¹Orð Lemúels konungs í Massa, er móðir hans kenndi honum.

¹マッサの王レムエルの言葉、すなわちその母が彼に教えたものである。

²Hvað á ég að segja þér, sonur minn? og hvað, sonur kviðar míns? og hvað, sonur áheita minna?

²わが子よ、何を言おうか。わが胎の子よ、何を言おうか。わたしが願をかけて得た子よ、何をいおうか。

³Gef ekki konum kraft þinn, né ástarhót þín þeim er spilla konungum.

³あなたの力を女についやすな、王をも滅ぼすものに、あなたの道を任せるな。

⁴Ekki sæmir konungum, Lemúel, ekki sæmir konungum að drekka vín, né höfðingjum áfengur drykkur.

⁴レムエルよ、酒を飲むのは、王のすることではない、王のすることではない、濃い酒を求めるのは君たる者のすることではない。

⁵Þeir kynnu að drekka og gleyma lögunum og rangfæra málefni allra aumra manna.

⁵彼らは酒を飲んで、おきてを忘れ、すべて悩む者のさばきを曲げる。

⁶Gefið áfengan drykk þeim, sem kominn er í örþrot, og vín þeim, sem sorgbitnir eru.

⁶濃い酒を滅びようとしている者に与え、酒を心の苦しむ人に与えよ。

⁷Drekki hann og gleymi fátækt sinni og minnist ekki framar mæðu sinnar.

⁷彼らは飲んで自分の貧乏を忘れ、その悩みをもはや思い出さない。

⁸Ljúk þú upp munni þínum fyrir hinn mállausa, fyrir málefni allra þeirra manna, sem eru að örmagnast.

⁸あなたは黙っている人のために、すべてのみなしごの訴えのために、口を開くがよい。

⁹Ljúk þú upp munni þínum, dæm með réttvísi og rétt þú hlut hinna voluðu og snauðu.

⁹口を開いて、正しいさばきを行い、貧しい者と乏しい者の訴えをただせ。

¹⁰Væna konu, hver hlýtur hana? hún er miklu meira virði en perlur.

¹⁰だれが賢い妻を見つけることができるか、彼女は宝石よりもすぐれて尊い。

¹¹Hjarta manns hennar treystir henni, og ekki vantar að honum fénist.

¹¹その夫の心は彼女を信頼して、収益に欠けることはない。

¹²Hún gjörir honum gott og ekkert illt alla ævidaga sína.

¹²彼女は生きながらえている間、その夫のために良いことをして、悪いことをしない。

¹³Hún sér um ull og hör og vinnur fúslega með höndum sínum.

¹³彼女は羊の毛や亜麻を求めて、手ずから望みのように、それを仕上げる。

¹⁴Hún er eins og kaupförin, sækir björgina langt að.

¹⁴また商人の舟のように、遠い国から食糧を運んでくる。

¹⁵Hún fer á fætur fyrir dag, skammtar heimilisfólki sínu og segir þernum sínum fyrir verkum.

¹⁵彼女はまだ夜のあけぬうちに起きて、その家の者の食べ物を備え、その女たちに日用の分を与える。

¹⁶Hún hefir augastað á akri og kaupir hann, af ávexti handa sinna plantar hún víngarð.

¹⁶彼女は畑をよく考えてそれを買い、その手の働きの実をもって、ぶどう畑をつくり、

¹⁷Hún gyrðir lendar sínar krafti og tekur sterklega til armleggjunum.

¹⁷力をもって腰に帯し、その腕を強くする。

¹⁸Hún finnur, að atvinna hennar er arðsöm, á lampa hennar slokknar eigi um nætur.

¹⁸彼女はその商品のもうけのあるのを知っている、そのともしびは終夜消えることがない。

¹⁹Hún réttir út hendurnar eftir rokknum, og fingur hennar grípa snælduna.

¹⁹彼女は手を糸取り棒にのべ、その手に、つむを持ち、

²⁰Hún breiðir út lófann móti hinum bágstadda og réttir út hendurnar móti hinum snauða.

²⁰手を貧しい者に開き、乏しい人に手をさしのべる。

²¹Hún er ekki hrædd um heimilisfólk sitt, þótt snjói, því að allt heimilisfólk hennar er klætt skarlati.

²¹彼女はその家の者のために雪を恐れない、その家の者はみな紅の着物を着ているからである。

²²Hún býr sér til ábreiður, klæðnaður hennar er úr baðmull og purpura.

²²彼女は自分のために美しいしとねを作り、亜麻布と紫布とをもってその着物とする。

²³Maður hennar er mikils metinn í borgarhliðunum, þá er hann situr með öldungum landsins.

²³その夫はその地の長老たちと共に、町の門に座するので、人に知られている。

²⁴Hún býr til skyrtur og selur þær, og kaupmanninum fær hún belti.

²⁴彼女は亜麻布の着物をつくって、それを売り、帯をつくって商人に渡す。

²⁵Kraftur og tign er klæðnaður hennar, og hún hlær að komandi degi.

²⁵力と気品とは彼女の着物である、そして後の日を笑っている。

²⁶Hún opnar munninn með speki, og ástúðleg fræðsla er á tungu hennar.

²⁶彼女は口を開いて知恵を語る、その舌にはいつくしみの教がある。

²⁷Hún vakir yfir því, sem fram fer á heimili hennar, og etur ekki letinnar brauð.

²⁷彼女は家の事をよくかえりみ、怠りのかてを食べることをしない。

²⁸Synir hennar ganga fram og segja hana sæla, maður hennar gengur fram og hrósar henni:

²⁸その子らは立ち上がって彼女を祝し、その夫もまた彼女をほめたたえて言う、

²⁹,,Margar konur hafa sýnt dugnað, en þú tekur þeim öllum fram!``Yndisþokkinn er svikull og fríðleikinn hverfull, en sú kona, sem óttast Drottin, á hrós skilið.

²⁹「りっぱに事をなし遂げる女は多いけれども、あなたはそのすべてにまさっている」と。

³⁰Yndisþokkinn er svikull og fríðleikinn hverfull, en sú kona, sem óttast Drottin, á hrós skilið.

³⁰あでやかさは偽りであり、美しさはつかのまである、しかし主を恐れる女はほめたたえられる。その手の働きの実を彼女に与え、その行いのために彼女を町の門でほめたたえよ。

³¹その手の働きの実を彼女に与え、その行いのために彼女を町の門でほめたたえよ。