¹Ég ákalla Drottin í nauðum mínum, og hann bænheyrir mig.

¹Canto dei pellegrinaggi. Nella mia distretta ho invocato l’Eterno, ed egli m’ha risposto.

²Drottinn, frelsa sál mína frá ljúgandi vörum, frá tælandi tungu.

²O Eterno, libera l’anima mia dalle labbra bugiarde, dalla lingua fraudolenta.

³Hversu mun fara fyrir þér nú og síðar, þú tælandi tunga?

³Che ti sarà dato e che ti sarà aggiunto, o lingua fraudolenta?

⁴Örvar harðstjórans eru hvesstar með glóandi viðarkolum.

⁴Frecce di guerriero, acute, con carboni di ginepro.

⁵Vei mér, að ég dvel hjá Mesek, bý hjá tjöldum Kedars.

⁵Misero me che soggiorno in Mesec, e dimoro fra le tende di Kedar!

⁶Nógu lengi hefir sál mín búið hjá þeim er friðinn hata.Þótt ég tali friðlega, vilja þeir ófrið.

⁶L’anima mia troppo a lungo ha dimorato con colui che odia la pace!

⁷Þótt ég tali friðlega, vilja þeir ófrið.

⁷Io sono per la pace; ma, non appena parlo, essi sono per la guerra.