¹Gott mannorð er dýrmætara en mikill auður, vinsæld er betri en silfur og gull.

¹令名は大いなる富にまさり、恩恵は銀や金よりも良い。

²Ríkur og fátækur hittast, Drottinn skóp þá alla saman.

²富める者と貧しい者とは共に世におる、すべてこれを造られたのは主である。

³Vitur maður sér ógæfuna og felur sig, en einfeldningarnir halda áfram og fá að kenna á því.

³賢い者は災を見て自ら避け、思慮のない者は進んでいって、罰をうける。

⁴Laun auðmýktar, ótta Drottins, eru auður, heiður og líf.

⁴謙遜と主を恐れることとの報いは、富と誉と命とである。

⁵Þyrnar, snörur, eru á vegi hins undirförula, sá sem varðveitir líf sitt, kemur ekki nærri þeim.

⁵よこしまな者の道にはいばらとわながあり、たましいを守る者は遠くこれを離れる。

⁶Fræð þú sveininn um veginn, sem hann á að halda, og á gamals aldri mun hann ekki af honum víkja.

⁶子をその行くべき道に従って教えよ、そうすれば年老いても、それを離れることがない。

⁷Ríkur maður drottnar yfir fátækum, og lánþeginn verður þræll lánsalans.

⁷富める者は貧しき者を治め、借りる者は貸す人の奴隷となる。

⁸Sá sem ranglæti sáir, uppsker óhamingju, og sproti heiftar hans verður að engu.

⁸悪をまく者は災を刈り、その怒りのつえはすたれる。

⁹Sá sem er góðgjarn, verður blessaður, því að hann gefur hinum fátæka af brauði sínu.

⁹人を見て恵む者はめぐまれる、自分のパンを貧しい人に与えるからである。

¹⁰Rek þú spottarann burt, þá fer deilan burt, og þá linnir þrætu og smán.

¹⁰あざける者を追放すれば争いもまた去り、かつ、いさかいも、はずかしめもなくなる。

¹¹Drottinn elskar hjartahreinan, konungurinn er vinur þess, sem hefir yndisþokka á vörum sér.

¹¹心の潔白を愛する者、その言葉の上品な者は、王がその友となる。

¹²Augu Drottins varðveita þekkinguna, en orðum svikarans kollvarpar hann.

¹²主の目は知識ある者を守る、しかし主は不信実な者の言葉を敗られる。

¹³Letinginn segir: ,,Ljón er úti fyrir, ég kynni að verða drepinn úti á götunni.``

¹³なまけ者は言う、「ししがそとにいる、わたしは、ちまたで殺される」と。

¹⁴Djúp gröf er munnur léttúðarkvenna, sá sem verður fyrir reiði Drottins, fellur í hana.

¹⁴遊女の口は深い落し穴である、主に憎まれる者はその中に陥る。

¹⁵Ef fíflska situr föst í hjarta sveinsins, þá mun vöndur agans koma henni burt þaðan.

¹⁵愚かなことが子供の心の中につながれている、懲しめのむちは、これを遠く追いだす。

¹⁶Að kúga fátækan eykur efni hans, að gefa ríkum manni verður til þess eins að gjöra hann snauðan.

¹⁶貧しい者をしえたげて自分の富を増そうとする者と、富める者に与える者とは、ついに必ず貧しくなる。

¹⁷Hneig eyra þitt og heyr orð hinna vitru, og snú athygli þinni að kenning minni,

¹⁷あなたの耳を傾けて知恵ある者の言葉を聞き、かつ、わたしの知識にあなたの心を用いよ。

¹⁸því að það er fagurt, ef þú geymir þau í brjósti þér, ef þau eru öll til taks á vörum þínum.

¹⁸これをあなたのうちに保ち、ことごとく、あなたのくちびるに備えておくなら、楽しいことである。

¹⁹Til þess að traust þitt sé á Drottni, fræði ég þig í dag, já þig.

¹⁹あなたが主に、寄り頼むことのできるように、わたしはきょう、これをあなたにも教える。

²⁰Vissulega skrifa ég kjarnyrði handa þér, með heilræðum og fræðslu,

²⁰わたしは、勧めと知識との三十の言葉をあなたのためにしるしたではないか。

²¹til þess að ég kunngjöri þér sannleika, áreiðanleg orð, svo að þú flytjir þeim áreiðanleg orð, er senda þig.

²¹それは正しいこと、真実なことをあなたに示し、あなたをつかわした者に真実の答をさせるためであった。

²²Ræn eigi hinn lítilmótlega, af því að hann er lítilmótlegur, og knosa eigi hinn volaða í borgarhliðinu,

²²貧しい者を、貧しいゆえに、かすめてはならない、悩む者を、町の門でおさえつけてはならない。

²³því að Drottinn mun flytja mál þeirra og ræna þá lífinu, er þá ræna.

²³それは主が彼らの訴えをただし、かつ彼らをそこなう者の命を、そこなわれるからである。

²⁴Legg eigi lag þitt við reiðigjarnan mann og haf eigi umgengni við fauta,

²⁴怒る者と交わるな、憤る人と共に行くな。

²⁵til þess að þú venjist eigi á háttsemi hans og sækir snöru fyrir líf þitt.

²⁵それはあなたがその道にならって、みずから、わなに陥ることのないためである。

²⁶Ver þú ekki meðal þeirra, er ganga til handsala, meðal þeirra, er ganga í ábyrgð fyrir skuldum,

²⁶あなたは人と手を打つ者となってはならない、人の負債の保証をしてはならない。

²⁷því þegar þú ekkert hefir að borga með, viltu þá láta taka sængina undan þér?

²⁷あなたが償うものがないとき、あなたの寝ている寝床までも、人が奪い取ってよかろうか。

²⁸Fær þú eigi úr stað hin fornu landamerki, þau er feður þínir hafa sett.Sjáir þú mann vel færan í verki sínu, hann getur boðið konungum þjónustu sína, eigi mun hann bjóða sig ótignum mönnum.

²⁸あなたの先祖が立てた古い地境を移してはならない。あなたはそのわざに巧みな人を見るか、そのような人は王の前に立つが、卑しい人々の前には立たない。

²⁹Sjáir þú mann vel færan í verki sínu, hann getur boðið konungum þjónustu sína, eigi mun hann bjóða sig ótignum mönnum.

²⁹あなたはそのわざに巧みな人を見るか、そのような人は王の前に立つが、卑しい人々の前には立たない。