¹Hjarta konungsins er eins og vatnslækir í hendi Drottins, hann beygir það til hvers, er honum þóknast.

¹Serce królewskie jest w ręce Paóskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.

²Manninum þykja allir sínir vegir réttir, en Drottinn vegur hjörtun.

²Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.

³Að iðka réttlæti og rétt er Drottni þóknanlegra en sláturfórn.

³Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.

⁴Drembileg augu og hrokafullt hjarta eru lampi óguðlegra, _ allt er það synd.

⁴Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.

⁵Fyrirætlanir iðjumannsins reynast fésamar vel, en öll flasfærni lendir í fjárskorti.

⁵Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.

⁶Fjársjóðir, sem aflað er með lygatungu, eru sem þjótandi vindblær, snörur dauðans.

⁶Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.

⁷Ofríki hinna óguðlegu dregur þá á eftir sér, því að þeir færast undan að gjöra það, sem rétt er.

⁷Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.

⁸Boginn er vegur þess manns, sem synd er hlaðinn, en verk hins hreina eru ráðvandleg.

⁸Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.

⁹Betri er vist í horni á húsþaki en sambúð við þrasgjarna konu.

⁹Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.

¹⁰Sál hins óguðlega girnist illt, náungi hans finnur enga miskunn hjá honum.

¹⁰Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.

¹¹Sé spottaranum refsað, verður hinn einfaldi hygginn, og sé vitur maður fræddur, lærir hann hyggindi.

¹¹Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.

¹²Gætur gefur réttlátur að húsi hins óguðlega, steypir óguðlegum í ógæfu.

¹²Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.

¹³Sá sem byrgir eyrun fyrir kveini hins fátæka, hann mun sjálfur kalla og eigi fá bænheyrslu.

¹³Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.

¹⁴Gjöf á laun sefar reiði og múta í barmi ákafa heift.

¹⁴Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.

¹⁵Réttlátum manni er gleði að gjöra það, sem rétt er, en illgjörðamönnum er það skelfing.

¹⁵Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.

¹⁶Sá maður, sem villist af vegi skynseminnar, mun brátt hvílast í söfnuði framliðinna.

¹⁶Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.

¹⁷Öreigi verður sá, er sólginn er í skemmtanir, sá sem sólginn er í vín og olíu, verður ekki ríkur.

¹⁷Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.

¹⁸Hinn óguðlegi er lausnargjald fyrir hinn réttláta, og svikarinn kemur í stað hinna hreinskilnu.

¹⁸Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.

¹⁹Betra er að búa í eyðimerkur-landi en með þrasgjarnri og geðillri konu.

¹⁹Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.

²⁰Dýrmætur fjársjóður og olía er í heimkynnum hins vitra, en heimskur maður sólundar því.

²⁰Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.

²¹Sá sem ástundar réttlæti og kærleika, hann öðlast líf, réttlæti og heiður.

²¹Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.

²²Vitur maður vinnur borg kappanna og rífur niður vígið, sem hún treysti á.

²²Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.

²³Sá sem varðveitir munn sinn og tungu, hann varðveitir sálu sína frá nauðum.

²³Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.

²⁴Sá sem er hrokafullur, dramblátur, hann heitir spottari, sá sem gjörir allt af taumlausum hroka.

²⁴Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.

²⁵Óskir letingjans drepa hann, því að hendur hans vilja ekki vinna.

²⁵Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.

²⁶Ávallt er letinginn að óska sér, en hinn réttláti gefur og er ekki naumur.

²⁶Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.

²⁷Sláturfórn óguðlegra er Drottni andstyggð, hvað þá, sé hún framborin fyrir óhæfuverk.

²⁷Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.

²⁸Falsvottur mun tortímast, en maður, sem heyrt hefir, má ávallt tala.

²⁸Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.

²⁹Óguðlegur maður setur upp öruggan svip, en hinn hreinskilni gjörir veg sinn öruggan.

²⁹Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.

³⁰Engin viska er til og engin hyggni, né heldur ráð gegn Drottni.Hesturinn er hafður viðbúinn til orustudagsins, en sigurinn er í hendi Drottins.

³⁰Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.

³¹Hesturinn er hafður viðbúinn til orustudagsins, en sigurinn er í hendi Drottins.

³¹Konia gotują na dzieó bitwy; ale od Pana jest wybawienie.