1Orð Agúrs Jakesonar. Guðmælið. Maðurinn segir: Ég hefi streitst, ó Guð, ég hefi streitst, ó Guð, og er að þrotum kominn.
1マッサの人ヤケの子アグルの言葉。その人はイテエルに向かって言った、すなわちイテエルと、ウカルとに向かって言った、
2Því að ég er of heimskur til að geta talist maður, og ég hefi eigi mannsvit,
2わたしは確かに人よりも愚かであり、わたしには人の悟りがない。
3ég hefi eigi lært speki, svo að ég hafi þekking á Hinum heilaga.
3わたしはまだ知恵をならうことができず、また、聖なる者を悟ることもできない。
4Hver hefir stigið upp til himna og komið niður? Hver hefir safnað vindinum í greipar sínar? Hver hefir bundið vatnið í skikkju sína? Hver hefir reist öll endimörk jarðar? Hvað heitir hann og hvað heitir sonur hans _ fyrst þú veist það?
4天にのぼったり、下ったりしたのはだれか、風をこぶしの中に集めたのはだれか、水を着物に包んだのはだれか、地のすべての限界を定めた者はだれか、その名は何か、その子の名は何か、あなたは確かにそれを知っている。
5Sérhvert orð Guðs er hreint, hann er skjöldur þeim, er leita hælis hjá honum.
5神の言葉はみな真実である、神は彼に寄り頼む者の盾である。
6Bæt engu við orð hans, til þess að hann ávíti þig eigi og þú standir sem lygari.
6その言葉に付け加えてはならない、彼があなたを責め、あなたを偽り者とされないためだ。
7Um tvennt bið ég þig, synja mér þess eigi, áður en ég dey:
7わたしは二つのことをあなたに求めます、わたしの死なないうちに、これをかなえてください。
8Lát fals og lygaorð vera fjarri mér, gef mér hvorki fátækt né auðæfi, en veit mér minn deildan verð.
8うそ、偽りをわたしから遠ざけ、貧しくもなく、また富みもせず、ただなくてならぬ食物でわたしを養ってください。
9Ég kynni annars að verða of saddur og afneita og segja: ,,Hver er Drottinn?`` eða ef ég yrði fátækur, kynni ég að stela og misbjóða nafni Guðs míns.
9飽き足りて、あなたを知らないといい、「主とはだれか」と言うことのないため、また貧しくて盗みをし、わたしの神の名を汚すことのないためです。
10Ræg eigi þjóninn við húsbónda hans, svo að hann biðji þér ekki óbæna og þú verðir að gjalda.
10あなたは、しもべのことをその主人に、あしざまにいってはならない、そうでないと彼はあなたをのろい、あなたは罪をきせられる。
11Til er það kyn, sem bölvar föður sínum og blessar ekki móður sína,
11世には父をのろったり、母を祝福しない者がある。
12kyn, sem þykist vera hreint og hefir þó eigi þvegið af sér saurinn
12世には自分の目にみずからを清い者として、なおその汚れを洗われないものがある。
13kyn, sem lyftir hátt augunum og sperrir upp augnahárin,
13世にはまた、このような人がある――ああ、その目のいかに高きことよ、またそのまぶたのいかにつりあがっていることよ。
14kyn, sem hefir sverð að tönnum og hnífa að jöxlum til þess að uppeta hina voluðu úr landinu og hina fátæku burt frá mönnunum.
14世にはまたつるぎのような歯をもち、刀のようなきばをもって、貧しい者を地の上から、乏しい者を人の中から食い滅ぼすものがある。
15Blóðsugan á tvær dætur, sem heita Gefðu! Gefðu! Þrennt er til, sem er óseðjandi, fernt, sem aldrei segir: ,,Það er nóg!`` _
15蛭にふたりの娘があって、「与えよ、与えよ」という。飽くことを知らないものが三つある、いや、四つあって、皆「もう、たくさんです」と言わない。
16Helja og móðurlíf óbyrjunnar, jörðin, sem aldrei seðst af vatni, og eldurinn, sem aldrei segir: ,,Það er nóg!``
16すなわち陰府、不妊の胎、水にかわく地、「もう、たくさんだ」といわない火がそれである。
17Það auga, sem gjörir gys að föður sínum og fyrirlítur hlýðni við móður sína, mega hrafnarnir við lækinn kroppa út og arnarungarnir eta.
17自分の父をあざけり、母に従うのを卑しいこととする目は、谷のからすがこれをつつき出し、はげたかがこれを食べる。
18Þrennt er, sem mér virðist undursamlegt, og fernt, sem ég skil eigi:
18わたしにとって不思議にたえないことが三つある、いや、四つあって、わたしには悟ることができない。
19vegur arnarins um loftið, vegur höggormsins yfir klettinn, vegur skipsins um reginhaf og vegur manns hjá konu.
19すなわち空を飛ぶはげたかの道、岩の上を這うへびの道、海をはしる舟の道、男の女にあう道がそれである。
20Þannig er atferli hórkonunnar: Hún neytir, þurrkar sér um munninn og segir: ,,Ég hefi ekkert rangt gjört.``
20遊女の道もまたそうだ、彼女は食べて、その口をぬぐって、「わたしは何もわるいことはしない」と言う。
21Undan þrennu nötrar jörðin, og undir fernu getur hún ekki risið:
21地は三つのことによって震う、いや、四つのことによって、耐えることができない。
22undir þræli, þegar hann verður konungur, og guðlausum manni, þegar hann mettast brauði,
22すなわち奴隷たる者が王となり、愚かな者が食物に飽き、
23undir smáðri konu, þegar hún giftist, og þernu, þegar hún bolar burt húsmóður sinni.
23忌みきらわれた女が嫁に行き、はしためが女主人のあとにすわることである。
24Fjórir eru smáir á jörðinni, og þó eru þeir vitrir spekingar:
24この地上に、小さいけれども、非常に賢いものが四つある。
25Maurarnir eru kraftlítil þjóð, og þó afla þeir sér fæðunnar á sumrin.
25ありは力のない種類だが、その食糧を夏のうちに備える。
26Stökkhérarnir eru þróttlítil þjóð, og þó gjöra þeir sér híbýli í klettunum.
26岩だぬきは強くない種類だが、その家を岩につくる。
27Engispretturnar hafa engan konung, og þó fer allur hópurinn út í röð og reglu.
27いなごは王がないけれども、みな隊を組んでいで立つ。
28Ferfætlunni getur þú náð með tómum höndunum, og þó er hún í konungahöllum.
28やもりは手でつかまえられるが、王の宮殿におる。
29Þrír eru þeir, sem tigulegir eru á velli, og fjórir, sem tigulegir eru í gangi:
29歩きぶりの堂々たる者が三つある、いや、四つあって、みな堂々と歩く。
30ljónið, hetjan meðal dýranna, er eigi hopar fyrir neinni skepnu,
30すなわち獣のうちでもっとも強く、何ものの前にも退かない、しし、
31lendgyrtur hesturinn og geithafurinn og konungur, er enginn fær móti staðið.
31尾を立てて歩くおんどり、雄やぎ、その民の前をいばって歩く王がそれである。
32Hafir þú heimskast til að upphefja sjálfan þig, eða hafir þú gjört það af ásettu ráði, þá legg höndina á munninn!Því að þrýstingur á mjólk framleiðir smjör, og þrýstingur á nasir framleiðir blóð, og þrýstingur á reiði framleiðir deilu.
32あなたがもし愚かであって自ら高ぶり、あるいは悪事を計ったならば、あなたの手を口に当てるがよい。乳をしめれば凝乳が出る、鼻をしめれば血がでる、怒りをしめれば争いが起る。
33Því að þrýstingur á mjólk framleiðir smjör, og þrýstingur á nasir framleiðir blóð, og þrýstingur á reiði framleiðir deilu.
33乳をしめれば凝乳が出る、鼻をしめれば血がでる、怒りをしめれば争いが起る。