¹Eins og snjór um sumar og eins og regn um uppskeru, eins illa á sæmd við heimskan mann.

¹誉が愚かな者にふさわしくないのは、夏に雪が降り、刈入れの時に雨が降るようなものだ。

²Eins og spörfugl flögrar, eins og svala flýgur, eins er um óverðskuldaða formæling _ hún verður eigi að áhrínsorðum.

²いわれのないのろいは、飛びまわるすずめや、飛びかけるつばめのようなもので、止まらない。

³Svipan hæfir hestinum og taumurinn asnanum _ en vöndurinn baki heimskingjanna.

³馬のためにはむちがあり、ろばのためにはくつわがあり、愚かな者の背のためにはつえがある。

⁴Svara þú ekki heimskingjanum eftir fíflsku hans, svo að þú verðir ekki honum jafn.

⁴愚かな者にその愚かさにしたがって答をするな、自分も彼と同じようにならないためだ。

⁵Svara þú heimskingjanum eftir fíflsku hans, svo að hann haldi ekki, að hann sé vitur.

⁵愚かな者にその愚かさにしたがって答をせよ、彼が自分の目に自らを知恵ある者と見ないためだ。

⁶Sá höggur af sér fæturna og fær að súpa á ranglæti, sem sendir orð með heimskingja.

⁶愚かな者に託して事を言い送る者は、自分の足を切り去り、身に害をうける。

⁷Eins og lærleggir hins lama hanga máttlausir, svo er spakmæli í munni heimskingjanna.

⁷あしなえの足は用がない、愚かな者の口には箴言もそれにひとしい。

⁸Sá sem sýnir heimskum manni sæmd, honum fer eins og þeim, er bindur stein í slöngvu.

⁸誉を愚かな者に与えるのは、石を石投げにつなぐようだ。

⁹Eins og þyrnir, sem stingst upp í höndina á drukknum manni, svo er spakmæli í munni heimskingjanna.

⁹愚かな者の口に箴言があるのは、酔った者が、とげのあるつえを手で振り上げるようだ。

¹⁰Eins og skytta, sem hæfir allt, svo er sá sem leigir heimskingja, og sá er leigir vegfarendur.

¹⁰通りがかりの愚か者や、酔った者を雇う者は、すべての人を傷つける射手のようだ。

¹¹Eins og hundur, sem snýr aftur til spýju sinnar, svo er heimskingi, sem endurtekur fíflsku sína.

¹¹犬が帰って来てその吐いた物を食べるように、愚かな者はその愚かさをくり返す。

¹²Sjáir þú mann, sem þykist vitur, þá er meiri von um heimskingja en hann.

¹²自分の目に自らを知恵ある者とする人を、あなたは見るか、彼よりもかえって愚かな人に望みがある。

¹³Letinginn segir: ,,Óargadýr er á veginum, ljón á götunum.``

¹³なまけ者は、「道にししがいる、ちまたにししがいる」という。

¹⁴Hurðin snýst á hjörunum og letinginn í hvílu sinni.

¹⁴戸がちょうつがいによって回るように、なまけ者はその寝床で寝返りをする。

¹⁵Latur maður dýfir hendinni ofan í skálina, en honum verður þungt um að bera hana aftur upp að munninum.

¹⁵なまけ者は手を皿に入れても、それを口に持ってゆくことをいとう。

¹⁶Latur maður þykist vitrari en sjö, sem svara hyggilega.

¹⁶なまけ者は自分の目に、良く答えることのできる七人の者よりも、自らを知恵ありとする。

¹⁷Sá, sem kemst í æsing út af deilu, sem honum kemur ekki við, hann er eins og sá, sem tekur um eyrun á hundi, er hleypur fram hjá.

¹⁷自分に関係のない争いにたずさわる者は、通りすぎる犬の耳をとらえる者のようだ。

¹⁸Eins og óður maður, sem kastar tundurörvum, banvænum skeytum,

¹⁸隣り人を欺いて、「わたしはただ戯れにした」という者は、燃え木または矢、または死を、投げつける気違いのようだ。

¹⁹eins er sá maður, er svikið hefir náunga sinn og segir síðan: ,,Ég er bara að gjöra að gamni mínu.``

¹⁹たきぎがなければ火は消え、人のよしあしを言う者がなければ争いはやむ。

²⁰Þegar eldsneytið þrýtur, slokknar eldurinn, og þegar enginn er rógberinn, stöðvast deilurnar.

²⁰おき火に炭をつぎ、火にたきぎをくべるように、争いを好む人は争いの火をおこす。

²¹Eins og kol þarf til glóða og við til elds, svo þarf þrætugjarnan mann til að kveikja deilur.

²¹人のよしあしをいう者の言葉はおいしい食物のようで、腹の奥にしみこむ。

²²Orð rógberans eru eins og sælgæti, og þau læsa sig inn í innstu fylgsni hjartans.

²²くちびるはなめらかであっても、心の悪いのは上ぐすりをかけた土の器のようだ。

²³Eldheitir kossar og illt hjarta, það er sem sorasilfur utan af leirbroti.

²³憎む者はくちびるをもって自ら飾るけれども、心のうちには偽りをいだく。

²⁴Með vörum sínum gjörir hatursmaðurinn sér upp vinalæti, en í hjarta sínu hyggur hann á svik.

²⁴彼が声をやわらげて語っても、信じてはならない。その心に七つの憎むべきものがあるからだ。

²⁵Þegar hann mælir fagurt, þá trú þú honum ekki, því að sjö andstyggðir eru í hjarta hans.

²⁵たとい偽りをもってその憎しみをかくしても、彼の悪は会衆の中に現れる。

²⁶Þótt hatrið hylji sig hræsni, þá verður þó illska þess opinber á dómþinginu.

²⁶穴を掘る者は自らその中に陥る、石をまろばしあげる者の上に、その石はまろびかえる。偽りの舌は自分が傷つけた者を憎み、へつらう口は滅びをきたらせる。

²⁷Sá sem grefur gröf, fellur í hana, og steinninn fellur aftur í fang þeim, er veltir honum.Lygin tunga hatar þá, er hún hefir sundur marið, og smjaðrandi munnur veldur glötun.

²⁷偽りの舌は自分が傷つけた者を憎み、へつらう口は滅びをきたらせる。

²⁸Lygin tunga hatar þá, er hún hefir sundur marið, og smjaðrandi munnur veldur glötun.