¹Þá svaraði Drottinn Job úr stormviðrinu og sagði:

¹Daarna antwoordde de HEERE Job uit een onweder, en zeide:

²Hver er sá, sem myrkvar ráðsályktun Guðs með óskynsamlegum orðum?

²Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?

³Gyrð lendar þínar eins og maður, þá mun ég spyrja þig, og þú skalt fræða mig.

³Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.

⁴Hvar varst þú, þegar ég grundvallaði jörðina? Seg fram, ef þú hefir þekkingu til.

⁴Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.

⁵Hver ákvað mál hennar _ þú veist það! _ eða hver þandi mælivaðinn yfir hana?

⁵Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?

⁶Á hvað var stólpum hennar hleypt niður, eða hver lagði hornstein hennar,

⁶Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?

⁷þá er morgunstjörnurnar sungu gleðisöng allar saman og allir guðssynir fögnuðu?

⁷Toen de morgensterren te zamen vrolijk zongen, en al de kinderen Gods juichten.

⁸Og hver byrgði hafið inni með hurðum, þá er það braust fram, gekk út af móðurkviði,

⁸Of wie heeft de zee met deuren toegesloten, toen zij uitbrak, en uit de baarmoeder voortkwam?

⁹þá er ég fékk því skýin að klæðnaði og svartaþykknið að reifum?

⁹Toen Ik de wolk tot haar kleding stelde, en de donkerheid tot haar windeldoek;

¹⁰þá er ég braut því takmörk og setti slagbranda fyrir og hurðir

¹⁰Toen Ik voor haar met Mijn besluit de aarde doorbrak, en zette grendel en deuren;

¹¹og mælti: ,,Hingað skaltu komast og ekki lengra, hér skulu þínar hreyknu hrannir brotna!``

¹¹En zeide: Tot hiertoe zult gij komen, en niet verder, en hier zal hij zich stellen tegen den hoogmoed uwer golven.

¹²Hefir þú nokkurn tíma á ævi þinni boðið út morgninum, vísað morgunroðanum á stað hans,

¹²Hebt gij van uw dagen den morgenstond geboden? Hebt gij den dageraad zijn plaats aangewezen;

¹³til þess að hann gripi í jaðar jarðarinnar og hinir óguðlegu yrðu hristir af henni?

¹³Opdat hij de einden der aarde vatten zou; en de goddelozen uit haar uitgeschud zouden worden?

¹⁴Hún breytist eins og leir undir signeti, og allt kemur fram eins og á klæði.

¹⁴Dat zij veranderd zou worden gelijk zegelleem, en zij gesteld worden als een kleed?

¹⁵Og hinir óguðlegu verða sviptir ljósinu og hinn upplyfti armleggur sundur brotinn.

¹⁵En dat van de goddelozen hun licht geweerd worde, en de hoge arm worde gebroken?

¹⁶Hefir þú komið að uppsprettum hafsins og gengið á botni undirdjúpsins?

¹⁶Zijt gij gekomen tot aan de oorsprongen der zee, en hebt gij in het onderste des afgronds gewandeld?

¹⁷Hafa hlið dauðans opnast fyrir þér og hefir þú séð hlið svartamyrkursins?

¹⁷Zijn u de poorten des doods ontdekt, en hebt gij gezien de poorten van de schaduw des doods?

¹⁸Hefir þú litið yfir breidd jarðarinnar? Seg fram, fyrst þú veist það allt saman.

¹⁸Zijt gij met uw verstand gekomen tot aan de breedte der aarde? Geef het te kennen, indien gij dit alles weet.

¹⁹Hvar er vegurinn þangað sem ljósið býr, og myrkrið _ hvar á það heima,

¹⁹Waar is de weg, daar het licht woont? En de duisternis, waar is haar plaats?

²⁰svo að þú gætir flutt það heim í landareign þess og þekktir göturnar heim að húsi þess?

²⁰Dat gij dat brengen zoudt tot zijn pale, en dat gij merken zoudt de paden zijns huizes?

²¹Þú veist það, því að þá fæddist þú, og tala daga þinna er há!

²¹Gij weet het, want gij waart toen geboren, en uw dagen zijn veel in getal.

²²Hefir þú komið til forðabúrs snjávarins og séð forðabúr haglsins,

²²Zijt gij gekomen tot de schatkameren der sneeuw, en hebt gij de schatkameren des hagels gezien?

²³sem ég hefi geymt til tíma neyðarinnar, til orustu- og ófriðardagsins?

²³Dien Ik ophoude tot den tijd der benauwdheid, tot den dag des strijds en des oorlogs!

²⁴Hvar er vegurinn þangað sem ljósið skiptist og austanvindurinn dreifist yfir jörðina?

²⁴Waar is de weg, daar het licht verdeeld wordt, en de oostenwind zich verstrooit op de aarde?

²⁵Hver hefir búið til rennu fyrir steypiregnið og veg fyrir eldingarnar

²⁵Wie deelt voor den stortregen een waterloop uit, en een weg voor het weerlicht der donderen?

²⁶til þess að láta rigna yfir mannautt land, yfir eyðimörkina, þar sem enginn býr,

²⁶Om te regenen op het land, waar niemand is, op de woestijn, waarin geen mens is;

²⁷til þess að metta auðnir og eyðilönd og láta grængresi spretta?

²⁷Om het woeste en het verwoeste te verzadigen, en om het uitspruitsel der grasscheutjes te doen wassen.

²⁸Á regnið föður eða hver hefir getið daggardropana?

²⁸Heeft de regen een vader, of wie baart de druppelen des dauws?

²⁹Af kviði hverrar er ísinn útgenginn, og hrím himinsins _ hver fæddi það?

²⁹Uit wiens buik komt het ijs voort, en wie baart den rijm des hemels?

³⁰Vötnin þéttast eins og steinn, og yfirborð fljótsins verður samfrosta.

³⁰Als met een steen verbergen zich de wateren, en het vlakke des afgrond wordt omvat.

³¹Getur þú þrengt sjöstirnis-böndin eða fær þú leyst fjötra Óríons?

³¹Kunt gij de liefelijkheden van het Zevengesternte binden, of de strengen des Orions losmaken?

³²Lætur þú stjörnumerki dýrahringsins koma fram á sínum tíma og leiðir þú Birnuna með húnum hennar?

³²Kunt gij de Mazzaroth voortbrengen op haar tijd, en den Wagen met zijn kinderen leiden?

³³Þekkir þú lög himinsins eða ákveður þú yfirráð hans yfir jörðunni?

³³Weet gij de verordeningen des hemels, of kunt gij deszelfs heerschappij op de aarde bestellen?

³⁴Getur þú lyft raust þinni upp til skýsins, svo að vatnaflaumurinn hylji þig?

³⁴Kunt gij uw stem tot de wolken opheffen, opdat een overvloed van water u bedekke?

³⁵Getur þú sent eldingarnar, svo að þær fari og segi við þig: ,,Hér erum vér!``

³⁵Kunt gij de bliksemen uitlaten, dat zij henenvaren, en tot u zeggen: Zie, hier zijn wij?

³⁶Hver hefir lagt vísdóm í hin dimmu ský eða hver hefir gefið loftsjónunum vit?

³⁶Wie heeft de wijsheid in het binnenste gezet? Of wie heeft den zin het verstand gegeven?

³⁷Hver telur skýin með visku, og vatnsbelgir himinsins _ hver hellir úr þeim,

³⁷Wie kan de wolken met wijsheid tellen, en wie kan de flessen des hemels nederleggen?

³⁸þegar moldin rennur saman í kökk og hnausarnir loða hver við annan?

³⁸Als het stof doorgoten is tot vastigheid, en de kluiten samenkleven?

³⁹Veiðir þú bráðina fyrir ljónynjuna, og seður þú græðgi ungljónanna,

³⁹

⁴⁰þá er þau kúra í bæli sínu og vaka yfir veiði í þéttum runni?Hver býr hrafninum fæðu hans, þá er ungar hans hrópa til Guðs, flögra til og frá ætislausir?

⁴⁰

⁴¹Hver býr hrafninum fæðu hans, þá er ungar hans hrópa til Guðs, flögra til og frá ætislausir?

⁴¹