¹Sá sem oftlega hefir ávítaður verið, en þverskallast þó, mun skyndilega knosaður verða, og engin lækning fást.

¹しばしばしかられても、なおかたくなな者は、たちまち打ち敗られて助かることはない。

²Þegar réttlátum fjölgar, gleðst þjóðin, en þegar óguðlegir drottna, andvarpar þjóðin.

²正しい者が権力を得れば民は喜び、悪しき者が治めるとき、民はうめき苦しむ。

³Sá sem elskar visku, gleður föður sinn, en sá sem leggur lag sitt við skækjur, glatar eigum sínum.

³知恵を愛する人はその父を喜ばせ、遊女に交わる者はその資産を浪費する。

⁴Konungurinn eflir landið með rétti, en sá sem þiggur mútur, eyðir það.

⁴王は公儀をもって国を堅くする、しかし、重税を取り立てる者はこれを滅ぼす。

⁵Sá maður, sem smjaðrar fyrir náunga sínum, hann leggur net fyrir fætur hans.

⁵その隣り人にへつらう者は、彼の足の前に網を張る。

⁶Í misgjörð vonds manns er fólgin snara, en réttlátur maður fagnar og gleðst.

⁶悪人は自分の罪のわなに陥る、しかし正しい人は喜び楽しむ。

⁷Réttlátur maður kynnir sér málefni hinna lítilmótlegu, en óguðlegur maður hirðir ekkert um að kynna sér það.

⁷正しい人は貧しい者の訴えをかえりみる、悪しき人はそれを知ろうとはしない。

⁸Spottarar æsa upp borgina, en vitrir menn lægja reiðina.

⁸あざける人は町を乱し、知恵ある者は怒りを静める。

⁹Þegar vitur maður á í þrætumáli við afglapa, þá reiðist hann og hlær, en hvíld fæst engin.

⁹知恵ある人が愚かな人と争うと、愚かな者はただ怒り、あるいは笑って、休むことがない。

¹⁰Blóðvargarnir hata hinn ráðvanda, en réttvísir menn láta sér annt um líf hans.

¹⁰血に飢えている人は罪のない者を憎む、悪しき者は彼の命を求める。

¹¹Heimskinginn úthellir allri reiði sinni, en vitur maður sefar hana að lokum.

¹¹愚かな者は怒りをことごとく表わし、知恵ある者は静かにこれをおさえる。

¹²Þegar drottnarinn hlýðir á lygaorð, verða allir þjónar hans bófar.

¹²もし治める者が偽りの言葉に聞くならば、その役人らはみな悪くなる。

¹³Fátæklingurinn og kúgarinn mætast, Drottinn ljær ljós augum beggja.

¹³貧しい者と、しえたげる者とは共に世におる、主は彼ら両者の目に光を与えられる。

¹⁴Sá konungur, sem dæmir hina lítilmótlegu með réttvísi, hásæti hans mun stöðugt standa að eilífu.

¹⁴もし王が貧しい者を公平にさばくならば、その位はいつまでも堅く立つ。

¹⁵Vöndur og umvöndun veita speki, en agalaus sveinn gjörir móður sinni skömm.

¹⁵むちと戒めとは知恵を与える、わがままにさせた子はその母に恥をもたらす。

¹⁶Þegar óguðlegum fjölgar, fjölgar og misgjörðum, en réttlátir munu horfa á fall þeirra.

¹⁶悪しき者が権力を得ると罪も増す、正しい者は彼らの倒れるのを見る。

¹⁷Aga þú son þinn, þá mun hann láta þig hafa ró og veita unað sálu þinni.

¹⁷あなたの子を懲しめよ、そうすれば彼はあなたを安らかにし、またあなたの心に喜びを与える。

¹⁸Þar sem engar vitranir eru, kemst fólkið á glapstigu, en sá sem varðveitir lögmálið, er sæll.

¹⁸預言がなければ民はわがままにふるまう、しかし律法を守る者はさいわいである。

¹⁹Þræll verður eigi agaður með orðum, því að hann skilur þau að vísu, en fer ekki eftir þeim.

¹⁹しもべは言葉だけで訓練することはできない、彼は聞いて知っても、心にとめないからである。

²⁰Sjáir þú mann, sem er fljótfær í orðum, þá er meiri von um heimskingja en hann.

²⁰言葉の軽率な人を見るか、彼よりもかえって愚かな者のほうに望みがある。

²¹Dekri maður við þræl sinn frá barnæsku, vill hann að lokum verða ungherra.

²¹しもべをその幼い時からわがままに育てる人は、ついにはそれを自分のあとつぎにする。

²²Reiðigjarn maður vekur deilur, og bráðlyndur maður drýgir marga synd.

²²怒る人は争いを起し、憤る人は多くの罪を犯す。

²³Hroki mannsins lægir hann, en hinn lítilláti mun virðing hljóta.

²³人の高ぶりはその人を低くし、心にへりくだる者は誉を得る。

²⁴Þjófsnauturinn hatar líf sitt, hann hlýðir á bölvunina, en segir þó ekki frá.

²⁴盗びとにくみする者は自分の魂を憎む、彼はのろいを聞いても何事をも口外しない。

²⁵Ótti við menn leiðir í snöru, en þeim er borgið, sem treystir Drottni.

²⁵人を恐れると、わなに陥る、主に信頼する者は安らかである。

²⁶Margir leita hylli drottnarans, en réttur mannsins kemur frá Drottni.Andstyggð réttlátra er sá, sem ranglæti fremur, og andstyggð óguðlegra sá, sem ráðvandlega breytir.

²⁶治める者の歓心を得ようとする人は多い、しかし人の事を定めるのは主による。正しい人は不正を行う人を憎み、悪しき者は正しく歩む人を憎む。

²⁷Andstyggð réttlátra er sá, sem ranglæti fremur, og andstyggð óguðlegra sá, sem ráðvandlega breytir.

²⁷正しい人は不正を行う人を憎み、悪しき者は正しく歩む人を憎む。