¹Og Job hélt áfram að flytja ræðu sína og mælti:

¹约伯缅怀过往的幸福

²Ó að mér liði eins og forðum daga, eins og þá er Guð varðveitti mig,

²“但愿我的景况像以前的岁月，像　神保守我的日子。

³þá er lampi hans skein yfir höfði mér, og ég gekk við ljós hans í myrkrinu,

³那时他的灯照在我的头上，我靠着他的光行过黑暗。

⁴eins og þá er ég var á sumri ævi minnar, þá er vinátta Guðs var yfir tjaldi mínu,

⁴但愿我仍然活在年轻力壮的日子，那时　神在我的帐棚里与我亲密。

⁵þá er hinn Almáttki var enn með mér og börn mín hringinn í kringum mig,

⁵全能者仍然与我同在，我的孩子都环绕我。

⁶þá er ég óð í rjóma, og olífuolían rann í lækjum úr klettinum hjá mér,

⁶我用油洗脚，磐石为我出油成河。

⁷þá er ég gekk út í borgarhliðið, upp í borgina, bjó mér sæti á torginu.

⁷我出到城门那里去，在广场上预备我的座位。

⁸Þegar sveinarnir sáu mig, földu þeir sig, og öldungarnir risu úr sæti og stóðu.

⁸年轻人看见我，就回避，年老的也起身站立。

⁹Höfðingjarnir hættu að tala og lögðu hönd á munn sér.

⁹王子都停止说话，并且用手掩口。

¹⁰Rödd tignarmannanna þagnaði, og tunga þeirra loddi við góminn.

¹⁰众领袖都不敢作声，他们的舌头紧贴上颚。

¹¹Því að ef eyra heyrði, taldi það mig sælan, og ef auga sá, bar það mér vitni.

¹¹耳朵听见我的，就称我有福。眼睛看见我的，就作证称赞我。

¹²Því að ég bjargaði bágstöddum, sem hrópuðu á hjálp, og munaðarleysingjum, sem enga aðstoð áttu.

¹²因为我救了呼救的穷人，和无人帮助的孤儿。

¹³Blessunarósk aumingjans kom yfir mig, og hjarta ekkjunnar fyllti ég fögnuði.

¹³将要灭亡的，为我祝福；我使寡妇的心欢呼。

¹⁴Ég íklæddist réttlætinu, og það íklæddist mér, ráðvendni mín var mér sem skikkja og vefjarhöttur.

¹⁴我以公义作衣服穿上；我的公平好像外袍和冠冕。

¹⁵Ég var auga hins blinda og fótur hins halta.

¹⁵我作了瞎子的眼，瘸子的腿。

¹⁶Ég var faðir hinna snauðu, og málefni þess, sem ég eigi þekkti, rannsakaði ég.

¹⁶我作过贫穷人的父亲，我查究过我素来不认识的人的案件。

¹⁷Ég braut jaxlana í hinum rangláta og reif bráðina úr tönnum hans.

¹⁷我打碎了不义的人的牙齿，使捕食的掉下来。

¹⁸Þá hugsaði ég: ,,Í hreiðri mínu mun ég gefa upp andann og lifa langa ævi, eins og Fönix-fuglinn.

¹⁸那时我心里想：‘我必在家中安然去世，我必增添我的日子像沙尘那么多。

¹⁹Rót mín er opin fyrir vatninu, og döggin hefir náttstað á greinum mínum.

¹⁹我的根蔓延到水边，露水整夜沾在我的枝上。

²⁰Heiður minn er æ nýr hjá mér, og bogi minn yngist upp í hendi minni.``

²⁰我的荣耀在身上常新，我的弓在我手上重新得力。

²¹Þeir hlustuðu á mig og biðu og hlýddu þegjandi á tillögu mína.

²¹大家都聆听我，等候我；静默无声地领受我的指导。

²²Þá er ég hafði talað, tóku þeir eigi aftur til máls, og ræða mín draup niður á þá.

²²我说了话以后，他们就不再说，我的言语像雨露一般滴在他们身上。

²³Þeir biðu mín eins og regns, og opnuðu munn sinn, eins og von væri á vorskúr.

²³他们等候我像等候雨水，又大大张嘴如切慕春雨。

²⁴Ég brosti til þeirra, þegar þeim féllst hugur, og ljós auglitis míns gjörðu þeir aldrei dapurt.Fús lagði ég leið til þeirra og sat þar efstur, sat þar sem konungur umkringdur af hersveit sinni, eins og huggari harmþrunginna.

²⁴我向他们微笑，他们也不敢相信；他们珍惜我脸上的光。

²⁵Fús lagði ég leið til þeirra og sat þar efstur, sat þar sem konungur umkringdur af hersveit sinni, eins og huggari harmþrunginna.

²⁵我为他们选择道路，又坐首位；我像君王住在军队中，又像个安慰悲伤的人。’”