¹Orðskviðir Salómons. Vitur sonur gleður föður sinn, en heimskur sonur er móður sinni til mæðu.

¹ソロモンの箴言。知恵ある子は父を喜ばせ、愚かな子は母の悲しみとなる。

²Rangfenginn auður stoðar ekki, en réttlæti frelsar frá dauða.

²不義の宝は益なく、正義は人を救い出して、死を免れさせる。

³Drottinn lætur ekki réttlátan mann þola hungur, en græðgi guðlausra hrindir hann frá sér.

³主は正しい人を飢えさせず、悪しき者の欲望をくじかれる。

⁴Snauður verður sá, er með hangandi hendi vinnur, en auðs aflar iðin hönd.

⁴手を動かすことを怠る者は貧しくなり、勤め働く者の手は富を得る。

⁵Hygginn er sá, er á sumri safnar, en skammarlega fer þeim, er um kornsláttinn sefur.

⁵夏のうちに集める者は賢い子であり、刈入れの時に眠る者は恥をきたらせる子である。

⁶Blessun kemur yfir höfuð hins réttláta, en munnur óguðlegra hylmir yfir ofbeldi.

⁶正しい者のこうべには祝福があり、悪しき者の口は暴虐を隠す。

⁷Minning hins réttláta verður blessuð, en nafn óguðlegra fúnar.

⁷正しい者の名はほめられ、悪しき者の名は朽ちる。

⁸Sá sem er vitur í hjarta, þýðist boðorðin, en sá sem er afglapi í munninum, steypir sér í glötun.

⁸心のさとき者は戒めを受ける、むだ口をたたく愚かな者は滅ぼされる。

⁹Sá sem gengur ráðvandlega, gengur óhultur, en sá sem gjörir vegu sína hlykkjótta, verður uppvís.

⁹まっすぐに歩む者の歩みは安全である、しかし、その道を曲げる者は災にあう。

¹⁰Sá sem deplar með auganu, veldur skapraun, en sá sem finnur að með djörfung, semur frið.

¹⁰目で、めくばせする者は憂いをおこし、あからさまに、戒める者は平和をきたらせる。

¹¹Munnur hins réttláta er lífslind, en munnur óguðlegra hylmir yfir ofbeldi.

¹¹正しい者の口は命の泉である、悪しき者の口は暴虐を隠す。

¹²Hatur vekur illdeilur, en kærleikurinn breiðir yfir alla bresti.

¹²憎しみは、争いを起し、愛はすべてのとがをおおう。

¹³Viska er á vörum hyggins manns, en á baki hins óvitra hvín vöndurinn.

¹³さとき者のくちびるには知恵があり、知恵のない者の背にはむちがある。

¹⁴Vitrir menn geyma þekking sína, en munnur afglapans er yfirvofandi hrun.

¹⁴知恵ある者は知識をたくわえる、愚かな者のむだ口は、今にも滅びをきたらせる。

¹⁵Auður ríks manns er honum öflugt vígi, en fátækt hinna snauðu verður þeim að falli.

¹⁵富める者の宝は、その堅き城であり、貧しい者の乏しきは、その滅びである。

¹⁶Afli hins réttláta verður til lífs, gróði hins óguðlega til syndar.

¹⁶正しい者の受ける賃銀は命に導き、悪しき者の利得は罪に至る。

¹⁷Sá fer lífsins leið, er varðveitir aga, en sá villist, er hafnar umvöndun.

¹⁷教訓を守る者は命の道にあり、懲しめを捨てる者は道をふみ迷う。

¹⁸Sá er leynir hatri, er lygari, en sá sem ber út óhróður, er heimskingi.

¹⁸憎しみを隠す者には偽りのくちびるがあり、そしりを口に出す者は愚かな者である。

¹⁹Málæðinu fylgja yfirsjónir, en sá breytir hyggilega, sem hefir taum á tungu sinni.

¹⁹言葉が多ければ、とがを免れない、自分のくちびるを制する者は知恵がある。

²⁰Tunga hins réttláta er úrvals silfur, vit hins óguðlega er lítils virði.

²⁰正しい者の舌は精銀である、悪しき者の心は価値が少ない。

²¹Varir hins réttláta fæða marga, en afglaparnir deyja úr vitleysu.

²¹正しい者のくちびるは多くの人を養い、愚かな者は知恵がなくて死ぬ。

²²Blessun Drottins, hún auðgar, og erfiði mannsins bætir engu við hana.

²²主の祝福は人を富ませる、主はこれになんの悲しみをも加えない。

²³Heimskingjanum er ánægja að fremja svívirðing, en viskan er hyggnum manni gleði.

²³愚かな者は、戯れ事のように悪を行う、さとき人には賢い行いが楽しみである。

²⁴Það sem hinn óguðlegi óttast, kemur yfir hann, en réttlátum gefst það, er þeir girnast.

²⁴悪しき者の恐れることは自分に来り、正しい者の願うことは与えられる。

²⁵Þegar vindbylurinn skellur á, er úti um hinn óguðlega, en hinn réttláti stendur á eilífum grundvelli.

²⁵あらしが通りすぎる時、悪しき者は、もはや、いなくなり、正しい者は永久に堅く立てられる。

²⁶Það sem edik er tönnunum og reykur augunum, það er letinginn þeim, er hann senda.

²⁶なまけ者は、これをつかわす者にとっては、酢が歯をいため、煙が目を悩ますようなものだ。

²⁷Ótti Drottins lengir lífdagana, en æviár óguðlegra verða stytt.

²⁷主を恐れることは人の命の日を多くする、悪しき者の年は縮められる。

²⁸Eftirvænting réttlátra endar í gleði, en von óguðlegra verður að engu.

²⁸正しい者の望みは喜びに終り、悪しき者の望みは絶える。

²⁹Vegur Drottins er athvarf sakleysisins, en hrun þeim, er aðhafast illt.

²⁹主は、まっすぐに歩む者には城であり、悪を行う者には滅びである。

³⁰Hinn réttláti bifast ekki að eilífu, en hinir óguðlegu munu ekki byggja landið.

³⁰正しい者はいつまでも動かされることはない、悪しき者は、地に住むことができない。

³¹Munnur hins réttláta framleiðir visku, en fláráð tunga verður upprætt.Varir hins réttláta vita, hvað geðfellt er, en munnur óguðlegra er eintóm flærð.

³¹正しい者の口は知恵をいだし、偽りの舌は抜かれる。正しい者のくちびるは喜ばるべきことをわきまえ、悪しき者の口は偽りを語る。

³²Varir hins réttláta vita, hvað geðfellt er, en munnur óguðlegra er eintóm flærð.

³²正しい者のくちびるは喜ばるべきことをわきまえ、悪しき者の口は偽りを語る。