¹Og Elíhú tók aftur til máls og sagði:

¹Verder antwoordde Elihu, en zeide:

²Heyrið, þér vitrir menn, orð mín, og þér fróðir menn, hlustið á mig.

²Hoort, gij wijzen, mijn woorden, en gij verstandigen, neigt de oren naar mij.

³Því að eyrað prófar orðin, eins og gómurinn smakkar matinn.

³Want het oor proeft de woorden, gelijk het gehemelte de spijze smaakt.

⁴Vér skulum rannsaka, hvað rétt er, komast að því hver með öðrum, hvað gott er.

⁴Laat ons kiezen voor ons, wat recht is; laat ons kennen onder ons wat goed is.

⁵Því að Job hefir sagt: ,,Ég er saklaus, en Guð hefir svipt mig rétti mínum.

⁵Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtvaardig, en God heeft mijn recht weggenomen.

⁶Þótt ég hafi rétt fyrir mér, stend ég sem lygari, banvæn ör hefir hitt mig, þótt ég hafi í engu brotið.``

⁶Ik moet liegen in mijn recht; mijn pijl is smartelijk zonder overtreding.

⁷Hvaða maður er eins og Job, sem drekkur guðlast eins og vatn

⁷Wat man is er, gelijk Job? Hij drinkt de bespotting in als water;

⁸og gefur sig í félagsskap við þá, sem illt fremja, og er í fylgi við óguðlega menn?

⁸En gaat over weg in gezelschap met de werkers der ongerechtigheid, en wandelt met goddeloze lieden.

⁹Því að hann hefir sagt: ,,Maðurinn hefir ekkert gagn af því að vera í vinfengi við Guð.``

⁹Want hij heeft gezegd: Het baat een man niet, als hij welbehagen heeft aan God.

¹⁰Fyrir því, skynsamir menn, heyrið mig! Fjarri fer því, að Guð aðhafist illt og hinn Almáttki fremji ranglæti.

¹⁰Daarom, gij, lieden van verstand, hoort naar mij: Verre zij God van goddeloosheid, en de Almachtige van onrecht!

¹¹Nei, hann geldur manninum verk hans og lætur manninum farnast eftir breytni hans.

¹¹Want naar het werk des mensen vergeldt Hij hem, en naar eens ieders weg doet Hij het hem vinden.

¹²Já, vissulega fremur Guð ekki ranglæti, og hinn Almáttki hallar ekki réttinum.

¹²Ook waarlijk, God handelt niet goddelooslijk, en de Almachtige verkeert het recht niet.

¹³Hver hefir fengið honum jörðina til varðveislu, og hver hefir grundvallað allan heiminn?

¹³Wie heeft Hem gesteld over de aarde, en wie heeft de ganse wereld geschikt?

¹⁴Ef hann hugsaði aðeins um sjálfan sig, ef hann drægi til sín anda sinn og andardrátt,

¹⁴Indien Hij Zijn hart tegen hem zette, zijn geest en zijn adem zou Hij tot Zich vergaderen;

¹⁵þá mundi allt hold gefa upp andann og maðurinn aftur verða að dufti.

¹⁵Alle vlees zou tegelijk den geest geven, en de mens zou tot stof wederkeren.

¹⁶Hafir þú vit, þá heyr þú þetta, hlusta þú á hljóm orða minna.

¹⁶Zo er dan verstand bij u is, hoor dit; neig de oren tot de stem mijner woorden.

¹⁷Getur sá stjórnað, sem hatar réttinn? Eða vilt þú dæma hinn réttláta, volduga?

¹⁷Zou hij ook, die het recht haat, den gewonde verbinden, en zoudt gij den zeer Rechtvaardige verdoemen?

¹⁸þann sem segir við konunginn: ,,Þú varmenni!`` við tignarmanninn: ,,Þú níðingur!``

¹⁸Zou men tot een koning zeggen: Gij Belial; tot de prinsen: Gij goddelozen!

¹⁹sem ekki dregur taum höfðingjanna og gjörir ekki ríkum hærra undir höfði en fátækum, því að handaverk hans eru þeir allir.

¹⁹Hoe dan tot Dien, Die het aangezicht der vorsten niet aanneemt, en den rijke voor den arme niet kent? Want zij zijn allen Zijner handen werk.

²⁰Skyndilega deyja þeir, og það um miðja nótt, fólkið verður skelkað, og þeir hverfa, og hinn sterki er hrifinn burt, en eigi af manns hendi.

²⁰In een ogenblik sterven zij; zelfs ter middernacht wordt een volk geschud, dat het doorga; en de machtige wordt weggenomen zonder hand.

²¹Því að augu Guðs hvíla yfir vegum hvers manns, og hann sér öll spor hans.

²¹Want Zijn ogen zijn op ieders wegen, en Hij ziet al zijn treden.

²²Ekkert það myrkur er til eða sú niðdimma, að illgjörðamenn geti falið sig þar.

²²Er is geen duisternis, en er is geen schaduw des doods, dat aldaar de werkers der ongerechtigheid zich verbergen mochten.

²³Því að Guð þarf ekki fyrst að gefa manni gaum, til þess að hann komi fyrir dóm hans.

²³Gewisselijk, Hij legt den mens niet te veel op, dat hij tegen God in het gericht zou mogen treden.

²⁴Hann brýtur hina voldugu sundur rannsóknarlaust og setur aðra í þeirra stað.

²⁴Hij vermorzelt de geweldigen, dat men het niet doorzoeken kan, en stelt anderen in hun plaats.

²⁵Þannig þekkir hann verk þeirra og steypir þeim um nótt, og þeir verða marðir sundur.

²⁵Daarom dat Hij hun werken kent, zo keert Hij hen des nachts om, en zij worden verbrijzeld.

²⁶Hann hirtir þá sem misgjörðamenn í augsýn allra manna,

²⁶Hij klopt hen samen als goddelozen, in een plaats, waar aanschouwers zijn;

²⁷vegna þess að þeir hafa frá honum vikið og vanrækt alla vegu hans

²⁷Daarom dat zij van achter Hem afgeweken zijn, en geen Zijner wegen verstaan hebben;

²⁸og látið kvein hins fátæka berast til hans, en hann heyrði kvein hinna voluðu.

²⁸Opdat Hij op hem het geroep des armen brenge, en het geroep der ellendigen verhore.

²⁹Haldi hann kyrru fyrir, hver vill þá sakfella hann? og byrgi hann auglitið, hver fær þá séð hann? Þó vakir hann yfir þjóð og einstaklingi,

²⁹Als Hij stilt, wie zal dan beroeren? Als Hij het aangezicht verbergt, wie zal Hem dan aanschouwen, zowel voor een volk, als voor een mens alleen?

³⁰til þess að guðlausir menn skuli ekki drottna, til þess að þeir séu ekki snörur lýðsins.

³⁰Opdat de huichelachtige mens niet meer regere, en geen strikken des volks zijn.

³¹Því að segir nokkur við Guð: ,,Mér hefir verið hegnt og breyti þó ekki illa.

³¹Zekerlijk heeft hij tot God gezegd: Ik heb Uw straf verdragen, ik zal het niet verderven.

³²Kenn þú mér það, sem ég sé ekki. Hafi ég framið ranglæti, skal ég eigi gjöra það framar``?

³²Behalve wat ik zie, leer Gij mij; heb ik onrecht gewrocht, ik zal het niet meer doen.

³³Á hann að endurgjalda eftir geðþótta þínum, af því að þú hafnar? því að þú átt að velja, en ekki ég. Og seg nú fram það, er þú veist!

³³Zal het van u zijn, hoe Hij iets vergelden zal, dewijl gij Hem versmaadt? Zoudt gij dan verkiezen, en niet ik? Wat weet gij dan? Spreek.

³⁴Skynsamir menn munu segja við mig, og vitur maður, sem á mig hlýðir:

³⁴De lieden van verstand zullen met mij zeggen, en een wijs man zal naar mij horen;

³⁵,,Job talar ekki hyggilega, og orð hans eru ekki skynsamleg.``

³⁵Dat Job niet met wetenschap gesproken heeft, en zijn woorden niet met kloek verstand geweest zijn.

³⁶Ó að Job mætti reyndur verða æ að nýju, af því að hann svarar eins og illir menn svara.Því að hann bætir misgjörð ofan á synd sína, hann klappar saman höndunum framan í oss og heldur langar ræður móti Guði.

³⁶Mijn Vader, laat Job beproefd worden tot het einde toe, om zijner antwoorden wil onder de ongerechtige lieden.

³⁷Því að hann bætir misgjörð ofan á synd sína, hann klappar saman höndunum framan í oss og heldur langar ræður móti Guði.

³⁷Want tot zijn zonde zou hij nog overtreding bijvoegen; hij zou onder ons in de handen klappen, en hij zou zijn redenen vermenigvuldigen tegen God.