Icelandic

Italian: Riveduta Bible (1927)

Psalms

22

1Til söngstjórans. Lag: Hind morgunroðans. Davíðssálmur.
1Per il Capo de’ musici. Su "Cerva dell’aurora". Salmo di Davide. Dio mio, Dio mio, perché mi hai abbandonato? Perché te ne stai lontano, senza soccorrermi, senza dare ascolto alle parole del mio gemito?
2Guð minn, Guð minn, hví hefir þú yfirgefið mig? Ég hrópa, en hjálp mín er fjarlæg.
2Dio mio, io grido di giorno, e tu non rispondi; di notte ancora, e non ho posa alcuna.
3,,Guð minn!`` hrópa ég um daga, en þú svarar ekki, og um nætur, en ég finn enga fró.
3Eppur tu sei il Santo, che siedi circondato dalle lodi d’Israele.
4Og samt ert þú Hinn heilagi, sá er ríkir uppi yfir lofsöngvum Ísraels.
4I nostri padri confidarono in te; confidarono e tu li liberasti.
5Þér treystu feður vorir, þeir treystu þér, og þú hjálpaðir þeim,
5Gridarono a te, e furon salvati; confidarono in te, e non furon confusi.
6til þín hrópuðu þeir, og þeim var bjargað, þér treystu þeir og urðu ekki til skammar.
6Ma io sono un verme e non un uomo; il vituperio degli uomini, e lo sprezzato dal popolo.
7En ég er maðkur og eigi maður, til spotts fyrir menn og fyrirlitinn af lýðnum.
7Chiunque mi vede si fa beffe di me; allunga il labbro, scuote il capo, dicendo:
8Allir þeir er sjá mig gjöra gys að mér, bregða grönum og hrista höfuðið.
8Ei si rimette nell’Eterno; lo liberi dunque; lo salvi, poiché lo gradisce!
9,,Hann fól málefni sitt Drottni. Hann hjálpi honum! hann frelsi hann, því að hann hefir þóknun á honum!``
9Sì, tu sei quello che m’hai tratto dal seno materno; m’hai fatto riposar fidente sulle mammelle di mia madre.
10Já, þú leiddir mig fram af móðurlífi, lést mig liggja öruggan við brjóst móður minnar.
10A te fui affidato fin dalla mia nascita, tu sei il mio Dio fin dal seno di mia madre.
11Til þín var mér varpað frá móðurskauti, frá móðurlífi ert þú Guð minn.
11Non t’allontanare da me, perché l’angoscia è vicina, e non v’è alcuno che m’aiuti.
12Ver eigi fjarri mér, því að neyðin er nærri, og enginn hjálpar.
12Grandi tori m’han circondato; potenti tori di Basan m’hanno attorniato;
13Sterk naut umkringja mig, Basans uxar slá hring um mig.
13apron la loro gola contro a me, come un leone rapace e ruggente.
14Þeir glenna upp ginið í móti mér sem bráðsólgið, öskrandi ljón.
14Io son come acqua che si sparge, e tutte le mie ossa si sconnettono; il mio cuore è come la cera, si strugge in mezzo alle mie viscere.
15Mér er hellt út sem vatni, og öll bein mín eru gliðnuð sundur; hjarta mitt er sem vax, bráðnað sundur í brjósti mér;
15Il mio vigore s’inaridisce come terra cotta, e la lingua mi s’attacca al palato; tu m’hai posto nella polvere della morte.
16gómur minn er þurr sem brenndur leir, og tungan loðir föst í munni mér. Og í duft dauðans leggur þú mig.
16Poiché cani m’han circondato; uno stuolo di malfattori m’ha attorniato; m’hanno forato le mani e i piedi.
17Því að hundar umkringja mig, hópur illvirkja slær hring um mig, hendur mínar og fætur hafa þeir gegnumstungið.
17Posso contare tutte le mie ossa. Essi mi guardano e m’osservano;
18Ég get talið öll mín bein _ þeir horfa á og hafa mig að augnagamni,
18spartiscon fra loro i miei vestimenti e tirano a sorte la mia veste.
19þeir skipta með sér klæðum mínum og kasta hlut um kyrtil minn.
19Tu dunque, o Eterno, non allontanarti, tu che sei la mia forza, t’affretta a soccorrermi.
20En þú, ó Drottinn, ver eigi fjarri! þú styrkur minn, skunda mér til hjálpar,
20Libera l’anima mia dalla spada, l’unica mia, dalla zampa del cane;
21frelsa líf mitt undan sverðinu og sál mína undan hundunum.
21salvami dalla gola del leone. Tu mi risponderai liberandomi dalle corna dei bufali.
22Frelsa mig úr gini ljónsins, frá hornum vísundarins. Þú hefir bænheyrt mig!
22Io annunzierò il tuo nome ai miei fratelli, ti loderò in mezzo all’assemblea.
23Ég vil kunngjöra bræðrum mínum nafn þitt, í söfnuðinum vil ég lofa þig!
23O voi che temete l’Eterno, lodatelo! Glorificatelo voi, tutta la progenie di Giacobbe, e voi tutta la progenie d’Israele, abbiate timor di lui!
24Þér sem óttist Drottin, lofið hann! Tignið hann, allir niðjar Jakobs! Dýrkið hann, allir niðjar Ísraels!
24Poich’egli non ha sprezzata né disdegnata l’afflizione dell’afflitto, e non ha nascosta la sua faccia da lui; ma quand’ha gridato a lui, ei l’ha esaudito.
25Því að hann hefir eigi fyrirlitið né virt að vettugi neyð hins hrjáða og eigi hulið auglit sitt fyrir honum, heldur heyrt, er hann hrópaði til hans.
25Tu sei l’argomento della mia lode nella grande assemblea; io adempirò i miei voti in presenza di quelli che ti temono.
26Frá þér kemur lofsöngur minn í stórum söfnuði, heit mín vil ég efna frammi fyrir þeim er óttast hann.
26Gli umili mangeranno e saranno saziati; quei che cercano l’Eterno lo loderanno; il loro cuore vivrà in perpetuo.
27Snauðir munu eta og verða mettir, þeir er leita Drottins munu lofa hann. Hjörtu yðar lifni við að eilífu.
27Tutte le estremità della terra si ricorderan dell’Eterno e si convertiranno a lui; e tutte le famiglie delle nazioni adoreranno nel tuo cospetto.
28Endimörk jarðar munu minnast þess og hverfa aftur til Drottins og allar ættir þjóðanna falla fram fyrir augliti hans.
28Poiché all’Eterno appartiene il regno, ed egli signoreggia sulle nazioni.
29Því að ríkið heyrir Drottni, og hann er drottnari yfir þjóðunum.
29Tutti gli opulenti della terra mangeranno e adoreranno; tutti quelli che scendon nella polvere e non possono mantenersi in vita s’inchineranno dinanzi a lui.
30Já, fyrir honum munu öll stórmenni jarðar falla fram, fyrir honum munu beygja sig allir þeir er hníga í duftið. En ég vil lifa honum,niðjar mínir munu þjóna honum. Komandi kynslóðum mun sagt verða frá Drottni, [ (Psalms 22:32) og lýð sem enn er ófæddur mun boðað réttlæti hans, að hann hefir framkvæmt það. ]
30La posterità lo servirà; si parlerà del Signore alla ventura generazione.
31niðjar mínir munu þjóna honum. Komandi kynslóðum mun sagt verða frá Drottni, [ (Psalms 22:32) og lýð sem enn er ófæddur mun boðað réttlæti hans, að hann hefir framkvæmt það. ]
31Essi verranno e proclameranno la sua giustizia, al popolo che nascerà diranno come egli ha operato.