¹Halelúja! Þakkið Drottni, því að hann er góður, því að miskunn hans varir að eilífu.

¹Alleluia! Celebrate l’Eterno, perch’egli è buono, perché la sua benignità dura in perpetuo.

²Hver getur sagt frá máttarverkum Drottins, kunngjört allan lofstír hans?

²Chi può raccontare le gesta dell’Eterno, o pubblicar tutta la sua lode?

³Sælir eru þeir, sem gæta réttarins, sem iðka réttlæti alla tíma.

³Beati coloro che osservano ciò ch’è prescritto, che fanno ciò ch’è giusto, in ogni tempo!

⁴Minnst þú mín, Drottinn, með velþóknun þeirri, er þú hefir á lýð þínum, vitja mín með hjálpræði þínu,

⁴O Eterno, ricordati di me, con la benevolenza che usi verso il tuo popolo; visitami con la tua salvazione,

⁵að ég megi horfa með unun á hamingju þinna útvöldu, gleðjast yfir gleði þjóðar þinnar, fagna með eignarlýð þínum.

⁵affinché io vegga il bene de’ tuoi eletti, mi rallegri dell’allegrezza della tua nazione, e mi glori con la tua eredità.

⁶Vér höfum syndgað ásamt feðrum vorum, höfum breytt illa og óguðlega.

⁶Noi e i nostri padri abbiamo peccato, abbiamo commesso l’iniquità, abbiamo agito empiamente.

⁷Feður vorir í Egyptalandi gáfu eigi gætur að dásemdarverkum þínum, minntust eigi þinnar miklu miskunnar og sýndu Hinum hæsta þrjósku hjá Hafinu rauða.

⁷I nostri padri non prestarono attenzione alle tue maraviglie in Egitto; non si ricordarono della moltitudine delle tue benignità, ma si ribellarono presso al mare, al Mar rosso.

⁸Þó hjálpaði hann þeim sakir nafns síns til þess að kunngjöra mátt sinn.

⁸Nondimeno egli li salvò per amor del suo nome, per far conoscere la sua potenza.

⁹Hann hastaði á Hafið rauða, svo að það þornaði upp, og lét þá ganga um djúpin eins og um eyðimörk.

⁹Sgridò il Mar rosso ed esso si seccò; li condusse attraverso gli abissi come attraverso un deserto.

¹⁰Hann frelsaði þá af hendi hatursmanna þeirra og leysti þá af hendi óvinanna.

¹⁰E li salvò dalla mano di chi li odiava, e li redense dalla mano del nemico.

¹¹Vötnin huldu fjendur þeirra, ekki einn af þeim komst undan.

¹¹E le acque copersero i loro avversari; non ne scampò neppur uno.

¹²Þá trúðu þeir orðum hans, sungu honum lof.

¹²Allora credettero alle sue parole, e cantarono la sua lode.

¹³En þeir gleymdu fljótt verkum hans, treystu eigi á ráð hans.

¹³Ben presto dimenticarono le sue opere; non aspettaron fiduciosi l’esecuzione dei suoi disegni,

¹⁴Þeir fylltust lysting í eyðimörkinni og freistuðu Guðs í öræfunum.

¹⁴ma si accesero di cupidigia nel deserto, e tentarono Dio nella solitudine.

¹⁵Þá veitti hann þeim bæn þeirra og sendi þeim megurð.

¹⁵Ed egli dette loro quel che chiedevano, ma mandò la consunzione nelle loro persone.

¹⁶Þá öfunduðust þeir við Móse í herbúðunum, við Aron, hinn heilaga Drottins.

¹⁶Furon mossi d’invidia contro Mosè nel campo, e contro Aaronne, il santo dell’Eterno.

¹⁷Jörðin opnaðist og svalg Datan og huldi flokk Abírams,

¹⁷La terra s’aprì, inghiottì Datan e coperse il sèguito d’Abiram.

¹⁸eldur kviknaði í flokki þeirra, loginn brenndi hina óguðlegu.

¹⁸Un fuoco s’accese nella loro assemblea, la fiamma consumò gli empi.

¹⁹Þeir bjuggu til kálf hjá Hóreb og lutu steyptu líkneski,

¹⁹Fecero un vitello in Horeb, e adorarono un’immagine di getto;

²⁰og létu vegsemd sína í skiptum fyrir mynd af uxa, er gras etur.

²⁰così mutarono la loro gloria nella figura d’un bue che mangia l’erba.

²¹Þeir gleymdu Guði, frelsara sínum, þeim er stórvirki gjörði í Egyptalandi,

²¹Dimenticarono Dio, loro salvatore, che avea fatto cose grandi in Egitto,

²²dásemdarverk í landi Kams, óttaleg verk við Hafið rauða.

²²cose maravigliose nel paese di Cham, cose tremende al Mar rosso.

²³Þá hugði hann á að tortíma þeim, ef Móse, hans útvaldi, hefði eigi gengið fram fyrir hann og borið af blakið, til þess að afstýra reiði hans, svo að hann skyldi eigi tortíma.

²³Ond’egli parlò di sterminarli; ma Mosè, suo eletto, stette sulla breccia dinanzi a lui per stornar l’ira sua onde non li distruggesse.

²⁴Þeir fyrirlitu hið unaðslega land og trúðu eigi orðum hans.

²⁴Essi disdegnarono il paese delizioso, non credettero alla sua parola;

²⁵Þeir mögluðu í tjöldum sínum og hlýddu eigi á raust Drottins.

²⁵e mormorarono nelle loro tende, e non dettero ascolto alla voce dell’Eterno.

²⁶Þá lyfti hann hendi sinni gegn þeim og sór að láta þá falla í eyðimörkinni,

²⁶Ond’egli, alzando la mano, giurò loro che li farebbe cader nel deserto,

²⁷tvístra niðjum þeirra meðal þjóðanna og dreifa þeim um löndin.

²⁷che farebbe perire la loro progenie fra le nazioni e li disperderebbe per tutti i paesi.

²⁸Þeir dýrkuðu Baal Peór og átu fórnir dauðra skurðgoða.

²⁸Si congiunsero anche con Baal-Peor e mangiarono dei sacrifizi dei morti.

²⁹Þeir egndu hann til reiði með athæfi sínu, og braust því út plága meðal þeirra.

²⁹Così irritarono Iddio colle loro azioni, e un flagello irruppe fra loro.

³⁰En Pínehas gekk fram og skar úr, og þá staðnaði plágan.

³⁰Ma Fineas si levò e fece giustizia, e il flagello fu arrestato.

³¹Og honum var reiknað það til réttlætis, frá kyni til kyns, að eilífu.

³¹E ciò gli fu imputato come giustizia per ogni età, in perpetuo.

³²Þeir reittu hann til reiði hjá Meríba-vötnum, þá fór illa fyrir Móse þeirra vegna,

³²Lo provocarono ad ira anche alle acque di Meriba, e venne del male a Mosè per cagion loro;

³³því að þeir sýndu þrjósku anda hans, og honum hrutu ógætnisorð af vörum.

³³perché inasprirono il suo spirito ed egli parlò sconsigliatamente con le sue labbra.

³⁴Þeir eyddu eigi þjóðunum, er Drottinn hafði boðið þeim,

³⁴Essi non distrussero i popoli, come l’Eterno avea loro comandato;

³⁵heldur lögðu þeir lag sitt við heiðingjana og lærðu athæfi þeirra.

³⁵ma si mescolarono con le nazioni, e impararono le opere d’esse:

³⁶Þeir dýrkuðu skurðgoð þeirra, og þau urðu þeim að snöru,

³⁶e servirono ai loro idoli, i quali divennero per essi un laccio;

³⁷þeir færðu að fórnum sonu sína og dætur sínar illum vættum

³⁷e sacrificarono i loro figliuoli e le loro figliuole ai demoni,

³⁸og úthelltu saklausu blóði, blóði sona sinna og dætra, er þeir fórnfærðu skurðgoðum Kanaans, svo að landið vanhelgaðist af blóðskuldinni.

³⁸e sparsero il sangue innocente, il sangue dei loro figliuoli e delle loro figliuole, che sacrificarono agl’idoli di Canaan; e il paese fu profanato dal sangue versato.

³⁹Þeir saurguðust af verkum sínum og frömdu tryggðrof með athæfi sínu.

³⁹Essi si contaminarono con le loro opere, e si prostituirono coi loro atti.

⁴⁰Þá upptendraðist reiði Drottins gegn lýð hans, og hann fékk viðbjóð á arfleifð sinni.

⁴⁰Onde l’ira dell’Eterno si accese contro il suo popolo, ed egli ebbe in abominio la sua eredità.

⁴¹Hann gaf þá á vald heiðingjum, og hatursmenn þeirra drottnuðu yfir þeim.

⁴¹E li dette nelle mani delle nazioni, e quelli che li odiavano li signoreggiarono.

⁴²Óvinir þeirra þjökuðu þá, og þeir urðu að beygja sig undir vald þeirra.

⁴²E i loro nemici li oppressero, e furono umiliati sotto la loro mano.

⁴³Mörgum sinnum bjargaði hann þeim, en þeir sýndu þrjósku í ráði sínu og urðu að lúta sakir misgjörðar sinnar.

⁴³Molte volte li liberò, ma essi si ribellavano, seguendo i loro propri voleri, e si rovinavano per la loro iniquità.

⁴⁴Samt leit hann á neyð þeirra, er hann heyrði kvein þeirra.

⁴⁴Tuttavia, volse a loro lo sguardo quando furono in distretta, quando udì il loro grido;

⁴⁵Hann minntist sáttmála síns við þá og aumkaðist yfir þá sakir sinnar miklu miskunnar

⁴⁵e si ricordò per loro del suo patto, e si pentì secondo la moltitudine delle sue benignità.

⁴⁶og lét þá finna miskunn hjá öllum þeim er höfðu haft þá burt hernumda.

⁴⁶Fece loro anche trovar compassione presso tutti quelli che li aveano menati in cattività.

⁴⁷Hjálpa þú oss, Drottinn, Guð vor, og safna oss saman frá þjóðunum, að vér megum lofa þitt heilaga nafn, víðfrægja lofstír þinn.Lofaður sé Drottinn, Ísraels Guð, frá eilífð til eilífðar. Og allur lýðurinn segi: Amen! Halelúja.

⁴⁷Salvaci, o Eterno, Iddio nostro, e raccoglici di fra le nazioni, affinché celebriamo il tuo santo nome, e mettiamo la nostra gloria nel lodarti.

⁴⁸Lofaður sé Drottinn, Ísraels Guð, frá eilífð til eilífðar. Og allur lýðurinn segi: Amen! Halelúja.

⁴⁸Benedetto sia l’Eterno, l’Iddio d’Israele, d’eternità in eternità! E tutto il popolo dica: Amen! Alleluia.