¹Gott mannorð er dýrmætara en mikill auður, vinsæld er betri en silfur og gull.

¹Lepsze jest dobre imię, niż bogactwa wielkie; a przyjaźó lepsza, niż srebro i złoto.

²Ríkur og fátækur hittast, Drottinn skóp þá alla saman.

²Bogaty i ubogi spotkali się z sobą; ale Pan jest obydwóch stworzycielem.

³Vitur maður sér ógæfuna og felur sig, en einfeldningarnir halda áfram og fá að kenna á því.

³Ostrożny widząc złe ukrywa się; ale prostacy wprost idąc wpadają w szkodę.

⁴Laun auðmýktar, ótta Drottins, eru auður, heiður og líf.

⁴Pokory i bojaźni Paóskiej nagrodą jest bogactwo, i sława i żywot.

⁵Þyrnar, snörur, eru á vegi hins undirförula, sá sem varðveitir líf sitt, kemur ekki nærri þeim.

⁵Ciernie i sidła są na drodze przewrotnego; kto strzeże duszy swej, oddala się od nich.

⁶Fræð þú sveininn um veginn, sem hann á að halda, og á gamals aldri mun hann ekki af honum víkja.

⁶Ćwicz młodego według potrzeby drogi jego; bo gdy się zstarzeje, nie odstąpi od niej.

⁷Ríkur maður drottnar yfir fátækum, og lánþeginn verður þræll lánsalans.

⁷Bogaty nad ubogimi panuje; ale ten, co pożycza, sługą bywa tego, który mu pożycza.

⁸Sá sem ranglæti sáir, uppsker óhamingju, og sproti heiftar hans verður að engu.

⁸Kto sieje nieprawość, żąć będzie utrapienie, a rózga gniewu jego ustanie.

⁹Sá sem er góðgjarn, verður blessaður, því að hann gefur hinum fátæka af brauði sínu.

⁹Oko dobrotliwe, toć będzie ubłogosławione; bo udziela chleba swego ubogiemu.

¹⁰Rek þú spottarann burt, þá fer deilan burt, og þá linnir þrætu og smán.

¹⁰Wyrzuć naśmiewcę, a ustanie zwada; owszem uspokoi się swar i pohaóbienie.

¹¹Drottinn elskar hjartahreinan, konungurinn er vinur þess, sem hefir yndisþokka á vörum sér.

¹¹Kto miłuje czystość serca, a jest wdzięczność w wargach jego, temu król przyjacielem będzie.

¹²Augu Drottins varðveita þekkinguna, en orðum svikarans kollvarpar hann.

¹²Oczy Paóskie strzegą umiejętności; ale przedsięwzięcia przewrotnego podwraca.

¹³Letinginn segir: ,,Ljón er úti fyrir, ég kynni að verða drepinn úti á götunni.``

¹³Leniwiec mówi: Lew na dworzu, w pośród ulicy bym był zabity.

¹⁴Djúp gröf er munnur léttúðarkvenna, sá sem verður fyrir reiði Drottins, fellur í hana.

¹⁴Usta obcych niewiast są dół głęboki; na kogo się Pan gniewa, wpadnie tam.

¹⁵Ef fíflska situr föst í hjarta sveinsins, þá mun vöndur agans koma henni burt þaðan.

¹⁵Głupstwo przywiązane jest do serca młodego; ale rózga karności oddali je od niego.

¹⁶Að kúga fátækan eykur efni hans, að gefa ríkum manni verður til þess eins að gjöra hann snauðan.

¹⁶Kto ciemięży ubogiego, aby sobie przysporzył, także kto daje bogatemu: pewnie zubożeje.

¹⁷Hneig eyra þitt og heyr orð hinna vitru, og snú athygli þinni að kenning minni,

¹⁷Nakłoó ucha twego, a słuchaj słów mądrych, a serce twoje przyłóż ku nauce mojej;

¹⁸því að það er fagurt, ef þú geymir þau í brjósti þér, ef þau eru öll til taks á vörum þínum.

¹⁸Boć to będzie uciechą, gdy je zachowasz w sercu twojem, gdy będą społem sporządzone w wargach twoich;

¹⁹Til þess að traust þitt sé á Drottni, fræði ég þig í dag, já þig.

¹⁹Aby było w Panu ufanie twoje; oznajmujęć to dziś, a ty tak czyó.

²⁰Vissulega skrifa ég kjarnyrði handa þér, með heilræðum og fræðslu,

²⁰Izalim ci nie napisał znamienitych rzeczy z strony rad i umiejętności,

²¹til þess að ég kunngjöri þér sannleika, áreiðanleg orð, svo að þú flytjir þeim áreiðanleg orð, er senda þig.

²¹Abym ci do wiadomości podał pewność powieści prawdziwych, abyś umiał odnosić słowa prawdy tym, którzy cię posłali.

²²Ræn eigi hinn lítilmótlega, af því að hann er lítilmótlegur, og knosa eigi hinn volaða í borgarhliðinu,

²²Nie odzieraj nędznego, przeto że nędzny jest; ani ubogiego w bramie uciskaj.

²³því að Drottinn mun flytja mál þeirra og ræna þá lífinu, er þá ræna.

²³Albowiem Pan się podejmie sprawy ich, i wydrze duszę tym, którzy im wydzierają.

²⁴Legg eigi lag þitt við reiðigjarnan mann og haf eigi umgengni við fauta,

²⁴Nie bądź przyjacielem gniewliwemu, a z mężem popędliwym nie obcuj,

²⁵til þess að þú venjist eigi á háttsemi hans og sækir snöru fyrir líf þitt.

²⁵Byś snać nie przywykł ścieszkom jego, a nie włożył sidła na duszę swoję.

²⁶Ver þú ekki meðal þeirra, er ganga til handsala, meðal þeirra, er ganga í ábyrgð fyrir skuldum,

²⁶Nie bywaj między tymi, którzy ręczą; ani między rękojmiami za długi;

²⁷því þegar þú ekkert hefir að borga með, viltu þá láta taka sængina undan þér?

²⁷Bo jeźlibyś nie miał czem zapłacić, przeczżeby kto miał brać pościel twoją pod tobą?

²⁸Fær þú eigi úr stað hin fornu landamerki, þau er feður þínir hafa sett.Sjáir þú mann vel færan í verki sínu, hann getur boðið konungum þjónustu sína, eigi mun hann bjóða sig ótignum mönnum.

²⁸Nie przenoś starej granicy, którą uczynili ojcowie twoi.

²⁹Sjáir þú mann vel færan í verki sínu, hann getur boðið konungum þjónustu sína, eigi mun hann bjóða sig ótignum mönnum.

²⁹Widziałżeś męża rątszego w sprawach swoich? Takowyć przed królami staje, a nie staje przed podłymi.