¹Þetta eru líka orðskviðir Salómons, er menn Hiskía Júdakonungs hafa safnað.

¹Teć są przypowieści Salomonowe, które zebrali mężowie Ezechyjasza, króla Judzkiego.

²Guði er það heiður að dylja mál, en konungum heiður að rannsaka mál.

²Sława to Boża, taić sprawę; ale sława królów, wywiadywać się rzeczy.

³Eins og hæð himins og dýpt jarðar, svo eru konungahjörtun órannsakanleg.

³Wysokość niebios, i głębokość ziemi, i serce królów nie są doścignione.

⁴Sé sorinn tekinn úr silfrinu, þá fær smiðurinn ker úr því.

⁴Odejm zużelicę od srebra, a wynijdzie odlewającemu naczynie kosztowne.

⁵Séu hinir óguðlegu teknir burt frá augliti konungsins, þá mun hásæti hans staðfestast fyrir réttlæti.

⁵Odejm niezbożnika od oblicza królewskiego, a umocni się w sprawiedliwości stolica jego.

⁶Stær þig eigi frammi fyrir konunginum og ryðst eigi í rúm stórmenna,

⁶Nie udawaj się za zacnego przed królem, a na miejscu wielmożnych nie stawaj;

⁷því að betra er að menn segi við þig: ,,Fær þig hingað upp!`` heldur en að menn gjöri þér læging frammi fyrir tignarmanni. Hvað sem augu þín kunna að hafa séð,

⁷Bo lepiej jest, iż ci rzeką: Postąp sam: a niżeliby cię zniżyć miano przed księciem; co widują oczy twoje.

⁸þá ver eigi skjótur til málsóknar, því að hvað ætlar þú síðan að gjöra, þá er náungi þinn gjörir þér sneypu?

⁸Nie pokwapiaj się do swaru, byś snać na ostatek nie wiedział, co masz czynić, gdyby cię zawstydził bliźni twój.

⁹Rek þú mál þitt gegn náunga þínum, en ljósta eigi upp leyndarmáli annars manns,

⁹Prowadź do koóca sprawę swoję z przyjacielem twoim, a tajemnicy drugiego nie objawiaj;

¹⁰til þess að sá sem heyrir það, smáni þig ekki og þú losnir aldrei við illan orðróm.

¹⁰By cię snać nie zelżył ten, co cię słucha, a niesława twoja zostałaby na tobie.

¹¹Gullepli í skrautlegum silfurskálum _ svo eru orð í tíma töluð.

¹¹Jakie jest jabłko złote z wyrzezaniem srebrnem, takieć jest słowo do rzeczy powiedziane.

¹²Eins og gullhringur og skartgripur af skíru gulli, svo er vitur áminnandi heyranda eyra.

¹²Ten, który mądrze napomina, jest u tego, co słucha, jako nausznica złota, i klejnot z szczerego złota.

¹³Eins og snjósvali um uppskerutímann, svo er áreiðanlegur sendimaður þeim er sendir hann, því að hann hressir sál húsbónda síns.

¹³Jako zimno śnieżne czasu żniwa: tak poseł wierny tym, którzy go posyłają; bo dusze panów swych ochładza.

¹⁴Ský og vindur, og þó engin rigning _ svo er sá, sem hrósar sér af gjafmildi, en gefur þó ekkert.

¹⁴Człowiek, który się chlubi darem zmyślonym, jest jako wiatr i obłoki bez deszczu.

¹⁵Með þolinmæði verður höfðingja talið hughvarf, og mjúk tunga mylur bein.

¹⁵Książę cierpliwością bywa zmiękczony, a język łagodny kości łamie.

¹⁶Finnir þú hunang, þá et sem þér nægir, svo að þú verðir ekki ofsaddur af því og ælir því upp aftur.

¹⁶Znajdzieszli miód, jedzże, ileć potrzeba, by snać objadłszy się go nie zwrócił.

¹⁷Stíg sjaldan fæti þínum í hús náunga þíns, svo að hann verði ekki leiður á þér og hati þig.

¹⁷Powściągnij nogę twoję od domu bliźniego twego, by snać będąc ciebie syt, nie miał cię w nienawiści.

¹⁸Hamar og sverð og hvöss ör _ svo er maður, sem ber falsvitni gegn náunga sínum.

¹⁸Każdy, kto mówi fałszywe świadectwo przeciw bliźniemu swemu, jest jako młot, i miecz, i strzała ostra.

¹⁹Molnandi tönn og hrasandi fótur _ svo er traust á svikara á neyðarinnar degi.

¹⁹Ufność w człowieku przewrotnym jest w dzieó ucisku jako ząb wyłamany i noga wywiniona.

²⁰Að fara úr fötum í kalsaveðri _ að hella ediki út í saltpétur _ eins er að syngja skapvondum ljóð.

²⁰Jako ten, który zewłoczy odzienie czasu zimy, albo leje ocet na saletrę, taki jest ten, który śpiewa pieśni sercu smutnemu.

²¹Ef óvin þinn hungrar, þá gef honum að eta, og ef hann þyrstir, þá gef honum að drekka,

²¹Jeźliżeby łaknął ten, co cię nienawidzi, nakarm go chlebem; a jeźliby pragnął, daj mu się napić wody;

²²því að þú safnar glóðum elds yfir höfuð honum, og Drottinn mun endurgjalda þér það.

²²Bo węgle rozpalone zgromadzisz na głowę jego, a Pan ci nagrodzi.

²³Norðanvindurinn leiðir fram regn og launskraf reiðileg andlit.

²³Jako wiatr północny deszcz przynosi: tak przynosi twarz gniewliwą język uszczypliwy.

²⁴Betri er vist í horni á húsþaki en sambúð við þrasgjarna konu.

²⁴Lepiej mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.

²⁵Eins og kalt vatn er dauðþyrstum manni, svo er góð fregn af fjarlægu landi.

²⁵Jako woda chłodna duszy pragnącej: tak wieść dobra z ziemi dalekiej.

²⁶Eins og grugguð lind og skemmdur brunnur, svo er réttlátur maður, sem titrar frammi fyrir óguðlegum manni.

²⁶Jako źródło nogami pomącone, albo zdrój zepsuty: tak sprawiedliwy, który upada przed niezbożnym.

²⁷Það er ekki gott að eta of mikið hunang, ver því spar á hólið.Eins og borg, sem múrarnir hafa verið brotnir utan af, eins er sá maður, sem eigi hefir stjórn á skapsmunum sínum.

²⁷Jako jeść wiele miodu nie jest rzecz dobra: tak szukanie własnej sławy jest niesławne.

²⁸Eins og borg, sem múrarnir hafa verið brotnir utan af, eins er sá maður, sem eigi hefir stjórn á skapsmunum sínum.

²⁸Mąż, który nie ma mocy nad duchem swoim, jest jako miasto rozwalone bez muru.