¹Þá svaraði Drottinn Job úr stormviðrinu og sagði:

¹Allora l’Eterno rispose a Giobbe dal seno della tempesta, e disse:

²Hver er sá, sem myrkvar ráðsályktun Guðs með óskynsamlegum orðum?

²"Chi è costui che oscura i miei disegni con parole prive di senno?

³Gyrð lendar þínar eins og maður, þá mun ég spyrja þig, og þú skalt fræða mig.

³Orsù, cingiti i lombi come un prode; io ti farò delle domande e tu insegnami!

⁴Hvar varst þú, þegar ég grundvallaði jörðina? Seg fram, ef þú hefir þekkingu til.

⁴Dov’eri tu quand’io fondavo la terra? Dillo, se hai tanta intelligenza.

⁵Hver ákvað mál hennar _ þú veist það! _ eða hver þandi mælivaðinn yfir hana?

⁵Chi ne fissò le dimensioni? giacché tu il sai! chi tirò sovr’essa la corda da misurare?

⁶Á hvað var stólpum hennar hleypt niður, eða hver lagði hornstein hennar,

⁶Su che furon poggiate le sue fondamenta, o chi ne pose la pietra angolare

⁷þá er morgunstjörnurnar sungu gleðisöng allar saman og allir guðssynir fögnuðu?

⁷quando le stelle del mattino cantavan tutte assieme e tutti i figli di Dio davan in gridi di giubilo?

⁸Og hver byrgði hafið inni með hurðum, þá er það braust fram, gekk út af móðurkviði,

⁸Chi chiuse con porte il mare balzante fuor dal seno materno,

⁹þá er ég fékk því skýin að klæðnaði og svartaþykknið að reifum?

⁹quando gli detti le nubi per vestimento e per fasce l’oscurità,

¹⁰þá er ég braut því takmörk og setti slagbranda fyrir og hurðir

¹⁰quando gli tracciai de’ confini, gli misi sbarre e porte,

¹¹og mælti: ,,Hingað skaltu komast og ekki lengra, hér skulu þínar hreyknu hrannir brotna!``

¹¹e dissi: "Fin qui tu verrai, e non oltre; qui si fermerà l’orgoglio de’ tuoi flutti?"

¹²Hefir þú nokkurn tíma á ævi þinni boðið út morgninum, vísað morgunroðanum á stað hans,

¹²Hai tu mai, in vita tua, comandato al mattino? o insegnato il suo luogo all’aurora,

¹³til þess að hann gripi í jaðar jarðarinnar og hinir óguðlegu yrðu hristir af henni?

¹³perch’ella afferri i lembi della terra, e ne scuota via i malvagi?

¹⁴Hún breytist eins og leir undir signeti, og allt kemur fram eins og á klæði.

¹⁴La terra si trasfigura come creta sotto il sigillo, e appar come vestita d’un ricco manto;

¹⁵Og hinir óguðlegu verða sviptir ljósinu og hinn upplyfti armleggur sundur brotinn.

¹⁵i malfattori sono privati della luce loro, e il braccio, alzato già, è spezzato.

¹⁶Hefir þú komið að uppsprettum hafsins og gengið á botni undirdjúpsins?

¹⁶Sei tu penetrato fino alle sorgenti del mare? hai tu passeggiato in fondo all’abisso?

¹⁷Hafa hlið dauðans opnast fyrir þér og hefir þú séð hlið svartamyrkursins?

¹⁷Le porte della morte ti son esse state scoperte? Hai tu veduto le porte dell’ombra di morte?

¹⁸Hefir þú litið yfir breidd jarðarinnar? Seg fram, fyrst þú veist það allt saman.

¹⁸Hai tu abbracciato collo sguardo l’ampiezza della terra? Parla, se la conosci tutta!

¹⁹Hvar er vegurinn þangað sem ljósið býr, og myrkrið _ hvar á það heima,

¹⁹Dov’è la via che guida al soggiorno della luce? E la tenebra dov’è la sua dimora?

²⁰svo að þú gætir flutt það heim í landareign þess og þekktir göturnar heim að húsi þess?

²⁰Le puoi tu menare verso i loro domini, e sai tu bene i sentieri per ricondurle a casa?

²¹Þú veist það, því að þá fæddist þú, og tala daga þinna er há!

²¹Lo sai di sicuro! ché tu eri, allora, già nato, e il numero de’ tuoi giorni è grande!…

²²Hefir þú komið til forðabúrs snjávarins og séð forðabúr haglsins,

²²Sei tu entrato ne’ depositi della neve? Li hai visti i depositi della grandine

²³sem ég hefi geymt til tíma neyðarinnar, til orustu- og ófriðardagsins?

²³ch’io tengo in serbo per i tempi della distretta, pel giorno della battaglia e della guerra?

²⁴Hvar er vegurinn þangað sem ljósið skiptist og austanvindurinn dreifist yfir jörðina?

²⁴Per quali vie si diffonde la luce e si sparge il vento orientale sulla terra?

²⁵Hver hefir búið til rennu fyrir steypiregnið og veg fyrir eldingarnar

²⁵Chi ha aperto i canali all’acquazzone e segnato la via al lampo dei tuoni,

²⁶til þess að láta rigna yfir mannautt land, yfir eyðimörkina, þar sem enginn býr,

²⁶perché la pioggia cada sulla terra inabitata, sul deserto ove non sta alcun uomo,

²⁷til þess að metta auðnir og eyðilönd og láta grængresi spretta?

²⁷e disseti le solitudini desolate, sì che vi germogli e cresca l’erba?

²⁸Á regnið föður eða hver hefir getið daggardropana?

²⁸Ha forse la pioggia un padre? o chi genera le gocce della rugiada?

²⁹Af kviði hverrar er ísinn útgenginn, og hrím himinsins _ hver fæddi það?

²⁹Dal seno di chi esce il ghiaccio, e la brina del cielo chi la dà alla luce?

³⁰Vötnin þéttast eins og steinn, og yfirborð fljótsins verður samfrosta.

³⁰Le acque, divenute come pietra, si nascondono, e la superficie dell’abisso si congela.

³¹Getur þú þrengt sjöstirnis-böndin eða fær þú leyst fjötra Óríons?

³¹Sei tu che stringi i legami delle Pleiadi, o potresti tu scioglier le catene d’Orione?

³²Lætur þú stjörnumerki dýrahringsins koma fram á sínum tíma og leiðir þú Birnuna með húnum hennar?

³²Sei tu che, al suo tempo, fai apparire le costellazioni e guidi la grand’Orsa insieme a’ suoi piccini?

³³Þekkir þú lög himinsins eða ákveður þú yfirráð hans yfir jörðunni?

³³Conosci tu le leggi del cielo? e regoli tu il dominio di esso sulla terra?

³⁴Getur þú lyft raust þinni upp til skýsins, svo að vatnaflaumurinn hylji þig?

³⁴Puoi tu levar la voce fino alle nubi, e far che abbondanza di pioggia ti ricopra?

³⁵Getur þú sent eldingarnar, svo að þær fari og segi við þig: ,,Hér erum vér!``

³⁵I fulmini parton forse al tuo comando? Ti dicono essi: "Eccoci qua"?

³⁶Hver hefir lagt vísdóm í hin dimmu ský eða hver hefir gefið loftsjónunum vit?

³⁶Chi ha messo negli strati delle nubi sapienza, o chi ha dato intelletto alla meteora?

³⁷Hver telur skýin með visku, og vatnsbelgir himinsins _ hver hellir úr þeim,

³⁷Chi conta con sapienza le nubi? e gli otri del cielo chi li versa

³⁸þegar moldin rennur saman í kökk og hnausarnir loða hver við annan?

³⁸allorché la polvere stemperata diventa come una massa in fusione e le zolle de’ campi si saldan fra loro?

³⁹Veiðir þú bráðina fyrir ljónynjuna, og seður þú græðgi ungljónanna,

³⁹Sei tu che cacci la preda per la leonessa, che sazi la fame de’ leoncelli

⁴⁰þá er þau kúra í bæli sínu og vaka yfir veiði í þéttum runni?Hver býr hrafninum fæðu hans, þá er ungar hans hrópa til Guðs, flögra til og frá ætislausir?

⁴⁰quando si appiattano nelle tane e si mettono in agguato nella macchia?

⁴¹Hver býr hrafninum fæðu hans, þá er ungar hans hrópa til Guðs, flögra til og frá ætislausir?

⁴¹Chi provvede il pasto al corvo quando i suoi piccini gridano a Dio e vanno errando senza cibo?