1Orðskviðir Salómons. Vitur sonur gleður föður sinn, en heimskur sonur er móður sinni til mæðu.
1ソロモンの箴言。知恵ある子は父を喜ばせ、愚かな子は母の悲しみとなる。
2Rangfenginn auður stoðar ekki, en réttlæti frelsar frá dauða.
2不義の宝は益なく、正義は人を救い出して、死を免れさせる。
3Drottinn lætur ekki réttlátan mann þola hungur, en græðgi guðlausra hrindir hann frá sér.
3主は正しい人を飢えさせず、悪しき者の欲望をくじかれる。
4Snauður verður sá, er með hangandi hendi vinnur, en auðs aflar iðin hönd.
4手を動かすことを怠る者は貧しくなり、勤め働く者の手は富を得る。
5Hygginn er sá, er á sumri safnar, en skammarlega fer þeim, er um kornsláttinn sefur.
5夏のうちに集める者は賢い子であり、刈入れの時に眠る者は恥をきたらせる子である。
6Blessun kemur yfir höfuð hins réttláta, en munnur óguðlegra hylmir yfir ofbeldi.
6正しい者のこうべには祝福があり、悪しき者の口は暴虐を隠す。
7Minning hins réttláta verður blessuð, en nafn óguðlegra fúnar.
7正しい者の名はほめられ、悪しき者の名は朽ちる。
8Sá sem er vitur í hjarta, þýðist boðorðin, en sá sem er afglapi í munninum, steypir sér í glötun.
8心のさとき者は戒めを受ける、むだ口をたたく愚かな者は滅ぼされる。
9Sá sem gengur ráðvandlega, gengur óhultur, en sá sem gjörir vegu sína hlykkjótta, verður uppvís.
9まっすぐに歩む者の歩みは安全である、しかし、その道を曲げる者は災にあう。
10Sá sem deplar með auganu, veldur skapraun, en sá sem finnur að með djörfung, semur frið.
10目で、めくばせする者は憂いをおこし、あからさまに、戒める者は平和をきたらせる。
11Munnur hins réttláta er lífslind, en munnur óguðlegra hylmir yfir ofbeldi.
11正しい者の口は命の泉である、悪しき者の口は暴虐を隠す。
12Hatur vekur illdeilur, en kærleikurinn breiðir yfir alla bresti.
12憎しみは、争いを起し、愛はすべてのとがをおおう。
13Viska er á vörum hyggins manns, en á baki hins óvitra hvín vöndurinn.
13さとき者のくちびるには知恵があり、知恵のない者の背にはむちがある。
14Vitrir menn geyma þekking sína, en munnur afglapans er yfirvofandi hrun.
14知恵ある者は知識をたくわえる、愚かな者のむだ口は、今にも滅びをきたらせる。
15Auður ríks manns er honum öflugt vígi, en fátækt hinna snauðu verður þeim að falli.
15富める者の宝は、その堅き城であり、貧しい者の乏しきは、その滅びである。
16Afli hins réttláta verður til lífs, gróði hins óguðlega til syndar.
16正しい者の受ける賃銀は命に導き、悪しき者の利得は罪に至る。
17Sá fer lífsins leið, er varðveitir aga, en sá villist, er hafnar umvöndun.
17教訓を守る者は命の道にあり、懲しめを捨てる者は道をふみ迷う。
18Sá er leynir hatri, er lygari, en sá sem ber út óhróður, er heimskingi.
18憎しみを隠す者には偽りのくちびるがあり、そしりを口に出す者は愚かな者である。
19Málæðinu fylgja yfirsjónir, en sá breytir hyggilega, sem hefir taum á tungu sinni.
19言葉が多ければ、とがを免れない、自分のくちびるを制する者は知恵がある。
20Tunga hins réttláta er úrvals silfur, vit hins óguðlega er lítils virði.
20正しい者の舌は精銀である、悪しき者の心は価値が少ない。
21Varir hins réttláta fæða marga, en afglaparnir deyja úr vitleysu.
21正しい者のくちびるは多くの人を養い、愚かな者は知恵がなくて死ぬ。
22Blessun Drottins, hún auðgar, og erfiði mannsins bætir engu við hana.
22主の祝福は人を富ませる、主はこれになんの悲しみをも加えない。
23Heimskingjanum er ánægja að fremja svívirðing, en viskan er hyggnum manni gleði.
23愚かな者は、戯れ事のように悪を行う、さとき人には賢い行いが楽しみである。
24Það sem hinn óguðlegi óttast, kemur yfir hann, en réttlátum gefst það, er þeir girnast.
24悪しき者の恐れることは自分に来り、正しい者の願うことは与えられる。
25Þegar vindbylurinn skellur á, er úti um hinn óguðlega, en hinn réttláti stendur á eilífum grundvelli.
25あらしが通りすぎる時、悪しき者は、もはや、いなくなり、正しい者は永久に堅く立てられる。
26Það sem edik er tönnunum og reykur augunum, það er letinginn þeim, er hann senda.
26なまけ者は、これをつかわす者にとっては、酢が歯をいため、煙が目を悩ますようなものだ。
27Ótti Drottins lengir lífdagana, en æviár óguðlegra verða stytt.
27主を恐れることは人の命の日を多くする、悪しき者の年は縮められる。
28Eftirvænting réttlátra endar í gleði, en von óguðlegra verður að engu.
28正しい者の望みは喜びに終り、悪しき者の望みは絶える。
29Vegur Drottins er athvarf sakleysisins, en hrun þeim, er aðhafast illt.
29主は、まっすぐに歩む者には城であり、悪を行う者には滅びである。
30Hinn réttláti bifast ekki að eilífu, en hinir óguðlegu munu ekki byggja landið.
30正しい者はいつまでも動かされることはない、悪しき者は、地に住むことができない。
31Munnur hins réttláta framleiðir visku, en fláráð tunga verður upprætt.Varir hins réttláta vita, hvað geðfellt er, en munnur óguðlegra er eintóm flærð.
31正しい者の口は知恵をいだし、偽りの舌は抜かれる。正しい者のくちびるは喜ばるべきことをわきまえ、悪しき者の口は偽りを語る。
32Varir hins réttláta vita, hvað geðfellt er, en munnur óguðlegra er eintóm flærð.
32正しい者のくちびるは喜ばるべきことをわきまえ、悪しき者の口は偽りを語る。