¹Davíðssálmur. Drottinn er minn hirðir, mig mun ekkert bresta.

¹Salmo di Davide. L’Eterno è il mio pastore, nulla mi mancherà.

²Á grænum grundum lætur hann mig hvílast, leiðir mig að vötnum, þar sem ég má næðis njóta.

²Egli mi fa giacere in verdeggianti paschi, mi guida lungo le acque chete.

³Hann hressir sál mína, leiðir mig um rétta vegu fyrir sakir nafns síns.

³Egli mi ristora l’anima, mi conduce per sentieri di giustizia, per amor del suo nome.

⁴Jafnvel þótt ég fari um dimman dal, óttast ég ekkert illt, því að þú ert hjá mér, sproti þinn og stafur hugga mig.

⁴Quand’anche camminassi nella valle dell’ombra della morte, io non temerei male alcuno, perché tu sei meco; il tuo bastone e la tua verga son quelli che mi consolano.

⁵Þú býr mér borð frammi fyrir fjendum mínum, þú smyr höfuð mitt með olíu, bikar minn er barmafullur.Já, gæfa og náð fylgja mér alla ævidaga mína, og í húsi Drottins bý ég langa ævi.

⁵Tu apparecchi davanti a me la mensa al cospetto dei miei nemici; tu ungi il mio capo con olio; la mia coppa trabocca.

⁶Já, gæfa og náð fylgja mér alla ævidaga mína, og í húsi Drottins bý ég langa ævi.

⁶Certo, beni e benignità m’accompagneranno tutti i giorni della mia vita; ed io abiterò nella casa dell’Eterno per lunghi giorni.