¹Orð Agúrs Jakesonar. Guðmælið. Maðurinn segir: Ég hefi streitst, ó Guð, ég hefi streitst, ó Guð, og er að þrotum kominn.

¹Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.

²Því að ég er of heimskur til að geta talist maður, og ég hefi eigi mannsvit,

²Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.

³ég hefi eigi lært speki, svo að ég hafi þekking á Hinum heilaga.

³I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.

⁴Hver hefir stigið upp til himna og komið niður? Hver hefir safnað vindinum í greipar sínar? Hver hefir bundið vatnið í skikkju sína? Hver hefir reist öll endimörk jarðar? Hvað heitir hann og hvað heitir sonur hans _ fyrst þú veist það?

⁴Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie koóczyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?

⁵Sérhvert orð Guðs er hreint, hann er skjöldur þeim, er leita hælis hjá honum.

⁵Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.

⁶Bæt engu við orð hans, til þess að hann ávíti þig eigi og þú standir sem lygari.

⁶Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.

⁷Um tvennt bið ég þig, synja mér þess eigi, áður en ég dey:

⁷Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.

⁸Lát fals og lygaorð vera fjarri mér, gef mér hvorki fátækt né auðæfi, en veit mér minn deildan verð.

⁸Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;

⁹Ég kynni annars að verða of saddur og afneita og segja: ,,Hver er Drottinn?`` eða ef ég yrði fátækur, kynni ég að stela og misbjóða nafni Guðs míns.

⁹Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.

¹⁰Ræg eigi þjóninn við húsbónda hans, svo að hann biðji þér ekki óbæna og þú verðir að gjalda.

¹⁰Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.

¹¹Til er það kyn, sem bölvar föður sínum og blessar ekki móður sína,

¹¹Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.

¹²kyn, sem þykist vera hreint og hefir þó eigi þvegið af sér saurinn

¹²Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.

¹³kyn, sem lyftir hátt augunum og sperrir upp augnahárin,

¹³Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.

¹⁴kyn, sem hefir sverð að tönnum og hnífa að jöxlum til þess að uppeta hina voluðu úr landinu og hina fátæku burt frá mönnunum.

¹⁴Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.

¹⁵Blóðsugan á tvær dætur, sem heita Gefðu! Gefðu! Þrennt er til, sem er óseðjandi, fernt, sem aldrei segir: ,,Það er nóg!`` _

¹⁵Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś.Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.

¹⁶Helja og móðurlíf óbyrjunnar, jörðin, sem aldrei seðst af vatni, og eldurinn, sem aldrei segir: ,,Það er nóg!``

¹⁶Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogieó nie mówi: Dosyć.

¹⁷Það auga, sem gjörir gys að föður sínum og fyrirlítur hlýðni við móður sína, mega hrafnarnir við lækinn kroppa út og arnarungarnir eta.

¹⁷Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeóstwem macierzyóskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.

¹⁸Þrennt er, sem mér virðist undursamlegt, og fernt, sem ég skil eigi:

¹⁸Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:

¹⁹vegur arnarins um loftið, vegur höggormsins yfir klettinn, vegur skipsins um reginhaf og vegur manns hjá konu.

¹⁹Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.

²⁰Þannig er atferli hórkonunnar: Hún neytir, þurrkar sér um munninn og segir: ,,Ég hefi ekkert rangt gjört.``

²⁰Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.

²¹Undan þrennu nötrar jörðin, og undir fernu getur hún ekki risið:

²¹Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:

²²undir þræli, þegar hann verður konungur, og guðlausum manni, þegar hann mettast brauði,

²²Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;

²³undir smáðri konu, þegar hún giftist, og þernu, þegar hún bolar burt húsmóður sinni.

²³Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.

²⁴Fjórir eru smáir á jörðinni, og þó eru þeir vitrir spekingar:

²⁴Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:

²⁵Maurarnir eru kraftlítil þjóð, og þó afla þeir sér fæðunnar á sumrin.

²⁵Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;

²⁶Stökkhérarnir eru þróttlítil þjóð, og þó gjöra þeir sér híbýli í klettunum.

²⁶Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;

²⁷Engispretturnar hafa engan konung, og þó fer allur hópurinn út í röð og reglu.

²⁷Szaraócze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;

²⁸Ferfætlunni getur þú náð með tómum höndunum, og þó er hún í konungahöllum.

²⁸Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.

²⁹Þrír eru þeir, sem tigulegir eru á velli, og fjórir, sem tigulegir eru í gangi:

²⁹Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:

³⁰ljónið, hetjan meðal dýranna, er eigi hopar fyrir neinni skepnu,

³⁰Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:

³¹lendgyrtur hesturinn og geithafurinn og konungur, er enginn fær móti staðið.

³¹Koó na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.

³²Hafir þú heimskast til að upphefja sjálfan þig, eða hafir þú gjört það af ásettu ráði, þá legg höndina á munninn!Því að þrýstingur á mjólk framleiðir smjör, og þrýstingur á nasir framleiðir blóð, og þrýstingur á reiði framleiðir deilu.

³²Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.

³³Því að þrýstingur á mjólk framleiðir smjör, og þrýstingur á nasir framleiðir blóð, og þrýstingur á reiði framleiðir deilu.

³³Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.