¹Davíðssálmur.

¹Di Davide. A te, o Eterno, io levo l’anima mia.

²Til þín, Drottinn, hef ég sál mína, Guð minn, þér treysti ég. Lát mig eigi verða til skammar, lát eigi óvini mína hlakka yfir mér.

²Dio mio, in te mi confido; fa’ ch’io non sia confuso, che i miei nemici non trionfino di me.

³Hver sá er á þig vonar, mun eigi heldur verða til skammar, þeir verða til skammar, er ótrúir eru að raunalausu.

³Nessuno di quelli che sperano in te sia confuso; sian confusi quelli che si conducono slealmente senza cagione.

⁴Vísa mér vegu þína, Drottinn, kenn mér stigu þína.

⁴O Eterno, fammi conoscere le tue vie, insegnami i tuoi sentieri.

⁵Lát mig ganga í sannleika þínum og kenn mér, því að þú ert Guð hjálpræðis míns, allan daginn vona ég á þig.

⁵Guidami nella tua verità ed ammaestrami; poiché tu sei l’Iddio della mia salvezza: io spero in te del continuo.

⁶Minnst þú miskunnar þinnar, Drottinn, og kærleiksverka, því að þau eru frá eilífð.

⁶Ricordati, o Eterno, delle tue compassioni e delle tue benignità, perché sono ab eterno.

⁷Minnst eigi æskusynda minna og afbrota, minnst mín eftir elsku þinni sakir gæsku þinnar, Drottinn.

⁷Non ti ricordar de’ peccati della mia giovinezza, né delle mie trasgressioni; secondo la tua benignità ricordati di me per amor della tua bontà, o Eterno.

⁸Góður og réttlátur er Drottinn, þess vegna vísar hann syndurum veginn.

⁸L’Eterno è buono e diritto; perciò insegnerà la via ai peccatori.

⁹Hann lætur hina hrjáðu ganga eftir réttlætinu og kennir hinum þjökuðu veg sinn.

⁹Guiderà i mansueti nella giustizia, insegnerà ai mansueti la sua via.

¹⁰Allir vegir Drottins eru elska og trúfesti fyrir þá er gæta sáttmála hans og vitnisburða.

¹⁰Tutti i sentieri dell’Eterno sono benignità e verità per quelli che osservano il suo patto e le sue testimonianze.

¹¹Sakir nafns þíns, Drottinn, fyrirgef mér sekt mína, því að hún er mikil.

¹¹Per amor del tuo nome, o Eterno, perdona la mia iniquità, perch’ella è grande.

¹²Ef einhver óttast Drottin, mun hann kenna honum veg þann er hann á að velja.

¹²Chi è l’uomo che tema l’Eterno? Ei gl’insegnerà la via che deve scegliere.

¹³Sjálfur mun hann búa við hamingju, og niðjar hans eignast landið.

¹³L’anima sua dimorerà nel benessere, e la sua progenie erederà la terra.

¹⁴Drottinn sýnir trúnað þeim er óttast hann, og sáttmála sinn gjörir hann þeim kunnan.

¹⁴Il segreto dell’Eterno è per quelli che lo temono, ed egli fa loro conoscere il suo patto.

¹⁵Augu mín mæna ætíð til Drottins, því að hann greiðir fót minn úr snörunni.

¹⁵I miei occhi son del continuo verso l’Eterno, perch’egli è quel che trarrà i miei piedi dalla rete.

¹⁶Snú þér til mín og líkna mér, því að ég er einmana og hrjáður.

¹⁶Volgiti a me, ed abbi pietà di me, perch’io son solo ed afflitto.

¹⁷Angist sturlar hjarta mitt, leið mig úr nauðum mínum.

¹⁷Le angosce del mio cuore si sono aumentate; traimi fuori dalle mie distrette.

¹⁸Lít á eymd mína og armæðu og fyrirgef allar syndir mínar.

¹⁸Vedi la mia afflizione ed il mio affanno, e perdonami tutti i miei peccati.

¹⁹Lít á, hversu margir óvinir mínir eru, með rangsleitnishatri hata þeir mig.

¹⁹Vedi i miei nemici, perché son molti, e m’odiano d’un odio violento.

²⁰Varðveit líf mitt og frelsa mig, lát mig eigi verða til skammar, því að hjá þér leita ég hælis.

²⁰Guarda l’anima mia e salvami; fa’ ch’io non sia confuso, perché mi confido in te.

²¹Lát ráðvendni og hreinskilni gæta mín, því að á þig vona ég.Frelsa Ísrael, ó Guð, úr öllum nauðum hans.

²¹L’integrità e la dirittura mi proteggano, perché spero in te.

²²Frelsa Ísrael, ó Guð, úr öllum nauðum hans.

²²O Dio, libera Israele da tutte le sue tribolazioni.