¹Og Drottinn mælti til Jobs og sagði:

¹L’Eterno continuò a rispondere a Giobbe e disse:

²Vill ámælismaðurinn þrátta við hinn Almáttka? Sá er sakir ber á Guð, svari hann þessu!

²"Il censore dell’Onnipotente vuole ancora contendere con lui? Colui che censura Iddio ha egli una risposta a tutto questo?"

³Þá svaraði Job Drottni og sagði:

³Allora Giobbe rispose all’Eterno e disse:

⁴Sjá, ég er of lítilmótlegur, hverju á ég að svara þér? Ég legg hönd mína á munninn.

⁴"Ecco, io son troppo meschino; che ti risponderei? Io mi metto la mano sulla bocca.

⁵Einu sinni hefi ég talað, og endurtek það eigi, _ tvisvar, og gjöri það ekki oftar.

⁵Ho parlato una volta, ma non riprenderò la parola, due volte… ma non lo farò più".

⁶Þá svaraði Drottinn Job úr stormviðrinu og sagði:

⁶L’Eterno allora rispose a Giobbe dal seno della tempesta, e disse:

⁷Gyrð lendar þínar eins og maður. Ég mun spyrja þig, og þú skalt fræða mig.

⁷"Orsù, cingiti i lombi come un prode; ti farò delle domande e tu insegnami!

⁸Ætlar þú jafnvel að gjöra rétt minn að engu, dæma mig sekan, til þess að þú standir réttlættur?

⁸Vuoi tu proprio annullare il mio giudizio? condannar me per giustificar te stesso?

⁹Hefir þú þá armlegg eins og Guð, og getur þú þrumað með slíkri rödd sem hann?

⁹Hai tu un braccio pari a quello di Dio? o una voce che tuoni come la sua?

¹⁰Skrýð þig vegsemd og tign, íklæð þig dýrð og ljóma!

¹⁰Su via, adornati di maestà, di grandezza, rivestiti di splendore, di magnificenza!

¹¹Lát úthellast strauma reiði þinnar og varpa til jarðar með einu tilliti sérhverjum dramblátum.

¹¹Da’ libero corso ai furori dell’ira tua; mira tutti i superbi e abbassali!

¹²Auðmýk þú sérhvern dramblátan með einu tilliti, og troð þú hina óguðlegu niður þar sem þeir standa.

¹²Mira tutti i superbi e umiliali! e schiaccia gli empi dovunque stanno!

¹³Byrg þú þá í moldu alla saman, loka andlit þeirra inni í myrkri,

¹³Seppelliscili tutti assieme nella polvere, copri di bende la lor faccia nel buio della tomba!

¹⁴þá skal ég líka lofa þig, fyrir það að hægri hönd þín veitir þér fulltingi.

¹⁴Allora, anch’io ti loderò, perché la tua destra t’avrà dato la vittoria.

¹⁵Sjá, nykurinn sem ég hefi skapað eins og þig, hann etur gras eins og naut.

¹⁵Guarda l’ippopotamo che ho fatto al par di te; esso mangia l’erba come il bove.

¹⁶Sjá, kraftur hans er í lendum hans og afl hans í kviðvöðvunum.

¹⁶Ecco la sua forza è nei suoi lombi, e il vigor suo nei muscoli del ventre.

¹⁷Hann sperrir upp stertinn eins og sedrustré, lærsinar hans eru ofnar saman.

¹⁷Stende rigida come un cedro la coda; i nervi delle sue cosce sono intrecciati insieme.

¹⁸Leggir hans eru eirpípur, beinin eins og járnstafur.

¹⁸Le sue ossa sono tubi di rame; le sue membra, sbarre di ferro.

¹⁹Hann er frumgróði Guðs verka, sá er skóp hann, gaf honum sverð hans.

¹⁹Esso è il capolavoro di Dio; colui che lo fece l’ha fornito di falce,

²⁰Fjöllin láta honum grasbeit í té, og þar leika sér dýr merkurinnar.

²⁰perché i monti gli producon la pastura; e là tutte le bestie de’ campi gli scherzano intorno.

²¹Hann liggur undir lótusrunnum í skjóli við reyr og sef.

²¹Si giace sotto i loti, nel folto de’ canneti, in mezzo alle paludi.

²²Lótusrunnarnir breiða skugga yfir hann, lækjarpílviðirnir lykja um hann.

²²I loti lo copron dell’ombra loro, i salci del torrente lo circondano.

²³Sjá, þegar vöxtur kemur í ána, skelfist hann ekki, hann er óhultur, þótt fljót belji á skolti hans.Getur nokkur veitt hann með því að ganga framan að honum, getur nokkur dregið taug gegnum nasir hans?

²³Straripi pure il fiume, ei non trema; rimane calmo, anche se avesse un Giordano alla gola.

²⁴Getur nokkur veitt hann með því að ganga framan að honum, getur nokkur dregið taug gegnum nasir hans?

²⁴Potrebbe alcuno impadronirsene assalendolo di fronte? o prenderlo colle reti per forargli il naso?