¹Sérlyndur maður fer að sínum munum, hann illskast við öllu, sem hyggilegt er.

¹人と交わりをしない者は口実を捜し、すべてのよい考えに激しく反対する。

²Heimskinginn hefir engar mætur á hyggindum, heldur á því að gjöra kunnar hugsanir sínar.

²愚かな者は悟ることを喜ばず、ただ自分の意見を言い表わすことを喜ぶ。

³Þar sem hinn óguðlegi kemur, þar kemur og fyrirlitning, og með smáninni kemur skömm.

³悪しき者が来ると、卑しめもまた来る、不名誉が来ると、はずかしめも共にくる。

⁴Djúp vötn eru orð af manns munni, lind viskunnar er sem rennandi lækur.

⁴人の口の言葉は深い水のようだ、知恵の泉は、わいて流れる川である。

⁵Það er ekki rétt að draga taum hins óguðlega, að halla rétti hins saklausa í dómi.

⁵悪しき者をえこひいきすることは良くない、正しい者をさばいて、悪しき者とすることも良くない。

⁶Varir heimskingjans valda deilum, og munnur hans kallar á högg.

⁶愚かな者のくちびるは争いを起し、その口はむち打たれることを招く。

⁷Munnur heimskingjans verður honum að tjóni, og varir hans eru snara fyrir líf hans.

⁷愚かな者の口は自分の滅びとなり、そのくちびるは自分を捕えるわなとなる。

⁸Orð rógberans eru eins og sælgæti, og þau læsa sig inn í innstu fylgsni hjartans.

⁸人のよしあしをいう者の言葉はおいしい食物のようで、腹の奥にしみこむ。

⁹Sá sem tómlátur er í verki sínu, er skilgetinn bróðir eyðsluseggsins.

⁹その仕事を怠る者は、滅ぼす者の兄弟である。

¹⁰Nafn Drottins er sterkur turn, þangað hleypur hinn réttláti og er þar óhultur.

¹⁰主の名は堅固なやぐらのようだ、正しい者はその中に走りこんで救を得る。

¹¹Auður ríks manns er honum öflugt vígi og ókleifur múrveggur í sjálfs hans ímyndun.

¹¹富める者の富はその堅き城である、それは高き城壁のように彼を守る。

¹²Ofmetnaður hjartans er undanfari falls, en auðmýkt er undanfari virðingar.

¹²人の心の高ぶりは滅びにさきだち、謙遜は栄誉にさきだつ。

¹³Svari einhver áður en hann heyrir, þá er honum það flónska og skömm.

¹³事をよく聞かないで答える者は、愚かであって恥をこうむる。

¹⁴Hugrekki mannsins heldur honum uppi í sjúkdómi hans, en dapurt geð, hver fær borið það?

¹⁴人の心は病苦をも忍ぶ、しかし心の痛むときは、だれがそれに耐えようか。

¹⁵Hjarta hins hyggna aflar sér þekkingar, og eyra hinna vitru leitar þekkingar.

¹⁵さとき者の心は知識を得、知恵ある者の耳は知識を求める。

¹⁶Gjöf sem maður gefur, rýmir til fyrir honum og leiðir hann fram fyrir stórmenni.

¹⁶人の贈り物は、その人のために道をひらき、また尊い人の前に彼を導く。

¹⁷Hinn fyrri sýnist hafa á réttu að standa í þrætumáli sínu, en síðan kemur mótpartur hans og rannsakar röksemdir hans.

¹⁷先に訴え出る者は正しいように見える、しかしその訴えられた人が来て、それを調べて、事は明らかになる。

¹⁸Hlutkestið gjörir enda á deilum og sker úr milli sterkra.

¹⁸くじは争いをとどめ、かつ強い争い相手の間を決定する。

¹⁹Erfiðara er að ávinna svikinn bróður en að vinna rammbyggða borg, og deilur slíkra manna eru sem slagbrandar fyrir hallardyrum.

¹⁹助けあう兄弟は堅固な城のようだ、しかし争いは、やぐらの貫の木のようだ。

²⁰Kviður mannsins mettast af ávexti munns hans, af gróðri varanna mettast hann.

²⁰人は自分の言葉の結ぶ実によって、満ち足り、そのくちびるの産物によって自ら飽きる。

²¹Dauði og líf eru á tungunnar valdi, og sá sem hefir taum á henni, mun eta ávöxt hennar.

²¹死と生とは舌に支配される、これを愛する者はその実を食べる。

²²Sá sem eignast konu, eignast gersemi, og hlýtur náðargjöf af Drottni.

²²妻を得る者は、良き物を得る、かつ主から恵みを与えられる。

²³Hinn fátæki mælir bljúgum bænarorðum, en hinn ríki svarar með hörku.Að vera allra vinur er til tjóns, en til er ástvinur, sem er tryggari en bróðir.

²³貧しい者は、あわれみを請い、富める者は、はげしい答をする。世には友らしい見せかけの友がある、しかし兄弟よりもたのもしい友もある。

²⁴Að vera allra vinur er til tjóns, en til er ástvinur, sem er tryggari en bróðir.

²⁴世には友らしい見せかけの友がある、しかし兄弟よりもたのもしい友もある。