1Sá sem oftlega hefir ávítaður verið, en þverskallast þó, mun skyndilega knosaður verða, og engin lækning fást.
1しばしばしかられても、なおかたくなな者は、たちまち打ち敗られて助かることはない。
2Þegar réttlátum fjölgar, gleðst þjóðin, en þegar óguðlegir drottna, andvarpar þjóðin.
2正しい者が権力を得れば民は喜び、悪しき者が治めるとき、民はうめき苦しむ。
3Sá sem elskar visku, gleður föður sinn, en sá sem leggur lag sitt við skækjur, glatar eigum sínum.
3知恵を愛する人はその父を喜ばせ、遊女に交わる者はその資産を浪費する。
4Konungurinn eflir landið með rétti, en sá sem þiggur mútur, eyðir það.
4王は公儀をもって国を堅くする、しかし、重税を取り立てる者はこれを滅ぼす。
5Sá maður, sem smjaðrar fyrir náunga sínum, hann leggur net fyrir fætur hans.
5その隣り人にへつらう者は、彼の足の前に網を張る。
6Í misgjörð vonds manns er fólgin snara, en réttlátur maður fagnar og gleðst.
6悪人は自分の罪のわなに陥る、しかし正しい人は喜び楽しむ。
7Réttlátur maður kynnir sér málefni hinna lítilmótlegu, en óguðlegur maður hirðir ekkert um að kynna sér það.
7正しい人は貧しい者の訴えをかえりみる、悪しき人はそれを知ろうとはしない。
8Spottarar æsa upp borgina, en vitrir menn lægja reiðina.
8あざける人は町を乱し、知恵ある者は怒りを静める。
9Þegar vitur maður á í þrætumáli við afglapa, þá reiðist hann og hlær, en hvíld fæst engin.
9知恵ある人が愚かな人と争うと、愚かな者はただ怒り、あるいは笑って、休むことがない。
10Blóðvargarnir hata hinn ráðvanda, en réttvísir menn láta sér annt um líf hans.
10血に飢えている人は罪のない者を憎む、悪しき者は彼の命を求める。
11Heimskinginn úthellir allri reiði sinni, en vitur maður sefar hana að lokum.
11愚かな者は怒りをことごとく表わし、知恵ある者は静かにこれをおさえる。
12Þegar drottnarinn hlýðir á lygaorð, verða allir þjónar hans bófar.
12もし治める者が偽りの言葉に聞くならば、その役人らはみな悪くなる。
13Fátæklingurinn og kúgarinn mætast, Drottinn ljær ljós augum beggja.
13貧しい者と、しえたげる者とは共に世におる、主は彼ら両者の目に光を与えられる。
14Sá konungur, sem dæmir hina lítilmótlegu með réttvísi, hásæti hans mun stöðugt standa að eilífu.
14もし王が貧しい者を公平にさばくならば、その位はいつまでも堅く立つ。
15Vöndur og umvöndun veita speki, en agalaus sveinn gjörir móður sinni skömm.
15むちと戒めとは知恵を与える、わがままにさせた子はその母に恥をもたらす。
16Þegar óguðlegum fjölgar, fjölgar og misgjörðum, en réttlátir munu horfa á fall þeirra.
16悪しき者が権力を得ると罪も増す、正しい者は彼らの倒れるのを見る。
17Aga þú son þinn, þá mun hann láta þig hafa ró og veita unað sálu þinni.
17あなたの子を懲しめよ、そうすれば彼はあなたを安らかにし、またあなたの心に喜びを与える。
18Þar sem engar vitranir eru, kemst fólkið á glapstigu, en sá sem varðveitir lögmálið, er sæll.
18預言がなければ民はわがままにふるまう、しかし律法を守る者はさいわいである。
19Þræll verður eigi agaður með orðum, því að hann skilur þau að vísu, en fer ekki eftir þeim.
19しもべは言葉だけで訓練することはできない、彼は聞いて知っても、心にとめないからである。
20Sjáir þú mann, sem er fljótfær í orðum, þá er meiri von um heimskingja en hann.
20言葉の軽率な人を見るか、彼よりもかえって愚かな者のほうに望みがある。
21Dekri maður við þræl sinn frá barnæsku, vill hann að lokum verða ungherra.
21しもべをその幼い時からわがままに育てる人は、ついにはそれを自分のあとつぎにする。
22Reiðigjarn maður vekur deilur, og bráðlyndur maður drýgir marga synd.
22怒る人は争いを起し、憤る人は多くの罪を犯す。
23Hroki mannsins lægir hann, en hinn lítilláti mun virðing hljóta.
23人の高ぶりはその人を低くし、心にへりくだる者は誉を得る。
24Þjófsnauturinn hatar líf sitt, hann hlýðir á bölvunina, en segir þó ekki frá.
24盗びとにくみする者は自分の魂を憎む、彼はのろいを聞いても何事をも口外しない。
25Ótti við menn leiðir í snöru, en þeim er borgið, sem treystir Drottni.
25人を恐れると、わなに陥る、主に信頼する者は安らかである。
26Margir leita hylli drottnarans, en réttur mannsins kemur frá Drottni.Andstyggð réttlátra er sá, sem ranglæti fremur, og andstyggð óguðlegra sá, sem ráðvandlega breytir.
26治める者の歓心を得ようとする人は多い、しかし人の事を定めるのは主による。正しい人は不正を行う人を憎み、悪しき者は正しく歩む人を憎む。
27Andstyggð réttlátra er sá, sem ranglæti fremur, og andstyggð óguðlegra sá, sem ráðvandlega breytir.
27正しい人は不正を行う人を憎み、悪しき者は正しく歩む人を憎む。