¹En heyr þú, Job, ræðu mína, og hlýð þú á öll orð mín.

¹En gewisselijk, o Job! hoor toch mijn redenen, en neem al mijn woorden ter ore.

²Sjá, ég opna munn minn, og tunga mín talar í gómi mínum.

²Zie nu, ik heb mijn mond opengedaan; mijn tong spreekt onder mijn gehemelte.

³Orð mín eru hjartans hreinskilni, og það sem varir mínar vita, mæla þær í einlægni.

³Mijn redenen zullen de oprechtigheid mijns harten, en de wetenschap mijner lippen, wat zuiver is, uitspreken.

⁴Andi Guðs hefir skapað mig, og andblástur hins Almáttka gefur mér líf.

⁴De Geest Gods heeft mij gemaakt, en de adem des Almachtigen heeft mij levend gemaakt.

⁵Ef þú getur, þá svara þú mér, bú þig út í móti mér og gakk fram.

⁵Zo gij kunt, antwoord mij; schik u voor mijn aangezicht, stel u.

⁶Sjá, ég stend eins og þú gagnvart Guði, ég er og myndaður af leiri.

⁶Zie, ik ben Godes, gelijk gij; uit het leem ben ik ook afgesneden.

⁷Sjá, hræðsla við mig þarf eigi að skelfa þig og þungi minn eigi þrýsta þér niður.

⁷Zie, mijn verschrikking zal u niet beroeren, en mijn hand zal over u niet zwaar zijn.

⁸En þú hefir sagt í eyru mér, og ég heyrði hljóm orðanna:

⁸Zeker, gij hebt gezegd voor mijn oren, en ik heb de stem der woorden gehoord;

⁹,,Hreinn er ég, laus við afbrot, saklaus er ég, og hjá mér er engin misgjörð.

⁹Ik ben rein, zonder overtreding; ik ben zuiver, en heb geen misdaad.

¹⁰En Guð reynir að finna tilefni til fjandskapar við mig og ætlar að ég sé óvinur hans.

¹⁰Zie, Hij vindt oorzaken tegen mij, Hij houdt mij voor Zijn vijand.

¹¹Hann setur fætur mína í stokk og aðgætir alla vegu mína.``

¹¹Hij legt mijn voeten in den stok; Hij neemt al mijn paden waar.

¹²Sjá, í þessu hefir þú rangt fyrir þér, svara ég þér, því að Guð er meiri en maður.

¹²Zie, hierin zijt gij niet rechtvaardig, antwoord ik u; want God is meerder dan een mens.

¹³Hví hefir þú þráttað við hann, að hann svaraði engu öllum orðum þínum?

¹³Waarom hebt gij tegen Hem getwist? Want Hij antwoordt niet van al Zijn daden.

¹⁴Því að vissulega talar Guð einu sinni, já, tvisvar, en menn gefa því ekki gaum.

¹⁴Maar God spreekt eens of tweemaal; doch men let niet daarop.

¹⁵Í draumi, í nætursýn, þá er þungur svefnhöfgi er fallinn yfir mennina, í blundi á hvílubeði,

¹⁵In den droom, door het gezicht des nachts, als een diepe slaap op de lieden valt, in de sluimering op het leger;

¹⁶opnar hann eyru mannanna og innsiglar viðvörunina til þeirra

¹⁶Dan openbaart Hij het voor het oor der lieden, en Hij verzegelt hun kastijding;

¹⁷til þess að fá manninn til þess að láta af gjörðum sínum og forða manninum við drambsemi.

¹⁷Opdat Hij den mens afwende van zijn werk, en van den man de hovaardij verberge;

¹⁸Hann hlífir sálu hans við gröfinni og lífi hans frá því að farast fyrir skotvopni.

¹⁸Dat Hij zijn ziel van het verderf afhoude; en zijn leven, dat het door het zwaard niet doorga.

¹⁹Maðurinn er og agaður með kvölum á sæng sinni, og stríðið geisar stöðuglega í beinum hans.

¹⁹Ook wordt hij gestraft met smart op zijn leger, en de sterke menigte zijner beenderen;

²⁰Þá vekur lífshvötin óbeit hjá honum á brauðinu og sál hans á uppáhaldsfæðunni.

²⁰Zodat zijn leven het brood zelf verfoeit, en zijn ziel de begeerlijke spijze;

²¹Hold hans eyðist og verður óásjálegt, og beinin, sem sáust ekki áður, verða ber,

²¹Dat zijn vlees verdwijnt uit het gezicht, en zijn beenderen, die niet gezien werden, uitsteken;

²²svo að sál hans nálgast gröfina og líf hans engla dauðans.

²²En zijn ziel nadert ten verderve, en zijn leven tot de dingen, die doden.

²³En ef þar er hjá honum árnaðarengill, talsmaður, einn af þúsund til þess að boða manninum skyldu hans,

²³Is er dan bij Hem een Gezant, een Uitlegger, een uit duizend, om den mens zijn rechten plicht te verkondigen;

²⁴og miskunni hann sig yfir hann og segi: ,,Endurleys hann og lát hann eigi stíga niður í gröfina, ég hefi fundið lausnargjaldið,``

²⁴Zo zal Hij hem genadig zijn, en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden.

²⁵þá svellur hold hans af æskuþrótti, hann snýr aftur til æskudaga sinna.

²⁵Zijn vlees zal frisser worden dan het was in de jeugd; hij zal tot de dagen zijner jonkheid wederkeren.

²⁶Hann biður til Guðs, og Guð miskunnar honum, lætur hann líta auglit sitt með fögnuði og veitir manninum aftur réttlæti hans.

²⁶Hij zal tot God ernstiglijk bidden, Die in hem een welbehagen nemen zal, en zijn aangezicht met gejuich aanzien; want Hij zal den mens zijn gerechtigheid wedergeven.

²⁷Hann syngur frammi fyrir mönnum og segir: ,,Ég hafði syndgað og gjört hið beina bogið, og þó var mér ekki goldið líku líkt.

²⁷Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd, en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat;

²⁸Guð hefir leyst sálu mína frá því að fara ofan í gröfina, og líf mitt gleður sig við ljósið.``

²⁸Maar God heeft mijn ziel verlost, dat zij niet voere in het verderf, zodat mijn leven het licht aanziet.

²⁹Sjá, allt þetta gjörir Guð tvisvar eða þrisvar við manninn

²⁹Zie, dit alles werkt God tweemaal of driemaal met een man;

³⁰til þess að hrífa sál hans frá gröfinni, til þess að lífsins ljós megi leika um hann.

³⁰Opdat hij zijn ziel afkere van het verderf, en hij verlicht worde met het licht der levenden.

³¹Hlýð á, Job, heyr þú mig, ver þú hljóður og lát mig tala.

³¹Merk op, o Job! Hoor naar mij; zwijg, en ik zal spreken.

³²Hafir þú eitthvað að segja, þá svara mér, tala þú, því að gjarnan vildi ég, að þú reyndist réttlátur.Ef svo er eigi þá heyr þú mig, ver hljóður, að ég megi kenna þér speki.

³²Zo er redenen zijn, antwoord mij; spreek, want ik heb lust u te rechtvaardigen.

³³Ef svo er eigi þá heyr þú mig, ver hljóður, að ég megi kenna þér speki.

³³Zo niet, hoor naar mij; zwijg, en ik zal u wijsheid leren.