¹Þakkið Drottni, ákallið nafn hans, gjörið máttarverk hans kunn meðal þjóðanna!

¹Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.

²Syngið fyrir honum, leikið fyrir honum, talið um öll hans dásemdarverk.

²Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.

³Hrósið yður af hans helga nafni, hjarta þeirra er leita Drottins gleðjist.

³Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.

⁴Leitið Drottins og máttar hans, stundið sífellt eftir augliti hans.

⁴Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.

⁵Minnist dásemdarverka hans, þeirra er hann gjörði, tákna hans og refsidóma munns hans,

⁵Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.

⁶þér niðjar Abrahams, þjónar hans, þér synir Jakobs, hans útvöldu.

⁶Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!

⁷Hann er Drottinn, vor Guð, um víða veröld ganga dómar hans.

⁷Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.

⁸Hann minnist að eilífu sáttmála síns, orðs þess, er hann hefir gefið þúsundum kynslóða,

⁸Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;

⁹sáttmálans, er hann gjörði við Abraham, og eiðs síns við Ísak,

⁹Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.

¹⁰þess er hann setti sem lög fyrir Jakob, eilífan sáttmála fyrir Ísrael,

¹⁰Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.

¹¹þá er hann mælti: Þér mun ég gefa Kanaanland sem erfðahlut yðar.

¹¹Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;

¹²Þegar þeir voru fámennur hópur, örfáir og bjuggu þar útlendingar,

¹²Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.

¹³þá fóru þeir frá einni þjóð til annarrar og frá einu konungsríki til annars lýðs.

¹³Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;

¹⁴Hann leið engum að kúga þá og hegndi konungum þeirra vegna.

¹⁴Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:

¹⁵,,Snertið eigi við mínum smurðu og gjörið eigi spámönnum mínum mein.``

¹⁵Nie tykajcie pomazaóców moich, a prorokom moim nie czyócie nic złego.

¹⁶Þá er hann kallaði hallæri yfir landið, braut í sundur hverja stoð brauðsins,

¹⁶Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.

¹⁷þá sendi hann mann á undan þeim, Jósef var seldur sem þræll.

¹⁷Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;

¹⁸Þeir þjáðu fætur hans með fjötrum, hann var lagður í járn,

¹⁸Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,

¹⁹allt þar til er orð hans rættust, og orð Drottins létu hann standast raunina.

¹⁹Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Paóska doświadczała go.

²⁰Konungur sendi boð og lét hann lausan, drottnari þjóðanna leysti fjötra hans.

²⁰Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.

²¹Hann gjörði hann að herra yfir húsi sínu og að drottnara yfir öllum eigum sínum,

²¹Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,

²²að hann gæti fjötrað höfðingja eftir vild og kennt öldungum hans speki.

²²Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.

²³Síðan kom Ísrael til Egyptalands, Jakob var gestur í landi Kams.

²³Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;

²⁴Og Guð gjörði lýð sinn mjög mannmargan og lét þá verða fleiri en fjendur þeirra.

²⁴Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.

²⁵Hann sneri hjörtum Egypta til haturs við lýð sinn, til lævísi við þjóna sína.

²⁵Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.

²⁶Hann sendi Móse, þjón sinn, og Aron, er hann hafði útvalið,

²⁶Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;

²⁷hann gjörði tákn sín á þeim og undur í landi Kams.

²⁷Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.

²⁸Hann sendi sorta og myrkvaði landið, en þeir gáfu orðum hans engan gaum,

²⁸Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.

²⁹hann breytti vötnum þeirra í blóð og lét fiska þeirra deyja,

²⁹Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.

³⁰land þeirra varð kvikt af froskum, alla leið inn í svefnherbergi konungs,

³⁰Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.

³¹hann bauð, þá komu flugur, mývargur um öll héruð þeirra,

³¹Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.

³²hann gaf þeim hagl fyrir regn, bálandi eld í land þeirra,

³²Dał grad miasto deszczu, ogieó palący na ziemię ich.

³³hann laust vínvið þeirra og fíkjutré og braut sundur trén í héruðum þeirra,

³³Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.

³⁴hann bauð, þá kom jarðvargur og óteljandi engisprettur,

³⁴Rzekł, a przyszła szaraócza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;

³⁵sem átu upp allar jurtir í landi þeirra og átu upp ávöxtinn af jörð þeirra,

³⁵I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.

³⁶hann laust alla frumburði í landi þeirra, frumgróða alls styrkleiks þeirra.

³⁶Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.

³⁷Síðan leiddi hann þá út með silfri og gulli, enginn hrasaði af kynkvíslum hans.

³⁷Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.

³⁸Egyptaland gladdist yfir burtför þeirra, því að ótti við þá var fallinn yfir þá.

³⁸Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.

³⁹Hann breiddi út ský sem hlíf og eld til þess að lýsa um nætur.

³⁹Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogieó na oświecanie nocy.

⁴⁰Þeir báðu, þá lét hann lynghæns koma og mettaði þá með himnabrauði.

⁴⁰Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.

⁴¹Hann opnaði klett, svo að vatn vall upp, rann sem fljót um eyðimörkina.

⁴¹Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.

⁴²Hann minntist síns heilaga heits við Abraham þjón sinn

⁴²Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.

⁴³og leiddi lýð sinn út með gleði, sína útvöldu með fögnuði.

⁴³Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.

⁴⁴Og hann gaf þeim lönd þjóðanna, það sem þjóðirnar höfðu aflað með striti, fengu þeir til eignar,til þess að þeir skyldu halda lög hans og varðveita lögmál hans. Halelúja.

⁴⁴I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.

⁴⁵til þess að þeir skyldu halda lög hans og varðveita lögmál hans. Halelúja.

⁴⁵Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.