1Þá svaraði Job og sagði:
1约伯寻不见 神
2Enn sem fyrr munu kveinstafir mínir verða taldir uppreisn, hönd Guðs hvílir þungt á andvörpum mínum.
2“直到今日我还有苦情要申诉，我虽然叹息，他的手仍然沉重。
3Ég vildi að ég vissi, hvernig ég ætti að finna hann, hvernig ég gæti komist fram fyrir dómstól hans!
3但愿我知道怎样能寻见 神，能到他的台前来。
4Þá mundi ég útskýra málið fyrir honum og fylla munn minn sönnunum.
4好让我在他面前呈上我的案件，满口辩论向他申诉；
5Ég mundi fá að vita, hverju hann svaraði mér, og heyra hvað hann segði við mig.
5知道他要回答我的话，明白他对我说什么。
6Mundi hann deila við mig í mikilleik máttar síns? Nei, hann mundi veita mér óskipta athygli.
6他会以大能与我相争吗？必不会这样，他必关怀我。
7Þá mundi hreinskilinn maður þreyta málsókn við hann, og ég mundi að eilífu losna við dómara minn.
7在他那里正直人可以与他彼此辩论，这样，我就必永远摆脱那审判我的。
8En fari ég í austur, þá er hann þar ekki, og í vestur, þar verð ég hans eigi var.
8可是我往前走，他不在那里；我若往后退，我也不能见他。
9Þótt hann hafist að í norðri, þá sé ég hann ekki, og sveigi hann á leið til suðurs, fæ ég ekki litið hann.
9他在左边行事，我却见不到；他在右边隐藏，我却看不见。
10En hann veit, hvernig breytni mín hefir verið, ef hann prófaði mig, mundi ég reynast sem gull.
10可是他知道我所行的道路，他试炼我以后，我必像精金出现。
11Fótur minn hefir þrætt spor hans, ég hefi haldið veg hans og eigi hneigt af leið.
11自言未曾背道我的脚紧随他的脚步，我谨守他的道，并不偏离。
12Frá skipun vara hans hefi ég ekki vikið, hefi varðveitt í brjósti mér orð munns hans.
12他嘴唇的命令我没有离弃，我珍藏他口中的言语在我的怀里，胜过我需用的饮食。
13En hann er samur við sig _ hver aftrar honum? Ef hann girnist eitthvað, gjörir hann það.
13但是他既已定意，谁能使他转意呢？他心里所愿的，就行出来。
14Já, hann framkvæmir það, er hann hefir ætlað mér, og mörgu slíku býr hann yfir.
14他为我所定的，他必成全，这类的事情，他还有许多。
15Þess vegna skelfist ég auglit hans. Hugleiði ég það, hræðist ég hann.
15因此我在他面前惊惶，一想到这事，我就惧怕他。
16Já, Guð hefir gjört mig hugdeigan, og hinn Almáttki skotið mér skelk í bringu.Því að það er ekki vegna ógæfunnar, að ég stend örþrota, né vegna sjálfs mín, þótt niðdimman hylji mig.
16 神使我心里胆怯，全能者使我惊惶，
17Því að það er ekki vegna ógæfunnar, að ég stend örþrota, né vegna sjálfs mín, þótt niðdimman hylji mig.
17因为我在黑暗面前并没有被消灭，也不怕幽暗遮盖着我的脸。”