在书简上，

²⁴með járnstíl og blýi, að eilífu höggvin í klett!

²⁴用铁笔又用铅，永远刻在磐石上。

²⁵Ég veit, að lausnari minn lifir, og hann mun síðastur ganga fram á foldu.

²⁵我知道我的救赎主活着，最后他必在地上兴起。

²⁶Og eftir að þessi húð mín er sundurtætt og allt hold er af mér, mun ég líta Guð.

²⁶我的皮肉遭受毁坏以后，这事就要发生，我必在肉体以外得见　神。

²⁷Ég mun líta hann mér til góðs, já, augu mín sjá hann, og það eigi sem andstæðing, _ hjartað brennur af þrá í brjósti mér!

²⁷我必见他在我身边，我要亲眼见他，并非外人，我的心肠在我里面渴想极了。

²⁸Þegar þér segið: ,,Vér skulum ofsækja hann, rót ógæfunnar er hjá honum sjálfum að finna!``þá hræðist ógn sverðsins, því að sverðið er refsing syndar. Þá munuð þér komast að raun um, að til er dómur.

²⁸你们若说：‘惹事的根既然在他，我们要怎样逼迫他呢？’

²⁹þá hræðist ógn sverðsins, því að sverðið er refsing syndar. Þá munuð þér komast að raun um, að til er dómur.

²⁹你们就当惧怕刀剑，因为这些罪孽带来刀剑的惩罚，好使你们知道有审判。”