¹Vertu ekki hróðugur af morgundeginum, því að þú veist ekki, hvað dagurinn ber í skauti sínu.

¹あすのことを誇ってはならない、一日のうちに何がおこるかを知ることができないからだ。

²Lát aðra hrósa þér og ekki þinn eigin munn, óviðkomandi menn, en ekki þínar eigin varir.

²自分の口をもって自らをほめることなく、他人にほめさせよ。自分のくちびるをもってせず、ほかの人にあなたをほめさせよ。

³Steinar eru þungir, og sandurinn sígur í, en gremja afglapans er þyngri en hvort tveggja.

³石は重く、砂も軽くはない、しかし愚かな者の怒りはこの二つよりも重い。

⁴Heiftin er grimm, og reiðin er svæsin, en hver fær staðist öfundina?

⁴憤りはむごく、怒りははげしい、しかしねたみの前には、だれが立ちえよう。

⁵Betri er opinber ofanígjöf en elska sem leynt er.

⁵あからさまに戒めるのは、ひそかに愛するのにまさる。

⁶Vel meint eru vinar sárin, en viðbjóðslegir kossar hatursmannsins.

⁶愛する者が傷つけるのは、まことからであり、あだの口づけするのは偽りからである。

⁷Saddur maður treður hunangsseim undir fótum, en hungruðum manni þykir allt beiskt sætt.

⁷飽いている者は蜂蜜をも踏みつける、しかし飢えた者には苦い物でさえ、みな甘い。

⁸Eins og fugl, sem floginn er burt úr hreiðri sínu, svo er maður, sem flúinn er burt af heimili sínu.

⁸その家を離れてさまよう人は、巣を離れてさまよう鳥のようだ。

⁹Ilmolía og reykelsi gleðja hjartað, en indælli er vinur en ilmandi viður.

⁹油と香とは人の心を喜ばせる、しかし魂は悩みによって裂かれる。

¹⁰Yfirgef eigi vin þinn né vin föður þíns og gakk eigi í hús bróður þíns á óheilladegi þínum. Betri er nábúi í nánd en bróðir í fjarlægð.

¹⁰あなたの友、あなたの父の友を捨てるな、あなたが悩みにあう日には兄弟の家に行くな、近い隣り人は遠くにいる兄弟にまさる。

¹¹Vertu vitur, sonur minn, og gleð hjarta mitt, svo að ég geti svarað þeim orði, sem smána mig.

¹¹わが子よ、知恵を得て、わたしの心を喜ばせよ、そうすればわたしをそしる者に答えることができる。

¹²Vitur maður sér ógæfuna og felur sig, en einfeldningarnir halda áfram og fá að kenna á því.

¹²賢い者は災を見て自ら避け、思慮のない者は進んでいって、罰をうける。

¹³Tak þú skikkjuna af þeim manni, sem hefir gengið í ábyrgð fyrir ókunnugan, tak veð af þeim manni, sem hefir gengið í ábyrgð fyrir útlending.

¹³人のために保証する者からは、まずその着物をとれ、他人のために保証をする者をば抵当に取れ。

¹⁴Hver sem blessar náunga sinn snemma morguns með hárri raustu, það skal metið við hann sem formæling.

¹⁴朝はやく起きて大声にその隣り人を祝すれば、かえってのろいと見なされよう。

¹⁵Sífelldur þakleki í rigningatíð og þrasgjörn kona _ er hvað öðru líkt.

¹⁵雨の降る日に雨漏りの絶えないのと、争い好きな女とは同じだ。

¹⁶Sá er hana stöðvaði, gæti stöðvað vindinn og haldið olíu í hægri hendi sinni.

¹⁶この女を制するのは風を制するのとおなじく、右の手に油をつかむのとおなじだ。

¹⁷Járn brýnir járn, og maður brýnir mann.

¹⁷鉄は鉄をとぐ、そのように人はその友の顔をとぐ。

¹⁸Sá sem gætir fíkjutrés, mun eta ávöxt þess, og sá sem þjónar húsbónda sínum með virktum, mun heiður hljóta.

¹⁸いちじくの木を守る者はその実を食べる、主人を尊ぶ者は誉を得る。

¹⁹Eins og andlit horfir við andliti í vatni, svo er hjarta eins manns gagnvart öðrum.

¹⁹水にうつせば顔と顔とが応じるように、人の心はその人をうつす。

²⁰Dánarheimar og undirdjúpin eru óseðjandi, svo eru og augu mannsins óseðjandi.

²⁰陰府と滅びとは飽くことなく、人の目もまた飽くことがない。

²¹Deiglan er fyrir silfrið og bræðsluofninn fyrir gullið, og maðurinn er dæmdur eftir orðstír hans.

²¹るつぼによって銀をためし、炉によって金をためす、人はその称賛によってためされる。

²²Þótt þú steyttir afglapann í mortéli með stauti innan um grjón, þá mundi fíflska hans ekki við hann skilja.

²²愚かな者をうすに入れ、きねをもって、麦と共にこれをついても、その愚かさは去ることがない。

²³Haf nákvæmar gætur á útliti sauða þinna og veit hjörðunum athygli þína.

²³あなたの羊の状態をよく知り、あなたの群れに心をとめよ。

²⁴Því að auður varir ekki eilíflega, né heldur kóróna frá kyni til kyns.

²⁴富はいつまでも続くものではない、どうして位が末代までも保つであろうか。

²⁵Sé heyið komið undan og grængresi komið í ljós, og hafi jurtir fjallanna verið hirtar,

²⁵草が刈り取られ、新しい芽がのび、山の牧草も集められると、

²⁶þá átt þú lömb þér til klæðnaðar og geithafra til þess að kaupa fyrir akurog nóga geitamjólk þér til fæðslu, til fæðslu heimili þínu, og til viðurlífis þernum þínum.

²⁶小羊はあなたの衣料を出し、やぎは畑を買う価となり、やぎの乳は多くて、あなたと、あなたの家のものの食物となり、おとめらを養うのにじゅうぶんである。

²⁷og nóga geitamjólk þér til fæðslu, til fæðslu heimili þínu, og til viðurlífis þernum þínum.

²⁷やぎの乳は多くて、あなたと、あなたの家のものの食物となり、おとめらを養うのにじゅうぶんである。