¹Mjúklegt andsvar stöðvar bræði, en meiðandi orð vekur reiði.

¹Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.

²Af tungu hinna vitru drýpur þekking, en munnur heimskingjanna eys úr sér vitleysu.

²Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.

³Augu Drottins eru alls staðar, vakandi yfir vondum og góðum.

³Na każdem miejscu oczy Paóskie upatrują złe i dobre.

⁴Hógværð tungunnar er lífstré, en fals hennar veldur hugarkvöl.

⁴Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.

⁵Afglapinn smáir aga föður síns, en sá sem tekur umvöndun, verður hygginn.

⁵Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.

⁶Í húsi hins réttláta er mikill auður, en glundroði er í gróðafé hins óguðlega.

⁶W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.

⁷Varir hinna vitru dreifa út þekkingu, en hjarta heimskingjanna er rangsnúið.

⁷Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.

⁸Fórn óguðlegra er Drottni andstyggð, en bæn hreinskilinna er honum þóknanleg.

⁸Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.

⁹Vegur hins óguðlega er Drottni andstyggilegur, en þann sem stundar réttlæti, elskar hann.

⁹Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.

¹⁰Slæm hirting bíður þess, sem yfirgefur rétta leið, sá sem hatar umvöndun, hlýtur að deyja.

¹⁰Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.

¹¹Dánarheimur og undirdjúpin eru opin fyrir Drottni, hversu miklu fremur hjörtu mannanna barna!

¹¹Piekło i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów ludzkich.

¹²Spottaranum er ekki vel við, að vandað sé um við hann, til viturra manna fer hann ekki.

¹²Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.

¹³Glatt hjarta gjörir andlitið hýrlegt, en sé hryggð í hjarta, er hugurinn dapur.

¹³Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.

¹⁴Hjarta hins vitra leitar að þekking, en munnur heimskingjanna gæðir sér á fíflsku.

¹⁴Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem

¹⁵Hinn volaði sér aldrei glaðan dag, en sá sem vel liggur á, er sífellt í veislu.

¹⁵Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.

¹⁶Betra er lítið í ótta Drottins en mikill fjársjóður með áhyggjum.

¹⁶Lepsza jest trocha w bojaźni Paóskiej, niżeli skarb wielki z kłopotem.

¹⁷Betri er einn skammtur kálmetis með kærleika en alinn uxi með hatri.

¹⁷Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.

¹⁸Bráðlyndur maður vekur deilur, en sá sem seinn er til reiði, stillir þrætu.

¹⁸Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.

¹⁹Vegur letingjans er eins og þyrnigerði, en gata hreinskilinna er brautarvegur.

¹⁹Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.

²⁰Vitur sonur gleður föður sinn, en heimskur maður fyrirlítur móður sína.

²⁰Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.

²¹Óvitrum manni er fíflskan gleði, en skynsamur maður gengur beint áfram.

²¹Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.

²²Áformin verða að engu, þar sem engin er ráðagerðin, en ef margir leggja á ráðin, fá þau framgang.

²²Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.

²³Gleði hlýtur maðurinn af svari munns síns, og hversu fagurt er orð í tíma talað!

²³Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!

²⁴Lífsins vegur liggur upp á við fyrir hinn hyggna, til þess að hann lendi ekki niður í Helju.

²⁴Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.

²⁵Drottinn rífur niður hús dramblátra, en setur föst landamerki ekkjunnar.

²⁵Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.

²⁶Ill áform eru Drottni andstyggð, en hrein eru vingjarnleg orð.

²⁶Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.

²⁷Sá kemur ólagi á heimilishag sinn, sem fíkinn er í rangfenginn gróða, en sá sem hatar mútugjafir, mun lifa.

²⁷Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.

²⁸Hjarta hins réttláta íhugar, hverju svara skuli, en munnur óguðlegra eys úr sér illsku.

²⁸Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.

²⁹Drottinn er fjarlægur óguðlegum, en bæn réttlátra heyrir hann.

²⁹Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.

³⁰Vingjarnlegt augnaráð gleður hjartað, góðar fréttir feita beinin.

³⁰Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.

³¹Eyra sem hlýðir á holla umvöndun, mun búa meðal hinna vitru.

³¹Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.

³²Sá sem aga hafnar, fyrirlítur sjálfan sig, en sá sem hlýðir á umvöndun, aflar sér hygginda.Ótti Drottins er ögun til visku, og auðmýkt er undanfari virðingar.

³²Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.

³³Ótti Drottins er ögun til visku, og auðmýkt er undanfari virðingar.

³³Bojaźó Paóska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.