¹Og Elíhú tók enn til máls og sagði:

¹Poi Elihu riprese il discorso e disse:

²Hyggur þú það vera rétt, kallar þú það ,,réttlæti mitt fyrir Guði,``

²"Credi tu d’aver ragione quando dici: "Dio non si cura della mia giustizia"?

³að þú spyr, hvað það stoði þig? ,,Hvaða gagn hefi ég af því, fremur en ef ég syndgaði?``

³Infatti hai detto: "Che mi giova? che guadagno io di più a non peccare?"

⁴Ég ætla að veita þér andsvör í móti og vinum þínum með þér.

⁴Io ti darò la risposta: a te ed agli amici tuoi.

⁵Horf þú á himininn og sjá, virtu fyrir þér skýin, sem eru hátt yfir þér.

⁵Considera i cieli, e vedi! guarda le nuvole, come sono più in alto di te!

⁶Syndgir þú, hvað getur þú gjört honum? Og séu afbrot þín mörg, hvaða skaða gjörir þú honum?

⁶Se pecchi, che torto gli fai? Se moltiplichi i tuoi misfatti, che danno gli rechi?

⁷Sért þú ráðvandur, hvað gefur þú honum, eða hvað þiggur hann af þinni hendi?

⁷Se sei giusto, che gli dài? Che ricev’egli dalla tua mano?

⁸Mann, eins og þig, varðar misgjörð þín og mannsins barn ráðvendni þín.

⁸La tua malvagità non nuoce che al tuo simile, e la tua giustizia non giova che ai figli degli uomini.

⁹Menn æpa að sönnu undan hinni margvíslegu kúgan, kveina undan armlegg hinna voldugu,

⁹Si grida per le molte oppressioni, si levano lamenti per la violenza dei grandi;

¹⁰en enginn þeirra segir: ,,Hvar er Guð, skapari minn, sá er leiðir fram lofsöngva um nótt,

¹⁰ma nessuno dice: "Dov’è Dio, il mio creatore, che nella notte concede canti di gioia,

¹¹sem fræðir oss meira en dýr merkurinnar og gjörir oss vitrari en fugla loftsins?``

¹¹che ci fa più intelligenti delle bestie de’ campi e più savi degli uccelli del cielo?"

¹²Þá æpa menn _ en hann svarar ekki _ undan drambsemi hinna vondu.

¹²Si grida, sì, ma egli non risponde, a motivo della superbia dei malvagi.

¹³Nei, hégómamál heyrir Guð eigi, og hinn Almáttki gefur því engan gaum,

¹³Certo, Dio non dà ascolto a lamenti vani; l’Onnipotente non ne fa nessun caso.

¹⁴hvað þá, er þú segir, að þú sjáir hann ekki. Málið er lagt fram fyrir hann, og þú átt að bíða eftir honum.

¹⁴E tu, quando dici che non lo scorgi, la causa tua gli sta dinanzi; sappilo aspettare!

¹⁵En nú, af því að reiði hans hefir eigi refsað, á hann alls eigi að hafa vitað neitt um yfirsjónina!En Job opnar munninn til að mæla hégóma, heldur langar ræður í vanhyggju sinni.

¹⁵Ma ora, perché la sua ira non punisce, perch’egli non prende rigorosa conoscenza delle trasgressioni,

¹⁶En Job opnar munninn til að mæla hégóma, heldur langar ræður í vanhyggju sinni.

¹⁶Giobbe apre vanamente le labbra e accumula parole senza conoscimento".