¹Til söngstjórans. Ljóð. Sálmur. Fagnið fyrir Guði, gjörvallt jarðríki,

¹Al Capo de’ musici. Canto. Salmo. Fate acclamazioni a Dio, voi tutti abitanti della terra!

²syngið um hans dýrlega nafn, gjörið lofstír hans vegsamlegan.

²Cantate la gloria del suo nome, rendete gloriosa la sua lode!

³Mælið til Guðs: Hversu óttaleg eru verk þín, sakir mikilleiks máttar þíns hræsna óvinir þínir fyrir þér.

³Dite a Dio: Come son tremende le opere tue! Per la grandezza della tua forza i tuoi nemici ti aduleranno.

⁴Öll jörðin lúti þér og lofsyngi þér, lofsyngi nafni þínu. [Sela]

⁴Tutta la terra si prostrerà dinanzi a te e a te salmeggerà, salmeggerà al tuo nome. Sela.

⁵Komið og sjáið verkin Guðs, sem er óttalegur í breytni sinni gagnvart mönnunum.

⁵Venite e mirate le opere di Dio; egli è tremendo ne’ suoi atti verso i figliuoli degli uomini.

⁶Hann breytti hafinu í þurrlendi, þeir fóru fótgangandi yfir ána. Þá glöddumst vér yfir honum.

⁶Egli mutò il mare in terra asciutta; il popolo passò il fiume a piedi; quivi ci rallegrammo in lui.

⁷Hann ríkir um eilífð sakir veldis síns, augu hans gefa gætur að þjóðunum, uppreistarmenn mega eigi láta á sér bæra. [Sela]

⁷Egli, con la sua potenza, signoreggia in eterno; i suoi occhi osservan le nazioni; i ribelli non facciano i superbi! Sela.

⁸Þér lýðir, lofið Guð vorn og látið hljóma lofsöng um hann.

⁸Benedite il nostro Dio, o popoli, e fate risonar la voce della sua lode!

⁹Hann veitti sálum vorum lífið og lét oss eigi verða valta á fótum.

⁹Egli ha conservato in vita l’anima nostra, non ha permesso che il nostro piè vacillasse.

¹⁰Því að þú hefir rannsakað oss, ó Guð, hreinsað oss, eins og silfur er hreinsað.

¹⁰Poiché tu ci hai provati, o Dio, ci hai passati al crogiuolo come l’argento.

¹¹Þú hefir varpað oss í fangelsi, lagt byrði á lendar vorar.

¹¹Ci hai fatti entrar nella rete, hai posto un grave peso sulle nostre reni.

¹²Þú hefir látið menn ganga yfir höfuð vor, vér höfum farið gegnum eld og vatn, en nú hefir þú leitt oss út á víðan vang.

¹²Hai fatto cavalcar degli uomini sul nostro capo; siamo entrati nel fuoco e nell’acqua, ma tu ci traesti fuori in luogo di refrigerio.

¹³Ég kem í hús þitt með brennifórnir, efni heit mín við þig,

¹³Io entrerò nella tua casa con olocausti, ti pagherò i miei voti,

¹⁴þau er varir mínar hétu og munnur minn nefndi, þá er ég var í nauðum staddur.

¹⁴i voti che le mie labbra han proferito, che la mia bocca ha pronunziato nella mia distretta.

¹⁵Ég færi þér brennifórn af feitum dýrum, ásamt fórnarilm af hrútum, ég fórna nautum og höfrum. [Sela]

¹⁵Io t’offrirò olocausti di bestie grasse, con profumo di montoni; sacrificherò buoi e becchi. Sela.

¹⁶Komið, hlýðið til, allir þér er óttist Guð, að ég megi segja frá, hvað hann hefir gjört fyrir mig.

¹⁶Venite e ascoltate, o voi tutti che temete Iddio! Io vi racconterò quel ch’egli ha fatto per l’anima mia.

¹⁷Til hans hrópaði ég með munni mínum, en lofgjörð lá undir tungu minni.

¹⁷Io gridai a lui con la mia bocca, ed egli fu esaltato dalla mia lingua.

¹⁸Ef ég hygg á illt í hjarta mínu, þá heyrir Drottinn ekki.

¹⁸Se nel mio cuore avessi avuto di mira l’iniquità, il Signore non m’avrebbe ascoltato.

¹⁹En Guð hefir heyrt, gefið gaum að bænarópi mínu.Lofaður sé Guð, er eigi vísaði bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.

¹⁹Ma certo Iddio m’ha ascoltato; egli ha atteso alla voce della mia preghiera.

²⁰Lofaður sé Guð, er eigi vísaði bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.

²⁰Benedetto sia Iddio, che non ha rigettato la mia preghiera, né m’ha ritirato la sua benignità.