¹Er ekki líf mannsins á jörðinni herþjónusta og dagar hans sem dagar daglaunamanns?

¹人生在世多有愁苦

²Eins og þræll, sem þráir forsælu, og eins og daglaunamaður, sem bíður eftir kaupi sínu,

²正如仆人切慕暮影，又像雇工盼望工价。

³svo hafa mér hlotnast mæðumánuðir og kvalanætur orðið hlutskipti mitt.

³照样，我有空虚的岁月，也有劳苦的黑夜为我派定。

⁴Þegar ég leggst til hvíldar, hugsa ég: ,,Nær mun ég rísa á fætur?`` Og kveldið er langt, og ég fæ mig fullsaddan á að bylta mér uns aftur eldir.

⁴我躺下的时候，就说：‘我什么时候起来？’然而，长夜漫漫，我辗转反侧，直到黎明。

⁵Líkami minn er þakinn ormum og moldarskánum, húð mín skorpnar og rifnar upp aftur.

⁵我的肉体以虫子和土块为衣裳，我的皮肤裂开又流脓。

⁶Dagar mínir eru hraðfleygari en vefjarskyttan, og þeir hverfa án vonar.

⁶我过的日子比梭还要快，在毫无盼望之中而结束。

⁷Minnstu þess, Guð, að líf mitt er andgustur! Aldrei framar mun auga mitt gæfu líta.

⁷求你记念我的性命不过是一口气，我的眼必不再看见福乐。

⁸Það auga, sem nú sér mig, mun eigi líta mig framar, augu þín leita mín, en ég er horfinn.

⁸看我的，他的眼再也看不到我，你的眼要看我，我已经不在了。

⁹Eins og skýið eyðist og hverfur, svo kemur og sá eigi aftur, er niður stígur til Heljar.

⁹云彩怎样消散逝去，照样，人下阴间也不再上来。

¹⁰Hann hverfur aldrei aftur til húss síns, og heimili hans þekkir hann eigi framar.

¹⁰他不再回自己的家，故乡再也不认识他。

¹¹Ég ætla þá ekki heldur að hafa taum á tungu minni, ég ætla að tala í hugarangist minni, ég ætla að kveina í sálarkvöl minni.

¹¹因此，我不再禁止我的口，我要说出灵里的忧愁，倾诉心中的痛苦。

¹²Er ég haf eða sjóskrímsl, svo að þú þurfir að setja vörð yfir mig?

¹²埋怨　神待他过严我岂是洋海或是海怪，你竟然设守卫防备我？

¹³Þegar ég hugsa með sjálfum mér: ,,Rúmið mitt skal hugga mig, hvílan mín létta mér hörmung mína``

¹³我若说：‘我的床必安慰我，我的榻必减轻我的苦情’，

¹⁴þá hræðir þú mig með draumum og skelfir mig með sýnum,

¹⁴你就用梦惊扰我，又用异象惊吓我，

¹⁵svo að ég kýs heldur að kafna, heldur að deyja en að vera slík beinagrind.

¹⁵以致我宁可窒息而死，也不肯保留我这一身的骨头。

¹⁶Ég er leiður á þessu _ ekki lifi ég eilíflega _, slepptu mér, því að dagar mínir eru andartak.

¹⁶我厌恶自己，不愿永远活下去。任凭我吧，因为我的日子都是空虚的。

¹⁷Hvað er maðurinn, að þú metir hann svo mikils og að þú snúir huga þínum til hans?

¹⁷人算什么，你竟看他为大，又把他放在心上；

¹⁸að þú heimsækir hann á hverjum morgni og reynir hann á hverri stundu?

¹⁸每天早晨你都鉴察他，每时每刻你也试验他。

¹⁹Hvenær ætlar þú loks að líta af mér, loks að sleppa mér, meðan ég renni niður munnvatninu?

¹⁹你到什么时候才转眼不看我，任凭我咽下唾沫呢？

²⁰Hafi ég syndgað _ hvað get ég gert þér, þú vörður manna? Hvers vegna hefir þú mig þér að skotspæni, svo að ég er sjálfum mér byrði?Og hví fyrirgefur þú mér eigi synd mína og nemur burt sekt mína? Því að nú leggst ég til hvíldar í moldu, og leitir þú mín, þá er ég eigi framar til.

²⁰鉴察世人的主啊！我若犯了罪，跟你有什么关系呢？你为什么把我当作箭靶，使我以自己为重担呢？

²¹Og hví fyrirgefur þú mér eigi synd mína og nemur burt sekt mína? Því að nú leggst ég til hvíldar í moldu, og leitir þú mín, þá er ég eigi framar til.

²¹你为什么不赦免我的过犯，除去我的罪孽呢？现在我快要躺卧在尘土中，那时你寻找我，我却不在了。”