¹Heyr, spekin kallar og hyggnin lætur raust sína gjalla.

¹知恵は呼ばわらないのか、悟りは声をあげないのか。

²Uppi á hæðunum við veginn, þar sem göturnar kvíslast _ stendur hún.

²これは道のほとりの高い所の頂、また、ちまたの中に立ち、

³Við hliðin, þar sem gengið er út úr borginni, þar sem gengið er inn um dyrnar, kallar hún hátt:

³町の入口にあるもろもろの門のかたわら、正門の入口で呼ばわって言う、

⁴Til yðar, menn, tala ég, og raust mín hljómar til mannanna barna.

⁴「人々よ、わたしはあなたがたに呼ばわり、声をあげて人の子らを呼ぶ。

⁵Þér óreyndu, lærið hyggindi, og þér heimskingjar, lærið skynsemi.

⁵思慮のない者よ、悟りを得よ、愚かな者よ、知恵を得よ。

⁶Hlýðið á, því að ég tala það sem göfuglegt er, og varir mínar tjá það sem rétt er.

⁶聞け、わたしは高貴な事を語り、わがくちびるは正しい事を語り出す。

⁷Því að sannleika mælir gómur minn og guðleysi er viðbjóður vörum mínum.

⁷わが口は真実を述べ、わがくちびるは悪しき事を憎む。

⁸Einlæg eru öll orð munns míns, í þeim er ekkert fals né fláræði.

⁸わが口の言葉はみな正しい、そのうちに偽りと、よこしまはない。

⁹Öll eru þau einföld þeim sem skilning hefir, og blátt áfram fyrir þann sem hlotið hefir þekkingu.

⁹これはみな、さとき者の明らかにするところ、知識を得る者の正しとするところである。

¹⁰Takið á móti ögun minni fremur en á móti silfri og fræðslu fremur en úrvals gulli.

¹⁰あなたがたは銀を受けるよりも、わたしの教を受けよ、精金よりも、むしろ知識を得よ。

¹¹Því að viska er betri en perlur, og engir dýrgripir jafnast á við hana.

¹¹知恵は宝石にまさり、あなたがたの望むすべての物は、これと比べるにたりない。

¹²Ég, spekin, er handgengin hyggindunum og ræð yfir ráðdeildarsamri þekking.

¹²知恵であるわたしは悟りをすみかとし、知識と慎みとをもつ。

¹³Að óttast Drottin er að hata hið illa, drambsemi og ofdramb og illa breytni og fláráðan munn _ það hata ég.

¹³主を恐れるとは悪を憎むことである。わたしは高ぶりと、おごりと、悪しき道と、偽りの言葉とを憎む。

¹⁴Mín er ráðspekin og framkvæmdarsemin, ég er hyggnin, minn er krafturinn.

¹⁴計りごとと、確かな知恵とは、わたしにある、わたしには悟りがあり、わたしには力がある。

¹⁵Fyrir mína hjálp ríkja konungarnir og úrskurða höfðingjarnir réttvíslega.

¹⁵わたしによって、王たる者は世を治め、君たる者は正しい定めを立てる。

¹⁶Fyrir mína hjálp stjórna stjórnendurnir og tignarmennin _ allir valdsmenn á jörðu.

¹⁶わたしによって、主たる者は支配し、つかさたる者は地を治める。

¹⁷Ég elska þá sem mig elska, og þeir sem leita mín, finna mig.

¹⁷わたしは、わたしを愛する者を愛する、わたしをせつに求める者は、わたしに出会う。

¹⁸Auður og heiður eru hjá mér, ævagamlir fjármunir og réttlæti.

¹⁸富と誉とはわたしにあり、すぐれた宝と繁栄もまたそうである。

¹⁹Ávöxtur minn er betri en gull og gimsteinar og eftirtekjan eftir mig betri en úrvals silfur.

¹⁹わたしの実は金よりも精金よりも良く、わたしの産物は精銀にまさる。

²⁰Ég geng á götu réttlætisins, á stigum réttarins miðjum,

²⁰わたしは正義の道、公正な道筋の中を歩み、

²¹til þess að gefa þeim sanna auðlegð, er elska mig, og fylla forðabúr þeirra.

²¹わたしを愛する者に宝を得させ、またその倉を満ちさせる。

²²Drottinn skóp mig í upphafi vega sinna, á undan öðrum verkum sínum, fyrir alda öðli.

²²主が昔そのわざをなし始められるとき、そのわざの初めとして、わたしを造られた。

²³Frá eilífð var ég sett til valda, frá upphafi, áður en jörðin var til.

²³いにしえ、地のなかった時、初めに、わたしは立てられた。

²⁴Ég fæddist áður en hafdjúpin urðu til, þá er engar vatnsmiklar lindir voru til.

²⁴まだ海もなく、また大いなる水の泉もなかった時、わたしはすでに生れ、

²⁵Áður en fjöllunum var hleypt niður, á undan hæðunum fæddist ég,

²⁵山もまだ定められず、丘もまだなかった時、わたしはすでに生れた。

²⁶áður en hann skapaði völl og vengi og fyrstu moldarkekki jarðríkis.

²⁶すなわち神がまだ地をも野をも、地のちりのもとをも造られなかった時である。

²⁷Þegar hann gjörði himininn, þá var ég þar, þegar hann setti hvelfinguna yfir hafdjúpið,

²⁷彼が天を造り、海のおもてに、大空を張られたとき、わたしはそこにあった。

²⁸þegar hann festi skýin uppi, þegar uppsprettur hafdjúpsins komust í skorður,

²⁸彼が上に空を堅く立たせ、淵の泉をつよく定め、

²⁹þegar hann setti hafinu takmörk, til þess að vötnin færu eigi lengra en hann bauð, þegar hann festi undirstöður jarðar.

²⁹海にその限界をたて、水にその岸を越えないようにし、また地の基を定められたとき、

³⁰Þá stóð ég honum við hlið sem verkstýra, og ég var yndi hans dag hvern, leikandi mér fyrir augliti hans alla tíma,

³⁰わたしは、そのかたわらにあって、名匠となり、日々に喜び、常にその前に楽しみ、

³¹leikandi mér á jarðarkringlu hans, og hafði yndi mitt af mannanna börnum.

³¹その地で楽しみ、また世の人を喜んだ。

³²Og nú, þér yngismenn, hlýðið mér, því að sælir eru þeir, sem varðveita vegu mína.

³²それゆえ、子供らよ、今わたしの言うことを聞け、わたしの道を守る者はさいわいである。

³³Hlýðið á aga, svo að þér verðið vitrir, og látið hann eigi sem vind um eyrun þjóta.

³³教訓を聞いて、知恵を得よ、これを捨ててはならない。

³⁴Sæll er sá maður, sem hlýðir mér, sem vakir daglega við dyr mínar og geymir dyrastafa minna.

³⁴わたしの言うことを聞き、日々わたしの門のかたわらでうかがい、わたしの戸口の柱のわきで待つ人はさいわいである。

³⁵Því að sá sem mig finnur, finnur lífið og hlýtur blessun af Drottni.En sá sem missir mín, skaðar sjálfan sig. Allir þeir, sem hata mig, elska dauðann.

³⁵それは、わたしを得る者は命を得、主から恵みを得るからである。わたしを失う者は自分の命をそこなう、すべてわたしを憎む者は死を愛する者である」。

³⁶En sá sem missir mín, skaðar sjálfan sig. Allir þeir, sem hata mig, elska dauðann.

³⁶わたしを失う者は自分の命をそこなう、すべてわたしを憎む者は死を愛する者である」。